Ελισαίος Βαγενάς: «Να μπει τέλος στην «εύφλεκτη ύλη» που «ναρκοθετεί» το μέλλον των λαών»

ΚΕΡΚΥΡΑ.  Σε κλίμα πλούσιου προβληματισμού και ενδιαφέροντος, με μεγάλη συμμετοχή, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Τ.Ε. Κέρκυρας του ΚΚΕ, το απόγευμα της Τετάρτης 12/2, με θέμα «Η “στρατηγική συμμαχία” με τις ΗΠΑ, οι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική, η επικίνδυνη διαπάλη για τους υδρογονάνθρακες, τα μερίδια των αγορών και η εμπλοκή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ως “εύφλεκτη ύλη” για το μέλλον των λαών», στην οποία μίλησε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων.

Πραγματοποιήθηκαν πολλές ερωτήσεις και διεξήχθη γόνιμη συζήτηση για τις διεθνείς εξελίξεις και την επιρροή τους στην περιοχή μας.

Το στέλεχος του ΚΚΕ σημείωσε πως «η «εύφλεκτη ύλη», που συσσωρεύεται και «ναρκοθετεί» το μέλλον του λαού μας και των άλλων λαών, έχει συγκεκριμένες αιτίες, που μπορούμε να διαγνώσουμε και στο διάβα των αιώνων. Εδώ και 3 δεκαετίες δεν υπάρχει πλέον η Σοβιετική Ένωση και να, λοιπόν, που τα «όνειρα» κάθε λογής πολιτικών δυνάμεων, που την πολέμησαν, (δεξιών, σοσιαλδημοκρατών, «αριστερών») έχουν ενσαρκωθεί. Είχαν υποσχεθεί με την ανατροπή του σοσιαλισμού «λεωφόρους ειρήνης και ευημερίας για τους λαούς». Τι έχουμε σήμερα;

Καλά βέβαια, η «ευημερία» έχει «πάει περίπατο»: Βιώσαμε τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, τώρα της «μονόχνοτης» ανάπτυξης για τα κέρδη του κεφαλαίου, ενώ εξακολουθεί το άγριο «πετσόκομμα» των όποιων κοινωνικών κατακτήσεων, που είχαν εξασφαλίσει οι εργαζόμενοι με σκληρούς αγώνες και την ακτινοβολία των πρωτόγνωρων κοινωνικών επιτευγμάτων του σοσιαλισμού. Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να βάλει «μπουρλότο» σ’ ότι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση, ξεσηκώνοντας τη δίκαιη απεργιακή κινητοποίηση της 18ης Φλεβάρη.

Σ’ ότι αφορά δε τις «λεωφόρους της ειρήνης» που επίσης είχαν τάξει στους λαούς, αυτοί αποδείχτηκαν «ποτάμια» αίματος στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις και πολέμους: Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Ουκρανία, Λιβύη, Συρία, για να μείνουμε μόνον στην ευρύτερη περιοχή μας.

Οι αιτίες των σημερινών επεμβάσεων και πολέμων, δεν διαφέρουν με εκείνες που στον προηγούμενο, τον 20ό αιώνα, οδήγησαν τον πλανήτης μας δυο φορές στις φλόγες παγκόσμιων πολέμων, ως αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της πάλης για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.

Και οι δύο παγκόσμιοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, όπως και οι εκατοντάδες τοπικοί που γίνονται για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου, συνιστούν τερατώδη ιμπεριαλιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που χαρακτηρίζονται από πρωτοφανή αγριότητα και αποτρόπαιες ενέργειες.

Οι αντιθέσεις, που οδήγησαν στους παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο εξαιτίας της ανατροπής της Σοβιετικής Ένωσης, σε συνδυασμό με την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, την εμφάνιση νέων ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων, που αυξάνουν τις ανακατατάξεις στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τμήμα του οποίου είναι και η χώρα μας.

Η διαπάλη για τις πρώτες ύλες, την ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων, σε τελική φάση για το πώς θα μοιραστούν τα μερίδια των αγορών σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρα, σε κάθε περιοχή και παγκόσμια, καλά κρατεί! Μια διαπάλη, που διεξάγεται με κάθε μέσο:

• Με εμπορικούς και οικονομικούς πολέμους, όπως π.χ. είναι οι κυρώσεις, που έχουν επιβάλλει ΗΠΑ και ΕΕ στη Ρωσία,

• Με διπλωματικά μέσα, όταν π.χ. βλέπουμε να γίνονται απελάσεις διπλωματών, ή την ηγεσία της Τουρκίας να υπογράφει συμφωνία για την ΑΟΖ με τον δοτό πρωθυπουργό της Λιβύης.

• Διεξάγονται με πολιτικά μέσα, όταν π.χ. βλέπουμε να κλείνονται συμφωνίες «διαβολικά καλές» για τις ΗΠΑ, όπως ήταν αυτή των Πρεσπών, για να χώσουν μια ακόμη χώρα των Βαλκανίων στη «στρούγκα» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.



