Η σημερινή κατάσταση Εκκλησίας - Πολιτείας, παραλληλίζεται με τις βυζαντινές, ληστρικές Συνόδους από τον Μητροπολίτη Νεκτάριο

ΚΕΡΚΥΡΑ. Αναφορά του Μητροπολίτη Νεκτάριου στις ληστρικές Συνόδους όταν σημειωνόταν διάσταση πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας στο Βυζάντιο. Εξαπέλυσε υπαινιγμούς εκ νέου κατά της εκκλησιαστικής ηγεσίας και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, λέγοντας «Η πολιτική ηγεσία δεν ακολουθεί την οδό της συναλληλίας με την Εκκλησία, αλλά αποφασίζει αφ’ εαυτής της για λογαριασμό και της Εκκλησίας, ενώ και οι εκκλησιαστικοί ηγέτες δείχνουν κάποιες στιγμές να είναι μακριά από τον λαό». Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της Μητρόπολης.

 

Στο Ιερό Ησυχαστήριο Παντοκράτορος Καμαρέλλας λειτούργησε το πρωί της Κυριακής των Μυροφόρων 3 Μαΐου 2020 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος. Στην λειτουργία συμμετείχε η μικρή αδελφότητα της Μονής, μια και οι ναοί και οι μονές λειτουργούν κεκλεισμένων  των θυρών.  

Ο κ. Νεκτάριος, σε σύντομη προσλαλιά του προς την καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου γερόντισσα Πελαγία  και την αδελφότητα, αφορμήθηκε από το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, το οποίο αναφέρεται στην εκλογή των επτά διακόνων, την οποία πρότειναν οι απόστολοι και επιδοκίμασε ο λαός του Θεού. Ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι η εκκλησιαστική μας παράδοση περιελάμβανε πάντοτε την συνοδοιπορία κλήρου και λαού. Η Εκκλησία αφουγκραζόταν την φωνή των πιστών και μάλιστα εκείνων που είχαν ενεργή συμμετοχή στην εκκλησιαστική ζωή. Οι πιστοί δεν ήταν τυπικά μέλη της Εκκλησίας, αλλά ζούσαν τον τρόπο της πίστεως.  Γι’ αυτό και οι απόστολοι πρότειναν και ο λαός συναποφάσιζε. Αυτό συνέχιζε να συμβαίνει και στα χρόνια του Βυζαντίου, όταν οι Σύνοδοι οι οποίες γίνονταν τύχαιναν της επιδοκιμασίας του λαού, αλλά και του μοναχισμού. Μοναστήρια και λαός έκριναν τις αποφάσεις της πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας (καθώς στις Σύνοδοι προήδρευε ο αυτοκράτορας), με αποτέλεσμα να υπάρξουν σύνοδοι που χαρακτηρίστηκαν ως ληστρικές, διότι δεν ορθοδοξούσαν ως προς την πίστη. 

Αυτό το ήθος της αυθεντικής κοινότητας δεν εφαρμόζεται πάντοτε στους καιρούς μας. Η πολιτική ηγεσία δεν ακολουθεί την οδό της συναλληλίας με την Εκκλησία, αλλά αποφασίζει αφ’ εαυτής της για λογαριασμό και της Εκκλησίας, ενώ και οι εκκλησιαστικοί ηγέτες δείχνουν κάποιες στιγμές να είναι μακριά από τον λαό. 

Ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε ότι και οι χειροτονίες δεν μπορεί να είναι χωρίς την γνώμη του λαού. Ο επίσκοπος χειροτονεί όποιον ζητεί τη ιερωσύνη μόνο όταν έχει την καλή μαρτυρία, την συμμαρτυρία όχι μόνο του πνευματικού του πατέρα, αλλά και του λαού μας και βεβαίως, αφού και ο ίδιος ο επίσκοπος προσπαθήσει να ελέγξει το αξιόπιστο των προσώπων.  

Ο κ. Νεκτάριος ζήτησε από την γερόντισσα και την αδελφότητα να  κάνουν περισσότερη προσευχή για τον λαό του Θεού, που βρίσκεται ουσιαστικά σε λιμό πνευματικό και διωγμό για την πίστη του. Να προσεύχονται ώστε να ακούγεται η φωνή του λαού από τους ποιμένες του. Ευχήθηκε, τέλος, η κρίση να μας βγάλει σοφότερους και να γίνει αφορμή για επάνοδο στο πρωτοχριστιανικό ήθος. Στα υλικά ζητήματα υπάρχει η φιλανθρωπία, καθότι η κοινοκτημοσύνη δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Στα πνευματικά όμως χρειάζεται η συναπόφαση και η συνοδοιπορία! 

Στο τέλος της θείας λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε σε πνευματικό τον αρχιμανδρίτη Αρσένιο Πεππέ, ηγούμενο της Ιεράς Μονής Βλαχερνών Σκριπερού, ο οποίος έψαλε στην θεία λειτουργία.