Δεν μπορούμε να κάνουμε κανέναν προγραμματισμό

πολλές διακρίσεις στον όμιλο, ο οποίος έχει τεράστια συμβολή στην ανάπτυξη του κερκυραϊκού αθλητισμού και στη διαμόρφωση εξαιρετικών χαρακτήρων, αφού μέσα από τον αθλητισμό τα παιδιά παίρνουν μαθήματα ζωής, ήθους, προσφοράς και κοινωνικότητας.
Θα σταθούμε στο τμήμα υδατοσφαίρισης που είναι και το ομαδικό άθλημα με τη μεγαλύτερη παρουσία στις υψηλότερες κατηγορίες της χώρας. Βέβαια οι τραγικές οικονομικές συνθήκες που βίωσε ο ΝΑΟΚ με το πρόβλημα των εγκαταστάσεών του τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο, έχουν συμβάλλει ώστε το πόλο να μην έχει δυνατότητα ενίσχυσης και αυτή τη στιγμή να αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική.
Ο Σπύρος Καρδόνας είναι ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια, μαζί με τους συνεργάτες του έχουν κάνει μεγάλη προσπάθεια, μέσα από τις ακαδημίες, να πλαισιώσουν με Κερκυραίους την ομάδα και να βάλουν στόχους για ψηλότερα, ακόμα και για την Α1, εκεί όπου ο ΝΑΟΚ έχει αγωνιστεί πάρα πολλές φορές.



Γεννήθηκε το 1973 στην Κέρκυρα. Ασχολήθηκε με το πόλο σε ηλικία 11 ετών, ως αθλητής του ΝΑΟΚ, αρχικά στην ομάδα Παίδων, με την οποία κατέκτησε την 3η θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, με τους Έφηβους, που κατέλαβαν την 2η Πανελλήνια θέση και Νέων Ανδρών, που είχε καταταγεί 5η στην Ελλάδα. Σε ηλικία 16 ετών έγινε βασικό στέλεχος της ανδρικής ομάδας, όπου αγωνίστηκε σε Α2 και Α1. Αγωνίστηκε από το 1998 μέχρι το 2001 και από το 2004 ως το 2006 στον Ναυτικό Όμιλο Πατρών στην Α1, ενώ ήταν μέλος της ομάδας, που την περίοδο 1998-99 έφτασε στον τελικό του Λεν Τρόφι και έχασε τον ευρωπαϊκό τίτλο από την Ουγγρική Ουΐπεστ. Με την ομάδα του ΝΟΠ επίσης κατέλαβε τη 3η θέση στο πρωτάθλημα της Α1την περίοδο 2003 - 2004 και ήταν φιναλίστ στον τελικό κυπέλλου την περίοδο 2004 - 2005. Είναι διεθνής με όλες τις Εθνικές ομάδες υδατοσφαίρισης. Μέλος της Εθνικής Εφήβων, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό εφήβων το 1992, ενώ την επόμενη χρονιά είχε έρθει 4^η στο Παγκόσμιο νέων ανδρών. Βασικό στέλεχος της Εθνικής με 22 συμμετοχές, πήρε μέρος στο Πανευρωπαϊκό του 1995 στη Βιέννη και στο Παγκόσμιο κύπελλο FINA CUP 1995 στην Ατλάντα. Αναδείχτηκε δύο φορές (95 και 96) καλύτερος Κερκυραίος αθλητής, ενώ διαθέτει δίπλωμα προπονητή υδατοσφαίρισης από τη ΓΓΑ. Μίλησε στην Ενημέρωση για το τμήμα υδατοσφαίρισης όπου είναι επικεφαλής.
 
