Χάρμα ιδέσθαι η παράσταση της Σχολής χορού Σωτ. Μπουχάγιαρ

Την Δευτέρα, 25 Ιουνίου, παραβρέθηκα στο Δημοτικό θέατρο, στην παράσταση της σχολής χορού του Σωτήρη Μπουχάγιαρ. Ήταν ένα μουσικό παραμύθι, άρτια εκτελεσμένο από εκκολαπτόμενες μπαλαρίνες-μαθήτριες της σχολής.

Εντυπωσιακά κουστούμια με ωραία χρώματα κατέκλυσαν τη σκηνή, καλοστημένα σκηνικά και εξαιρετική μουσική με καθήλωσαν ώστε δεν κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα. Η πλαστικότητα και η αρμονία στην κίνηση, ο άψογος συγχρονισμός των παιδιών και οι βασικές ερμηνεύτριες των πρώτων ρόλων παρουσίασαν τέτοιο θέαμα που ακόμα και επαγγελματίες του χώρου θα ζήλευαν.

Ιδιαίτερα, όμως, θα ήθελα να επικεντρωθώ στο παιδαγωγικό - εκπαιδευτικό κομμάτι, μιας και η εκμάθηση/εκτέλεση μιας τέτοιας παράστασης απαιτεί πολύ χρόνο και πολύ κόπο τόσο από το δάσκαλο, όσο και από τους μαθητές. Για να γίνει, λοιπόν, αυτό από παιδιά με ιδιαίτερα βεβαρημένο καθημερινό πρόγραμμα, μέσα σε ένα ιδιαίτερα βεβαρημένο κοινωνικό περιβάλλον, με ό,τι προβλήματα αυτό επιφέρει, σημαίνει ότι αυτός που τους το μαθαίνει οφείλει όχι μόνο να είναι προπονητής, αλλά κυρίως δάσκαλος και καθοδηγητής. Γιατί σαφώς διδάσκει τη χορογραφία, αλλά κυρίως διδάσκει τους ρόλους, διδάσκει τη συνεργασία και τη συνύπαρξη στην ομάδα, κάτι που φυσικά γίνεται τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων στη ζωή τους αργότερα. Έτσι, λοιπόν, τα παιδιά αποκτούν από πολύ μικρά ένα όπλο στα χέρια τους, πέραν του υγιούς και καλοσμιλεμένου κορμιού τους. Βασιζόμενοι στην κατανόηση του ρόλου τους σε μια ομάδα και στη συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη της, σημαίνει ότι η καθοδήγηση/κατανομή/εκμάθηση έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ωφελώντας τον εαυτό τους και τους άλλους. Επίσης, το πλατύ χαμόγελο που ήταν χαραγμένο στα πρόσωπα των παιδιών καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης, δήλωνε ότι τουλάχιστον για κάποιες ώρες ξεφεύγουν από το άγχος της καθημερινότητας που τα πνίγει. Άραγε ποιος γονιός δεν το θέλει αυτό για το παιδί του;

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω πως όλοι το διασκέδασαν, και οι πρωταγωνιστές, αλλά και οι θεατές που ανταποκρίθηκαν με το πιο βαθύ, ζεστό και μακρόσυρτο χειροκρότημα.

Στη δική μου αντίληψη αυτές οι ποιοτικές δουλειές συνιστούν τον ορισμό του δασκάλου, παιδαγωγού, ψυχαγωγού για τα παιδιά μας και αυτό είναι κάτι που κάνει εξαιρετικά εδώ και δεκαετίες ο Σωτήρης Μπουχάγιαρ.