Τι απαντά ο Σπύρος Δολιανίτης στην Φ.Ε.Μ. Μάντζαρος

Ο συντάκτης της επιστολής εξακολουθεί να φέρεται εναντίον μου επί τη βάσει της ίδιας επιχειρηματολογίας που ανεπτύχθη στην αγωγή της Φ.Ε.Μ., επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου που την απορρίπτει ως αόριστη. Και πάλιν ΔΕΝ προσδιορίζεται ο λόγος για τον οποίο η σημερινή διοίκηση (όπως εκφράζεται στην επιστολή) διεκδικεί το μουσικό αρχείο της οικογένειάς μου – πολύ δε περισσότερο δεν διασαφηνίζεται το θεμέλιο επί του οποίου στηρίζει η διοίκηση τον ψευδή ισχυρισμό της ότι της «ανήκουν» δήθεν τα πρωτότυπα μουσικά έργα του πατρός μου και εμού, οι διασκευές, οι ενορχηστρώσεις και ενοργανώσεις, τα έργα ακόμη που αγοράσαμε με δικούς μας πόρους. Είναι γνωστό ότι το μουσικό αρχείο της Φ.Ε.Μ. έχει καταγραφεί από καθηγητή πανεπιστημίου και είναι δ ι α κ ρ ι τ ό  από το μουσικό αρχείο Στέφανου και Σπύρου Δολιανίτη: το τελευταίο διαπιστώνεται και από διορισμένο από τις Αρχές πραγματογνώμονα.

Δεν περιορίζεται δυστυχώς ο συντάκτης της επιστολής σε αοριστολογίες αλλά επανέρχεται με ύβρεις – στο ίδιο μοτίβο της απόπειρας σπίλωσής μου. Η αναφορά ότι η διοίκηση με όρισε αρχιμουσικό λόγω δήθεν του σεβασμού στο πρόσωπο του εκλιπόντος πατρός μου αν και εγώ δήθεν «στερούμην τυπικών προσόντων» διαψεύδεται ευχερώς όχι μόνον από την πραγματικότητα αλλά και από την ίδια τη Φ.Ε.Μ, στην ιστοσελίδα της οποίας δημοσιεύονται τα τυπικά μου προσόντα και το βιογραφικό μου (https://femantzaros.com/i-filarmoniki/viografika/viografiko-spiridon-dolianiti-archimousikos). Ομοίως η αναφορά στην επιστολή ότι το μουσικό αρχείο φυλάσσεται σε κάποιο σαλόνι ή/και στοιχειοθετεί το μουσικό αρχείο σε κάποια Φιλαρμονική της υπαίθρου δεν είναι βάσιμη. Το μουσικό αρχείο της οικογένειάς μου βρίσκεται εκεί που ήταν πάντοτε : στην πατρική μου οικία, όπου μετά το θάνατο του πατέρα μου, εξακολουθεί να διαβιοί η μητέρα μου.

Λησμονεί ίσως ο συντάκτης της επιστολής (που μου καταλογίζει ότι με την αυτονόητη υπεράσπιση του δικαίου της οικογένειάς μου προκάλεσα δήθεν «οικονομική αιμορραγία» στη Φ.Ε.Μ.) ότι τόσο εγώ όσο και ο Στέφανος Δολιανίτης τροφοδοτήσαμε για περισσότερα από πενήντα έτη το μουσικό ρεπερτόριο της Φ.Ε.Μ. με τη δική μας καλλιτεχνική δημιουργία και τους δικούς μας πόρους. Ότι ο πατέρας μου δώρισε στη Φ.Ε.Μ. όσα επιδόματα δικαιούνταν εκ του Νόμου (για περισσότερα από τριάντα έτη). Κι ότι βεβαίως, εγώ ουδέποτε εστράφην κατά της Φιλαρμονικής, την οποία υπηρέτησα υπό πολλαπλές ιδιότητες σε όλη μου τη ζωή.
Ούτε τώρα βεβαίως, θα κινηθώ εις βάρος της «Μάντζαρος». Επιφυλάσσομαι όμως για κάθε νόμιμο δικαίωμά μου εις βάρος συγκεκριμένων φυσικών προσώπων, των οποίων οι πράξεις και τα έργα θα κριθούν ενώπιον της αρμοδίας για τούτο Δικαιοσύνης. 
Κι εδώ, από πλευράς μου, ολοκληρώνω τη δημόσια τοποθέτησή μου, μετά την έκδοση της δικαστικής αποφάσεως».