Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα και η επίσκεψη στην «Πλατυτέρα»
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
25 Δεκεμβρίου 2018
/ 16:59
ΚΕΡΚΥΡΑ. «Κανείς κοινωνικός θεσμός δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Εκκλησία» τόνισε, πλην άλλων, στο μήνυμά του ο κ. Νεκτάριος.
Επίσκεψη στο Ίδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Η Πλατυτέρα», πραγματοποίησε σήμερα το πρωί, ανήμερα των Χριστουγέννων, ο κ. Νεκτάριος.
Ο Μητροπολίτης, μοίρασε γλυκίσματα και ευχές για πολλά κι ευλογημένα χρόνια στο προσωπικό και τους τροφίμους, αφού νωρίτερα, το πρωί, είχε ιερουργήσει στη χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, στη Μητρόπολη. Ευχόμενος, στο τέλος, ο Γεννηθείς Χριστός «να δίδει φώτιση στον κόσμο μας» («την χαρά», πρόσθεσε, «που δίδει ο Χριστός κανείς δεν μπορεί να μας την αφαιρέσει, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός...») κι ακούγοντας τα πατροπαράδοτα κάλαντα απ’ το κατηχητικό του Μητροπολιτικού Ναού.
Φυσικά, προηγήθηκε το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο (αντί κηρύγματος) μήνυμά του, στο οποίο αναφέρθηκε στο νόημα της έλευσης του Θεανθρώπου («δεν ήλθε για να μας κρίνει, ούτε για να μας τιμωρήσει. Ήλθε, ως νήπιο, για να μας απαλλάξει από την δική μας νηπιότητα»), αλλά και στη θέση αυτού του νοήματος στη σημερινή εποχή:
«Τα τελευταία χρόνια», τόνισε, μεταξύ άλλων, «η πατρίδα μας διέρχεται μία περίοδο κρίσης, η οποία στέρησε τη χαρά στους ανθρώπους. Παντού πλέον συναντά κανείς σκυθρωπά πρόσωπα, με μάτια που κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν, με μυαλά που αντί να σκέφτονται, έχουν κουραστεί από τις έγνοιες, με κορμιά σκυφτά που έχουν αποκάμει από τα προβλήματα, τους φόβους και το άγχος της καθημερινότητας. Ἡ θεολογική σκέψη του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού μας εξηγεί ότι φτάσαμε σ’ αυτήν την κατάσταση οδύνης μέσα από την εγωιστική και ιδιοτελή επιδίωξή μας να κατακτήσουμε την ηδονή. Το δίπολο ηδονής και οδύνης αποτελεί τη βασική αιτία αλλοίωσης της ηθικής συνείδησης...».
Και κατέληξε: «Ο γεννηθείς Κύριος μας προσφέρει σωτήρια, ουσιαστική χαρά και ανακούφιση από τα βάσανα και όχι ικανοποίηση της ιδιοτελούς, προσωρινής υλικής ευχαρίστησης. Η Εκκλησία μας, ως “Σώμα Χριστοϋ”, δεν παύει να αγωνίζεται και να προβάλλει το νόημα της χαράς, όπως το αποκάλυψε ο Χριστός με τη Γέννηση, τη ζωή και τη διδασκαλία Του. Κανείς κοινωνικός θεσμός δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Εκκλησία σ’ αυτήν την προσφορά...»
Ο Μητροπολίτης, μοίρασε γλυκίσματα και ευχές για πολλά κι ευλογημένα χρόνια στο προσωπικό και τους τροφίμους, αφού νωρίτερα, το πρωί, είχε ιερουργήσει στη χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, στη Μητρόπολη. Ευχόμενος, στο τέλος, ο Γεννηθείς Χριστός «να δίδει φώτιση στον κόσμο μας» («την χαρά», πρόσθεσε, «που δίδει ο Χριστός κανείς δεν μπορεί να μας την αφαιρέσει, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός...») κι ακούγοντας τα πατροπαράδοτα κάλαντα απ’ το κατηχητικό του Μητροπολιτικού Ναού.
Φυσικά, προηγήθηκε το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο (αντί κηρύγματος) μήνυμά του, στο οποίο αναφέρθηκε στο νόημα της έλευσης του Θεανθρώπου («δεν ήλθε για να μας κρίνει, ούτε για να μας τιμωρήσει. Ήλθε, ως νήπιο, για να μας απαλλάξει από την δική μας νηπιότητα»), αλλά και στη θέση αυτού του νοήματος στη σημερινή εποχή:
«Τα τελευταία χρόνια», τόνισε, μεταξύ άλλων, «η πατρίδα μας διέρχεται μία περίοδο κρίσης, η οποία στέρησε τη χαρά στους ανθρώπους. Παντού πλέον συναντά κανείς σκυθρωπά πρόσωπα, με μάτια που κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν, με μυαλά που αντί να σκέφτονται, έχουν κουραστεί από τις έγνοιες, με κορμιά σκυφτά που έχουν αποκάμει από τα προβλήματα, τους φόβους και το άγχος της καθημερινότητας. Ἡ θεολογική σκέψη του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού μας εξηγεί ότι φτάσαμε σ’ αυτήν την κατάσταση οδύνης μέσα από την εγωιστική και ιδιοτελή επιδίωξή μας να κατακτήσουμε την ηδονή. Το δίπολο ηδονής και οδύνης αποτελεί τη βασική αιτία αλλοίωσης της ηθικής συνείδησης...».
Και κατέληξε: «Ο γεννηθείς Κύριος μας προσφέρει σωτήρια, ουσιαστική χαρά και ανακούφιση από τα βάσανα και όχι ικανοποίηση της ιδιοτελούς, προσωρινής υλικής ευχαρίστησης. Η Εκκλησία μας, ως “Σώμα Χριστοϋ”, δεν παύει να αγωνίζεται και να προβάλλει το νόημα της χαράς, όπως το αποκάλυψε ο Χριστός με τη Γέννηση, τη ζωή και τη διδασκαλία Του. Κανείς κοινωνικός θεσμός δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Εκκλησία σ’ αυτήν την προσφορά...»