Πόσα χρόνια είστε προπονητής στον ΝΑΟΚ και ποια είναι η φιλοσοφία σας για να γυρίσει η ομάδα και πάλι στις κορυφαίες κατηγορίες;
Ξεκίνησα ως προπονητής στις ακαδημίες του ΝΑΟΚ το 2009 και ανέλαβα την ανδρική ομάδα καθώς και την ευθύνη του τμήματος σαν 1ος προπονητής το 2014. Όταν ανέλαβα η ομάδα είχε πέσει στην Α2 και δεν υπήρχαν καθόλου Κερκυραίοι παίκτες άνω των 16 ετών, πέραν του Τάκη Πολίτη. Μακροπρόθεσμα βάλαμε στόχο την ανάπτυξη της ακαδημίας σε όλο το εύρος της και την επάνδρωση της ανδρικής ομάδας με Κερκυραίους αθλητές με μικρές προσθήκες, με έναν χρονικό ορίζοντα τετραετίας με παραμονή στην Α2 και όταν θα ήταν εφικτό τη διεκδίκηση της ανόδου στην Α1. Στο διάστημα αυτό, μεσούσης της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο όμιλος, για οικονομικούς λόγους η ανδρική ομάδα υποβιβάστηκε στη Β΄ εθνική παρότι είχε τερματίσει 6η στην Α2.
 
Στον σχεδιασμό σας βάλατε την ανάπτυξη της ακαδημίας και όλοι βλέπουμε ότι έφερε αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια με σχεδόν μόνο Κερκυραίους αθλητές. Νοιώθετε δικαιωμένος με αυτό το πλάνο;
Με αρκετά προβλήματα λειτουργίας του κολυμβητηρίου μπορέσαμε, φτιάχνοντας μια καλή ομάδα συνεργατών και με τη βοήθεια της διοίκησης, να αυξήσουμε τον αριθμό των παιδιών, να δημιουργήσουμε ομάδα κοριτσιών να συμμετέχουμε σε όλες τις κατηγορίες των αγοριών εκτός των νέων ανδρών και στα κορίτσια στα μίνι κορασίδων και κορασίδων. Καθώς επίσης με την επάνδρωσης της ανδρικής ομάδας με Κερκυραίους αθλητές και τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας ομάδας που διεκδικεί την άνοδο στην Α2. Αναλογιζόμενος όλα αυτά που καταφέραμε μέσα από μεγάλες δυσκολίες, νιώθω πως έχουμε καταφέρει κάποια πράγματα αλλά θέλουμε να καταφέρουμε περισσότερα, ώστε να έρθουν κι άλλοι νεαροί αθλητές στο άθλημα και συμμετοχή σε τελικές φάσεις των ηλικιακών πρωταθλημάτων καθώς μια βιώσιμη άνοδο στην Α2.


 
Η επιστροφή και οι προπονήσεις σε καλοκαιρινά camp στις εγκαταστάσεις του Ομίλου, πόσο βοήθησαν ώστε να έρθουν ακόμα περισσότερα παιδιά στις ακαδημίες;
Η καλοκαιρινή μας κάθοδος στην ιστορική μας βάση του θαλασσινού κολυμβητηρίου του ΝΑΟΚ βοήθησε να έρθουν κάποιοι νέοι αθλητές αλλά λόγω της κατάστασης με τον COVID-19 η προσέλευση δεν ήταν η αναμενόμενη. Το ξεκίνημα στο κολυμβητήριο για άλλη μια χρονιά ήταν προβληματικό.
 
Ξεκινήσατε και γυναικείο τμήμα υδατοσφαίρισης. Σε τι κατάσταση βρίσκεται και πόσα κορίτσια έχουν αγκαλιάσει αυτήν την προσπάθεια;
Πριν το lockdown είχαμε περίπου 20 νεαρές πολίστριες, που κατά βάση αποτελούν την ομάδα των μίνι κορασίδων και 3-4 κορίτσια στην ομάδα τον κορασίδων. Ξεκινώντας αυτήν την προσπάθεια δεν περιμέναμε να έχουμε τόσο σύντομα μία ανταγωνιστική η οποία θα διεκδικεί την πρόκριση της στην τελική φάση. Θέλουμε να έχουν μια διέξοδο τα κορίτσια της Κέρκυρας και να δώσουμε τη δυνατότητα να ασχοληθούν με το άθλημα που έχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον γυναικείο αθλητισμό. Ζητούμενο είναι η περεταίρω ανάπτυξη του γυναικείου τμήματος, έτσι ώστε να έχουμε ομάδες σε όσο το δυνατόν περισσότερες κατηγορίες.  
 