Κι όταν τα παραπάνω μέσα δεν αρκούν, «βγαίνουν από το θηκάρι τα μαχαίρια» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.

Σ’ αυτές τις συνθήκες βλέπουμε να δυναμώνει ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και να εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων και η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου.

Στη χώρα μας, ωστόσο, έχουμε την πολιτική «χορωδία» όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κοκ.), που επιδιώκουν να πείσουν το λαό πως «δεν κινδυνεύει, όσο έχουμε ισχυρούς συμμάχους». Πότε μας λένε ότι «σωθήκαμε που είμαστε στην ΕΕ και τα σύνορά μας είναι ευρωπαϊκά», και πότε πως «ευτυχώς είμαστε στο ΝΑΤΟ, που είναι παράγοντας ασφάλειας», κι έτσι «η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας», κι επιτέλους έχουμε «τη στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ, που μας προφυλάσσει» κοκ.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που ευθέως διακηρύσσει πως η συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ, ο πολλαπλασιασμός και η γιγάντωσης των ξένων, αμερικανονατοϊκών στρατιωτικών βάσεων, δεν υλοποιούνται για τα συμφέροντα του λαού και της ειρήνης, αλλά για τα συμφέροντα μιας «χούφτας» ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών. Συμφέροντα, που αποτελούν πραγματικά «εύφλεκτη ύλη» για το μέλλον των λαών, εάν δεν τα ανατρέψουμε!

Η χώρα μας «βουλιάζει» διαρκώς στη «δίνη» αντιλαϊκών συμφερόντων κι ανταγωνισμών».

Ο Ελ. Βαγενάς αναφέρθηκε αναλυτικά στις σχέσεις συνεργασίας και ανταγωνισμού, που αναπτύσσουν οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, στην αναμέτρηση ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Μεσογείου και του Περσικού, στον επικίνδυνο ρόλο που αναλαμβάνει η Ελλάδα στο πλευρό των ΗΠΑ, στέλνοντας «Πάτριοτ» στη Σαουδική Αραβία και πολεμικό πλοίο στα στενά του Ορμούζ, αλλά και στην εμπλοκή της χώρας στα ενεργειακά σχέδια «που επιδιώκουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ενεργειακό “κόμβο” και “κουμπώνουν” στον ευρύτερο σχεδιασμό ΗΠΑ κι ΕΕ για την μείωση της ενεργειακής “εξάρτησης” της ΕΕ από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές.

Επιδίωξη, όμως, που έρχεται σε αντιπαράθεση με ανάλογες βλέψεις και σχεδιασμούς, που έχει η αστική τάξη της Τουρκίας, να αναλάβει αυτή έναν τέτοιο ρόλο “ενεργειακού κόμβου”. Αναφέρθηκε αναλυτικά στο ρόλο της Τουρκίας και στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της.

Τόνισε πως η διαπάλη για το ποια χώρα θα γίνει «ενεργειακός κόμβος» δεν αφορά τους λαούς, που σε συνθήκες καπιταλισμού χρυσοπληρώνουν την ενέργεια.
Αναφερόμενος στην εξόρυξη υδρογονανθράκων, όπως αυτή που προωθείται στην περιοχή του Ιουνίου, σημείωσε πως «δεν αποσκοπεί στη λαϊκή ευημερία. Ο ενεργειακός πλούτος σε συνθήκες όπου την οικονομία την κινεί το καπιταλιστικό κέρδος από «ευλογία», μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε «κατάρα» για τους λαούς.

Αυτό δείχνουν οι δρόμοι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου (Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Ουκρανία κοκ.), που είναι βαμμένοι με το αίμα των λαών, γιατί ο ενεργειακός πλούτος μετατρέπεται σε «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να «κοιμάται τον ύπνο του δικαίου», όπως έδειξε και η τεράστια οικολογική καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού.

Δεν μπορεί να υπάρξει κανένας εφησυχασμός από τις διάφορες περιβαλλοντικές μελέτες, που εκπονούν τα ίδια τα ενεργειακά μονοπώλια και τα αστικά κράτη, που θέλουν να βάλουν στο χέρι αυτόν τον πολύτιμο πλούτο, που στις συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας χάνεται για τους εργαζόμενους και τις επόμενες γενιές, για να κατακάτσει στις «τσέπες» της πλουτοκρατίας.

Μόνον η κοινωνικοποίηση του φυσικού πλούτου, των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της οικονομίας, η εργατική εξουσία μπορεί να αξιοποιήσει προς όφελος των εργαζομένων τις ενεργειακές πηγές».

Ο Ελ. Βαγενάς κάλεσε σε ενίσχυση της λαϊκής πάλης για να βγάλουμε τη χώρα από τη «δίνη» των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδίων και οργανώσεων, με το λαό αφέντη στο τόπο μας.