Τo Doc’s Theater του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας στο Παρίσι: Μιλούν οι συντελεστές της παράστασης

ΚΕΡΚΥΡΑ. Η ομάδα Doc’s Theater του ΔΗΠΕΘΕ, ανοίγει τα φτερά της και πετάει για Παρίσι.  Η παράσταση Caesium-133 -ενα δοκίμιο πάνω στο χρόνο- απέσπασε πολύ καλές κριτικές στην Κέρκυρα . Δεν ήταν η πρώτη τους αξιόλογη δουλειά, όπως φαίνεται ούτε και η τελευταία. «Τεριρέμ», «project 15»...Όλες ένα εργαστήριο σκέψης για τη ζωή.
Η  πρωτότυπη δουλειά τους δεν πέρασε απαρατήρητη και σύντομα ήρθε η πρόσκληση της Dr. Κικής Σελώνη για το Διεθνές Συνέδριο «Πρακτικές Ερασιτεχνικού Θεάτρου και Πολιτιστική Κληρονομιά» που θα πραγματοποιηθεί 16-17 Ιουνίου στο Theatre Municipal  de Berthelot. Οι συντελεστές της παράστασης δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους, για τη διεθνή αυτή συμμετοχή. Το bonus; Για την αφίσα επελέγη φωτογραφία του Γιώργου Τερζή από πρόβα της δικής τους παράστασης!



Ένα ρητό του Πινδάρου στάθηκε έμπνευση για αυτό το δοκίμιο πάνω στο χρόνο: «Γιατί άπιστος κρέμεται ο Χρόνος στον άνθρωπο επάνω και της ζωής κλωθοστρίβει τους δρόμους».
Η Ευγενία Ζάγουρα, που είχε τη σύλληψη και τι σκηνοθεσία, λέει:  «Η ανάγκη μου να καταγράψω τη σχέση του ανθρώπου με το χρόνο και η υπαρξιακή αγωνία μου να κατανοήσω και να αποδεχθώ τη θνητότητα αποτέλεσε την αφορμή γι’ αυτή την παράσταση που ονομάστηκε “Caesium-133. Ένα δοκίμιο για το χρόνο».
«Το καίσιο (Caesium) είναι το χημικό στοιχείο με το σύμβολο Cs. Το 1967 το καίσιο -133 επιλέχθηκε από το Διεθνές Σύστημα Μονάδων, για να οριστεί το δευτερόλεπτο. Από τότε  χρησιμοποιείται  στα ατομικά ρολόγια, τα οποία  θα μπορούσαν θεωρητικά να λειτουργήσουν επί 20 εκατομμύρια χρόνια χωρίς να χάσουν ή να κερδίσουν ούτε ένα δευτερόλεπτο!
Ο χρόνος υπάρχει ή αναδύεται από έναν άχρονο Κόσμο;
Σκεφτόμαστε και ζούμε «εντός» ή «εκτός» χρόνου;
Ζούμε σε ένα σύμπαν Μπόλτσμαν ή σε ένα σύμπαν Λάιμπνιτς;
Αλλαγή ή αιωνιότητα; Ατομικότητα ή ομοιομορφία;
Ελεύθερη βούληση ή μοίρα;»

Ο Νίκος Κόκκαλης στον χώρο
Την ευθύνη για την ανάπτυξη του χώρου και τα κοστούμια έχει ο Νίκος Κόκκαλης : «Η πρόταση των DOC’s Theatre σε αυτό το δοκίμιο πάνω στο Χρόνο, που με αποσπασματικό λόγο και δράση «ακροβατεί» ανάμεσα στο σοβαρό και το αστείο, το γκροτέσκο και το τραγικό, μου έδωσε την ευκαιρία να πειραματιστώ πάνω σε μια διαφορετική χωροταξία της σκηνής του Θεάτρου. Γιατί, αν η ενότητα χώρου,  χρόνου και δράσης  είναι συνθήκες θεμελιώδεις της σκηνικής πράξης, τότε η ενασχόληση με το Χρόνο, υποχρεωτικά θα αφορά και σε μια  ενασχόληση με το θεατρικό Χώρο.
Ένα δίπολο, λοιπόν. Ένα θέατρο- καθρέφτης- σαν αυτόν της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων- όπου ο ένας χώρος (της σκηνής), αντανακλά τον άλλον (της πλατείας). Ένα παρόμοιο δίπολο και στα κοστούμια. Από το άναρχο, φανταχτερό και «φωτεινό» της γιορτής, στο τυποποιημένο, μονόχρωμο και «σκοτεινό» ενός κοστουμιού που παραπέμπει στις φιγούρες του Γαΐτη και του Μαγκρίτ, ανακλώντας έτσι δύο όψεις της ζωής».
Τη μουσική επιμελήθηκε ο Απόστολος Λουφόπουλος:  «H σύνθεση της μουσικής αποτελεί ένα ενδιαφέρον εγχείρημα: μουσική συμβατική και συνάμα πειραματική, ηχητικά εφέ, ηχητικά σχήματα και ατμόσφαιρες, όλα γίνονται «ένα»: ήχος που συνυφαίνεται με τα σωματικά σχήματα και τις δράσεις και «γεφυρώνει» τη διαφορετικότητα των συναισθημάτων και των καταστάσεων. Το κωμικό συνυπάρχει με το τραγικό, το παρελθόν συνυπάρχει με το εδώ και το τώρα, οι σκέψεις, οι ιδέες, συνυπάρχουν με τις χρονικές πραγματικότητες.
Η σύνθεση  υλοποιήθηκε με ήχους που αντλήθηκαν στις πρόβες από τα αντικείμενα της σκηνής, ενορχηστρωμένους με ήχους μουσικών οργάνων, όπου η εναλλαγή διαφορετικών ηχητικών δομών (χάος-αρμονία, τυχαιότητα -ρυθμός, ρεαλισμός-αφαίρεση) συμβολίζει την πολυεπίπεδη συνύπαρξη των καταστάσεων. Η μουσική, ως τέχνη που βασίζεται στο χρόνο, μαζί με το λόγο και τη σκηνική δράση επιχειρεί να εμβυθίσει το θεατή στο χρονικό ταξίδι εντός και εκτός του πραγματικού χρόνου της παράστασης».
.
Λίγα λόγια από την καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας Βαρβάρα Δούκα
H παρουσίαση του Doc Theater στη Γαλλία, σε Διεθνές Φεστιβάλ στο Παρίσι , (Theatre Municipal  de Berthelot ), γίνεται μέσα σε μια προσπάθεια εξωστρέφειας του ΔΗΠΕΘΕ προς διεθνείς  οργανισμούς , φεστιβάλ και εκπαιδευτικές και κοινωνικές δράσεις.
Την πρόσκληση έκανε η dr. Κική Σελιώνη*, αναγνωρίζοντας στην πρωτότυπη δουλειά του Εργαστηρίου του ΔΗΠΕΘΕ – Doc’s Theater, στοιχεία που μπορούν να αποτελέσουν μοντέλο εργασίας για το ερασιτεχνικό θέατρο και τη θεατρική εκπαίδευση εν γένει. Ητοι:   

