Θεατρικός Μονόλογος «Το Σόλο του Φίγκαρω» στο Πολύτεχνο

Μια θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος που εκδόθηκε το 1939. Ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Γενιάς του Τριάντα.
Ηθοποιός: Θοδωρής Πεντίδης
Διασκευή - Σκηνοθεσία: Λάμπρος Ντούσικος
Λίγα λόγια
“...Ναι είπα θα φύγω. Θα φύγω σε μια πόλη δίχως φώτα, σε μια πρωτεύουσα ακατοίκητη που να τρέμει τυφλή μες στ’ αυτί μου. Πήγαινα να ονειρευτώ τα μαλλιά της. Τραβώντας κατά κει που θα νύσταζα, ήσαν σαν τους ουρανούς να φιλούσα ...αλλά σκέφτηκα... τα δρομολόγια άλλαξαν κι έχουν οι κήποι νυστάξει”.
Στο “Σόλο του Φιγκαρω” ο Αντώνης Σουρούπης ερωτεύεται τη Νίνα Δολόξα μια κοπέλα - ιδέα - κούκλα, κανείς δεν ξέρει. Αυτή βρίσκει το τέχνασμα για την αυτοκτονία της. Τον πείθει ότι έχει μια ολόιδια στην εμφάνιση αδελφή, η οποία είναι βιόλα. Του είπε ότι “τη λένε Λουίζα, όπως θα’λεγε: άπειρον”. Ο ήρωας εμμονικά θέλει να την ακούσει να παίζει το τρίτο σόλο του Φιγκαρό στο φλάουτο και η ίδια η ηρωίδα του δίνει το κλειδί - που έχει σχήμα στιλέτου - με το οποίο την κουρδίζει. Στην προσπάθειά του να ακούσει μουσική, ο ήρωας άθελά του σκοτώνει τον έρωτά του ή την ιδέα του έρωτά του. Ή μάλλον, σκοτώνει την τελευταία του προσπάθεια να φύγει “όξ΄ από τα όρια του κόσμου”, και έτσι όλοι, από θύτες γίνονται θύματα. Καταλήγει κλεισμένος στο φρενοκομείο, γράφοντας κάτι “φρίξον ήλιε” στιχάκια για το βαπόρι των ονείρων του, το υπερωκεάνιο “Αποίκια”.
Μια ποιητική πραγματεία - κριτική σε όσα βαραίνουν την καθαρή αίσθηση, την ανεπιτήδευτη σκέψη και την απλή θέαση της ζωής. Μιας ζωής-περιτύλιγμα ωσάν δώρο με “κορδέλλες φανταιζί” που ποτέ μάλλον δεν θα δούμε τι κρύβει μέσα του. Ένα έργο που στοχεύει στο “ντίγκισμα” των απλούστερων χορδών της ύπαρξής μας, που πιάνει το νήμα από τις πρωτόλειες εκφραστικές ανάγκες τόσο του ηθοποιού όσο και του θεατή.
Ώρα έναρξης 21:00
Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ
Τιμή προπώλησης 6 ευρώ στο "Βιβλιοπωλείο Πλους" (Νικηφόρου Θεοτόκη 91)