Μέσα από τα μάτια τους
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
25 Nov 2022
/ 09:03
Μιλούν στην «Ε» τρεις ωφελούμενοι των προγραμμάτων του ΚΟΙ.Σ.ΠΕ. «Νέοι Ορίζοντες»
ΚΕΡΚΥΡΑ. Πολύτιμο στήριγμα αποτελεί εδώ και χρόνια για τον Μ.Μ και τη σύζυγό του το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Χωρίς σύνταξη και με ένα μικρό επίδομα της τάξης των 90 ευρώ από τη χώρα του, ο 73χρονος κάθε δυο εβδομάδες περνάει την πύλη της δομής για να παραλάβει τις απαιτούμενες προμήθειες.
Αλεύρι, όσπρια, ντοματοπαλτό και άλλα βασικά αγαθά, τα οποία ωστόσο, όπως λέει, τα μοιράζει προσεκτικά σε μερίδες για να του φτάσουν μέχρι την επόμενη διανομή, σε 15 ημέρες. «Η ανάγκη μας έχει φέρει εδώ. Είναι μια πολύ σημαντική βοήθεια για εμάς το Κοινωνικό Παντοπωλείο», αναφέρει στην «Ε» ο 73χρονος που ζει στην Κέρκυρα εδώ και 32 χρόνια.
Απασχολούμενος σε διάφορες εργασίες στον οικοδομικό κλάδο δεν κατάφερε ωστόσο να κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με αποτέλεσμα να στηρίζεται για την επιβίωσή του σε κοινωνικές δομές. «Είμαι δικαιούχος και του ΤΕΒΑ.
Περιμένουμε εδώ και ένα χρόνο να επαναλειτουργήσει το πρόγραμμα, όμως ακόμα τίποτα. Έχουμε δυσκολία στο να ανταπεξέλθουμε στην καθημερινότητα. Κι αυτά τα τρόφιμα που παίρνουμε φροντίζουμε να τα διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο για να μας φτάσουν», επισημαίνει.
Δέκα χρόνια
Δέκα χρόνια και πλέον λαμβάνει το πακέτο τροφίμων του Κοινωνικού Παντοπωλείου και η 75χρονη Μ. Α. Χαμογελαστή κάθεται στο προαύλιο περιμένοντας πρώτα να πει μια καλημέρα στους ανθρώπους της δομής. Στο πρόσωπό τους έχει βρει τους φύλακες άγγελούς της. Δεν επισκέπτεται τον χώρο μόνο όταν γίνονται διανομές, αλλά και άλλες ημέρες απλά και μόνο για να ανταλλάξει μια γλυκιά κουβέντα με εκείνους που την στηρίζουν τόσα χρόνια. «Η συμπεριφορά των παιδιών εδώ είναι πολύ συγκινητική. Δεν σε κάνουν να αισθανθείς άσχημα, ότι έρχεσαι για να ζητήσεις κάτι», είναι τα πρώτα λόγια που μας λέει και συνεχίζει «Αν δεν έχεις χρήματα να πας στο σούπερ μάρκετ δεν θα έρθεις εδώ;», τονίζει.
Παρόλα αυτά κοιτάει με αισιοδοξία τη ζωή. Το βλέμμα της στρέφεται στον ουρανό. «Δεν θέλω να πω ότι η ζωή είναι δύσκολη, την κάνουμε δύσκολη. Φροντίζω ότι παίρνω από εδώ να μου φτάσει για το 15μερο, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Κάθε Πέμπτη που δίνονται τα τρόφιμα έρχομαι. Παίρνω κάποια επιδόματα και όποτε με παίρνουν και από τον Ερυθρό Σταυρό πηγαίνω κι εκεί για να λάβω κάποια βοήθεια», επισημαίνει η ίδια.
Την πόρτα του συσσιτίου του Κοι.Σ.Π.Ε. «Νέοι Ορίζοντες» περνάει τα τελευταία δυο χρόνια η Α.Β., προκειμένου να εξασφαλίσει καθημερινά φαγητό για εκείνη και τα δυο παιδιά της. Εργαζόμενη μεν, ωστόσο τα 600 ευρώ δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες της μονογονεϊκής οικογένειας. «Το ενοίκι μας μόνο είναι 400 ευρώ. Δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητά μου. Η βοήθεια αυτή είναι σημαντική, γιατί μας εξασφαλίζει το καθημερινό φαγητό, δεν έχουμε για να μαγειρεύουμε στο σπίτι και να καταναλώνουμε ρεύμα. Για τα πλέον μόνο αναγκαία πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ, τα πολύ βασικά», αναφέρει. Όσο για το μέλλον θεωρεί ότι θα είναι στην ίδια κατάσταση αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες με την ακρίβεια και τους καθηλωμένους μισθούς.
ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΖΔΡΙΓΙΑΝΝΗ
Αλεύρι, όσπρια, ντοματοπαλτό και άλλα βασικά αγαθά, τα οποία ωστόσο, όπως λέει, τα μοιράζει προσεκτικά σε μερίδες για να του φτάσουν μέχρι την επόμενη διανομή, σε 15 ημέρες. «Η ανάγκη μας έχει φέρει εδώ. Είναι μια πολύ σημαντική βοήθεια για εμάς το Κοινωνικό Παντοπωλείο», αναφέρει στην «Ε» ο 73χρονος που ζει στην Κέρκυρα εδώ και 32 χρόνια.
Απασχολούμενος σε διάφορες εργασίες στον οικοδομικό κλάδο δεν κατάφερε ωστόσο να κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με αποτέλεσμα να στηρίζεται για την επιβίωσή του σε κοινωνικές δομές. «Είμαι δικαιούχος και του ΤΕΒΑ.
Περιμένουμε εδώ και ένα χρόνο να επαναλειτουργήσει το πρόγραμμα, όμως ακόμα τίποτα. Έχουμε δυσκολία στο να ανταπεξέλθουμε στην καθημερινότητα. Κι αυτά τα τρόφιμα που παίρνουμε φροντίζουμε να τα διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο για να μας φτάσουν», επισημαίνει.
Δέκα χρόνια
Δέκα χρόνια και πλέον λαμβάνει το πακέτο τροφίμων του Κοινωνικού Παντοπωλείου και η 75χρονη Μ. Α. Χαμογελαστή κάθεται στο προαύλιο περιμένοντας πρώτα να πει μια καλημέρα στους ανθρώπους της δομής. Στο πρόσωπό τους έχει βρει τους φύλακες άγγελούς της. Δεν επισκέπτεται τον χώρο μόνο όταν γίνονται διανομές, αλλά και άλλες ημέρες απλά και μόνο για να ανταλλάξει μια γλυκιά κουβέντα με εκείνους που την στηρίζουν τόσα χρόνια. «Η συμπεριφορά των παιδιών εδώ είναι πολύ συγκινητική. Δεν σε κάνουν να αισθανθείς άσχημα, ότι έρχεσαι για να ζητήσεις κάτι», είναι τα πρώτα λόγια που μας λέει και συνεχίζει «Αν δεν έχεις χρήματα να πας στο σούπερ μάρκετ δεν θα έρθεις εδώ;», τονίζει.
Παρόλα αυτά κοιτάει με αισιοδοξία τη ζωή. Το βλέμμα της στρέφεται στον ουρανό. «Δεν θέλω να πω ότι η ζωή είναι δύσκολη, την κάνουμε δύσκολη. Φροντίζω ότι παίρνω από εδώ να μου φτάσει για το 15μερο, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Κάθε Πέμπτη που δίνονται τα τρόφιμα έρχομαι. Παίρνω κάποια επιδόματα και όποτε με παίρνουν και από τον Ερυθρό Σταυρό πηγαίνω κι εκεί για να λάβω κάποια βοήθεια», επισημαίνει η ίδια.
Την πόρτα του συσσιτίου του Κοι.Σ.Π.Ε. «Νέοι Ορίζοντες» περνάει τα τελευταία δυο χρόνια η Α.Β., προκειμένου να εξασφαλίσει καθημερινά φαγητό για εκείνη και τα δυο παιδιά της. Εργαζόμενη μεν, ωστόσο τα 600 ευρώ δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες της μονογονεϊκής οικογένειας. «Το ενοίκι μας μόνο είναι 400 ευρώ. Δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητά μου. Η βοήθεια αυτή είναι σημαντική, γιατί μας εξασφαλίζει το καθημερινό φαγητό, δεν έχουμε για να μαγειρεύουμε στο σπίτι και να καταναλώνουμε ρεύμα. Για τα πλέον μόνο αναγκαία πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ, τα πολύ βασικά», αναφέρει. Όσο για το μέλλον θεωρεί ότι θα είναι στην ίδια κατάσταση αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες με την ακρίβεια και τους καθηλωμένους μισθούς.
ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΖΔΡΙΓΙΑΝΝΗ