• Εκμετάλλευση στοιχείων του Θεάτρου Επινόησης

• Σωματική εκπαίδευση και χρήση Σωματικού Θεάτρου και Αυτοσχεδιασμού

• Χρήση των Οπτικοακουστικών Μέσων

• Εικαστικές αναζητήσεις

Όλα αυτά, αποτέλεσαν στοιχεία για μια πρωτότυπη και φρέσκια δραματουργία, η οποία είχε την αποδοχή του κοινού, και θα συνεχιστεί στη σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ στην Κέρκυρα, και ελπίζουμε και σε άλλα φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
*Η . Κική Σελιώνη εργάζεται στο θέατρο και την τηλεόραση ωςσκηνοθέτις, ηθοποιός, χορογράφος και επιμελήτρια κίνησης(.) Συνεργάζεται με εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, οργανώνοντας εργαστήρια, διαλέξεις και συμπόσια.
Ιδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη
 
Το θεατρικό κείμενο διαμορφώθηκε από προσωπικές συνεντεύξεις, διαδικτυακές διαφημίσεις, φιλοσοφικές απόψεις,  επιστημονικές θεωρίες, και εμπνεύστηκε από τη λογοτεχνία («Ο ταξιδευτής», Χόρχε Μπουκάι και «Περί Θανάτου», Ζοζέ Σαραμάγκου).
Η ομάδα DOC’s Theatre δημιουργήθηκε το 2016 από μέλη των εργαστηρίων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας. Αναζητά νέους δρόμους καλλιτεχνικής έκφρασης. Ενδιαφέρεται κυρίως για το θέατρο-ντοκουμέντο (verbatim theatre) και το θέατρο επινόησης (devised theatre), τεχνικές που μελετά και χρησιμοποιεί σε παραστάσεις και performances. Με την παράσταση ‘Caesium -133’  συμμετέχει τον Ιούνιο του 2019, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ερασιτεχνικού Θεάτρου, Θεατρικών Πρακτικών και Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Παρίσι (Berthelot Theatre – Montreil)
Οι συντελεστές
Σύλληψη ιδέας -Σκηνοθεσία:
Ευγενία Ζάγουρα
Έρευνα: Ομάδα, DOC's Theatre
Συγγραφή και Σύνθεση κειμένων: Φωτεινή Δημουλή
Ανάπτυξη χώρου -Κουστούμια: Νίκος Κόκκαλης
Μουσική-Sound design: Απόστολος Λουφόπουλος
Τραγούδι-πιάνο: Δόξα Καγιούλη
Video art: Γιονατάν Σηγκάν, Μελίνα Σχινά
Κατασκευή κοστουμιών: Δήμητρα Κυπριώτη
Κατασκευές: Βαγγέλης Συμπόνης
Φωτισμοί: Κώστας Βλάχος
Αφίσα-Πρόγραμμα: Φιλένη Λοράνδου
Παίζουν: Σοφία Γεωργιάδου, Φωτεινή Δημουλή
Μαρία Διβανέ, Ελένη Ζάγουρα, Ιουλιέτα  Θύμη, Δόξα Καγιούλη
Νίκος Καραλής, Μαρία Κουρή, Βασιλική Μάκου
Όλγα Μαυρομμάτη, Ροδούλα Μαρκάτη
Παναγιώτης Μπάνος, Βαγγέλης Συμπόνης
 Όλγα Τζήλιου, Ιλεάνα Χανδρινού.
Ακούγονται τα τραγούδια:
“Birthday”, Beatles
“Ain't got no i got life”, Nina Simone
«Ο μενεξές», Ο. Ελύτης, Δ. Λάγιος
«Νανούρισμα», παραδοσιακό Σμύρνης
 
Ευχαριστίες
«Ευχαριστούμε  για τη στήριξή τους την Ανδρομάχη Πουλιάση, τον Στέφανο Κυπριώτη, τη Ναταλί Μάνδυλα τον Νάσο Γραμμένο, την Αγγελική Αρμένη, τον Γιώργο Τερζή»