Το Εργατικό Κέντρο για τα λουκέτα

Με θυμό και οργή βλέπουμε μία ακόμη περίπτωση όπου απλοί εργαζόμενοι είναι τα μόνα θύματα του καταστροφικού συνδυασμού αυθαίρετων εργοδοσιών και αντεργατικών κυβερνήσεων. Σε μία εποχή που οι εργασιακοί όροι είναι πιο δυσμενείς από ποτέ, η νομική και θεσμική προάσπιση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει και η θωράκιση των μηχανισμών προστασίας και ελέγχου αυτών (Σώματα Επιθεωρητών Εργασίας) δε φαίνεται να απασχολούν και ιδιαίτερα τους κυβερνώντες, με αποτέλεσμα να βιώνουμε μία εγκληματική κρατική αδιαφορία για τους εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα, οι οποίοι μένουν καθημερινά στο δρόμο.

Πολλά, επίσης, τα παραδείγματα όπου κερδοφόρες επιχειρήσεις αφήνουν επί μακρόν απλήρωτους ή κακοπληρωμένους τους εργαζομένους τους, συσσωρεύουν υπέρογκα χρέη προς το Δημόσιο και προς τα ασφαλιστικά ταμεία και όταν ο κλοιός σφίξει, προσφεύγουν στην λύση της πτώχευσης και της προσφυγής στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα η κυβέρνηση μένει αμέτοχη ίσως και απρόθυμη να επέμβει, την ώρα που τα Δημόσια Ταμεία μένουν άδεια εξαιτίας και της ατιμωρησίας που απολαμβάνουν οι εισφοροδιαφεύγοντες και φοροδιαφεύγοντες μεγαλοεργοδότες.

Καλούμε, λοιπόν, την κυβέρνηση να πάψει να παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου εξυπηρετώντας το μεγάλο κεφάλαιο και τα αρπαχτικά των τραπεζών και να αφουγκραστεί και να προασπίσει επιτέλους τα πραγματικά θύματα αυτής της κατάστασης, τους εργάτες, τους μισθωτούς, τους ανέργους και τους συνταξιούχους. Οι ασύστολες και ασύδοτες πρακτικές των εργοδοτών πρέπει επιτέλους να σταματήσουν.