Οι… νεκροφόρες του Ιταλικού στρατού στα μάτια ενός Ηρακλειώτη

Είναι κτισμένη στις ανατολικές όχθες του νότιου τμήματος της λίμνης Κόμο και αγκαλιάζεται από τις επιβλητικές Άλπεις. Μία συναρπαστική περιοχή για …φίλημα. Όχι πια! Όλα αυτά μέχρι πριν από περίπου ένα μήνα. Πλέον ο κ. Παντελής Θεοφανάκης, από την Επισκοπή Ηρακλείου,  και η οικογένεια του ζουν στην περιοχή-επίκεντρο  της επιδημίας που «θερίζει» με αιμοδιψείς ρυθμούς τους κατοίκους της γειτονικής μας Ιταλίας. Το Lecco απέχει μία ανάσα από το Μπέργκαμο, το οποίο έχει κυκλωθεί από θάνατο και σκοτεινιά. Οι φωτογραφίες με τα φορτηγά του Ιταλικού στρατού που έχουν μετατραπεί σε αυτοσχέδιες νεκροφόρες έχουν σοκάρει την παγκόσμια κοινότητα. Πόσο μάλλον αυτούς τους ανθρώπους που  …αναπνέουν θάνατο. «Τα σύγχρονα κρεματόρια της περιοχής δεν επαρκούν για τόσους νεκρούς και τους μεταφέρουν σε άλλες επαρχίες. Παρακολουθούμε και εμείς τις εικόνες με τα στρατιωτικά οχήματα που μεταφέρουν τα φέρετρα. Είναι σοκαριστικό. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί αυτό που ζούμε. Είναι ασύλληπτο. Χθες μιλούσα με ένα γνωστό μου, ο οποίος λόγω της δουλειάς του (μάρμαρα) συνεργάζεται με ένα τοπικό γραφείο τελετών. Η ζήτηση έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Δεν προλαβαίνουν…». Ο κ. Θεοφανάκης είναι φυσικοθεραπευτής και διατηρεί δικό του ιατρείο φυσικοθεραπείας.  Το έκλεισε μόλις την προηγούμενη Τετάρτη. Θα περίμενε κανείς να επιβληθεί το κλείσιμο εβδομάδες πριν λαμβάνοντας υπόψη τον αποδεκατισμό που συντελείται. «Τα τελευταία 24ωρα έχω αρχίσει να φοβάμαι και εγώ. Είναι γιατί αρχίζω να μετράω απώλειες από το περιβάλλον  γνωστών μου. Άνθρωποι που δεν ήταν ηλικιωμένοι και δεν είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας, νόσησαν και έφυγαν σε σύντομο χρόνο. Ο ιός δεν χτυπά μόνο άτομα ηλικιωμένα με βεβαρημένο ιστορικό υγείας. Και αυτό είναι τρομακτικό». Θεωρεί και εκείνος ότι η κατάσταση στην Ιταλία ξέφυγε επειδή δεν εκτιμήθηκε σωστά. Υπήρξε βίαιη μεταδοτικότητα του ιού σε μια περιοχή που είναι ανεπτυγμένη βιομηχανικά και υπάρχει εκ των πραγμάτων τεράστια μετακίνηση. Βγαίνει μόνο για να πάει σούπερ-μάρκετ ή στο φαρμακείο, κάνοντας απαραίτητα  χρήση του σχετικού εντύπου που είναι υποχρεωμένοι να συμπληρώνουν άπαντες. «Πρέπει να δηλώνουμε πού πάμε, πόση ώρα, για ποιο λόγο. Αν υπάρχει δεύτερο άτομο στο αυτοκίνητο, θα πρέπει να φοράει υποχρεωτικά μάσκα και να κάθεται πίσω». Προσπαθεί να περνάει ήρεμα και δημιουργικά τις ώρες και τις ημέρες του στο σπίτι. Λατρεύει το διάβασμα και βρίσκει καταφύγιο στα βιβλία του. Όσο δούλευε, δεν είχε αυτή την… πολυτέλεια αφού εργαζόταν καθημερινά έως τις 10 τη νύχτα, με ένα ενδιάμεσο διάλειμμα. «Ας αφήσουμε και λίγο την εξωστρέφεια και την κοινωνικότητα. Να κάνουμε μία συζήτηση με τα παιδιά μας, να τα κοιτάξουμε στα μάτια, να πούμε πράγματα που δεν είχαμε πει…». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει και στους συμπατριώτες του, να μείνουν στο σπίτι και να μην υποτιμήσουν την κατάσταση. Η σύζυγος του υπηρετεί στην Εισαγγελία της περιοχής και πηγαίνει κανονικά στη δουλειά της, λαμβάνοντας φυσικά τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και ατομικής υγιεινής. Άλλωστε και εκεί τα δικαστήρια υπολειτουργούν και υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί και κανόνες. Ο γιος τους, Γιάννης-Παύλος, σπουδάζει νοσηλευτική. Αυτές τις ημέρες που είναι αυτοπεριορισμένος στο σπίτι  διαβάζει τα μαθήματα του, σερφάρει στο ίντερνετ, γυμνάζεται  στον κήπο. Η κόρη τους, Άννα-Ειρήνη, εργάζεται ως μαία στην Ελβετία. Η  κοντινή κωμόπολη Codongo, αναφέρει, που πρώτη τέθηκε σε πλήρη καραντίνα, είναι πλέον «απελευθερωμένη» από τον ιό εξαιτίας των αυστηρότατων περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν. Ας κάνουμε υπομονή λοιπόν για να …απελευθερωθούμε και οι υπόλοιποι.