Μολιέρος από τη θεατρική ομάδα του Λαοδάμα

Η θεατρική ομάδα ιδρύθηκε το 1998 με υπεύθυνες τις καθηγήτριες Μεταλληνού Δώρα και Παραρά Ευαγγελία και έδρα το 4ο γυμνάσιο Κέρκυρας. Μέχρι και το 2014 ανέβασε πολλά έργα τόσο του ελληνικού όσο και του διεθνούς ρεπερτορίου. Από το 2015 συνεχίζει τη λειτουργία της με το σημερινό της όνομα. Παρουσιάζεται ανελλιπώς στο «Φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου» που διοργανώνει το Εθνικό Συμβούλιο κατά των ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) στην Κέρκυρα για μια 10ετία τώρα, στο Μονρεπό 20-30 Ιούνη.

 

Η υπόθεση του έργου

 

Ο Αργκάν, ο πρωταγωνιστής του έργου, αδιάκοπα ασχολείται με τον εαυτό του και τις υποτιθέμενες αρρώστιες του, παρατραβάει δε τόσο μακριά αυτό το εγωιστικό του φέρσιμο που ταπεινώνεται, εξευτελίζεται, χάνει το σεβασμό των συγγενών του και πέφτει θύμα των ανθρώπων που τον εκμεταλλεύονται. Μα κυρίως κάνει δυστυχισμένα τα παιδιά του. Είναι φανερό πως ο Μολιέρος θέλει να δώσει στο έργο αυτό τον τόνο μιας αποκριάτικης τρέλας. Στο τέλος του έργου ξεσκεπάζονται όσοι τον εκμεταλλεύτηκαν ( η γυναίκα του, ο συμβολαιογράφος - φίλος της, οι γιατροί ) και όλα τακτοποιούνται με κωμικό τρόπο.

Η κόρη του Αγγελική αποφεύγει το γάμο με το νεαρό Θωμά Ντιαφουαρός, υποψήφιο γιατρό και ανηψιό του γιατρού του και ενώνεται με τον Κλεάνθη, νεαρό που προσφέρεται ως και να γίνει γιατρός για να την αποκτήσει. 

Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά το 1673 στο θέατρο του Μολιέρου και είναι το τελευταίο του έργο. Δεν παίχθηκε στο Παλάτι λόγω της φιλονικίας του Μολιέρου με τον Λυλλί, μουσικό του παλατιού. Γι αυτό και η μουσική του έργου γράφτηκε από τον Σαρπαντιέ.

Μετά την τρίτη παράσταση του έργου ο φιλάσθενος και υποχονδριακός Μολιέρος ένοιωσε αδιαθεσία στη σκηνή (υποδυόταν τον πρωταγωνιστικό ρόλο) και γύρισε σπίτι του, όπου και πέθανε μετά από λίγο. Θάφτηκε με ειδική άδεια από το βασιλιά γιατί στους ηθοποιούς απαγορευόταν η χριστιανική ταφή.