Συνήθως οι αγώνες των μικρών κατηγοριών γίνονται σε διημερα ή τριημερα εκτός Κέρκυρας. Πόσο εύκολο είναι στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες να μπορεί να ανταποκριθεί ο Όμιλος;
Με όποιον τρόπο και να γίνουν οι αγώνες είναι μεγάλο το κόστος της μετακίνησης. Ο ΝΑΟΚ είναι από τα λίγα σωματεία που καλύπτει από 30% έως 50% του κόστους του ταξιδιού και τα υπόλοιπα οι γονείς. Τα έξοδα της ανδρικής ομάδας καλύπτονται από το σωματείο και από σπόνσορες, όταν υπάρχουν. Το κόστος μετακίνησης με μία διανυκτέρευση και σε απόσταση ως 400 χλμ. ξεκινάει από τουλάχιστον 1.500 € και αυξάνεται ανάλογα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως όταν ο ΝΑΟΚ έχει, μόνο στο τμήμα υδατοσφαίρισης, πέντε ομάδες που ταξιδεύουν για αγώνες τουλάχιστον δύο φορές συν τους αγώνες προετοιμασίας και την ανδρική ομάδα με πέντε ως έξι μετακινήσεις το κόστος είναι μεγάλο. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια από πλευράς του ομίλου και τον γονέων παρόλο τα περιορισμένα έσοδα που έχει ο ΝΑΟΚ τα τελευταία χρόνια λόγω των προβλημάτων που υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν.
 
Πώς βιώνουν οι μικροί και μεγάλοι αθλητές την καραντίνα και την αποχή από τις προπονήσεις;
Για όλους τους αθλητές ανεξαρτήτως ηλικίας και επιπέδου η παρούσα κατάσταση είναι δύσκολη. Όλοι οι αθλητές θέλουν να προπονούνται και να αγωνίζονται. Ειδικότερα για τους μικρότερους, που δεν έχουν ολοκληρωθεί τα πρωταθλήματα τους υπάρχει στενοχώρια. Για τα κοριτσάκια μας τα οποία είχαν βάσιμες  ελπίδες να προκριθούν στη τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος είναι ακόμα πιο δύσκολο. Η κατάσταση που ζούμε δεν είναι συνηθισμένη οπότε θα πρέπει να κάνουν υπομονή μέχρι οι ιδικοί να αποφασίσουν ότι είναι ασφαλής η επιστροφή στις προπονήσεις.
 
Η Β΄ Εθνική μήπως είναι μικρή κατηγορία για την ιστορία και την ποιότητα του Ομίλου; Μην ξεχνάμε ότι με Κερκυραίους παίκτες ήταν στην Α1 και πριν 40-45 χρόνια. 
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά όχι μόνο 40 χρόνια πριν που αναφέρεστε, αλλά και μία δεκαετία πίσω. Η ιστορία υπάρχει, αλλά από μόνη της δεν μπορεί να σε κρατήσει στα επιθυμητά επίπεδα. Θα πρέπει να υπάρχει συνεχόμενη παραγωγή προπονητών, αθλητών και παραγόντων. Μην ξεχνάτε ότι για τουλάχιστον μία δεκαετία ο ΝΑΟΚ δεν είχε ουσιαστικά ακαδημίες και επαναπαύτηκε σε ένα κορμό αθλητών που υπήρχε από την ομάδα που αγωνίζονταν στη Α1 ως το 1996. Όταν τα παιδιά αυτά σταμάτησαν δεν υπήρχαν ενήλικες αθλητές να καλύψουν το κενό που άφησαν. Αυτό δημιούργησε κενό σε επίπεδο αθλητών αλλά και νέων προπονητών.
Επίσης η οικονομική κρίση άλλαξε δραματικά το τοπίο στα οικονομικά των συλλόγων αφού σταμάτησαν και οι ελάχιστες χρηματοδοτήσεις από το κράτος και οι εξεύρεση χορηγών ήταν απίθανη αφού η οι επιχειρήσεις είχαν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Από την άλλη η νομοθεσία των μνημονίων, έθετε τη χορηγία ουσιαστικά υπό διωγμό και τις επιχειρήσεις που είχαν την πρόθεση να προσφέρουν ως εγκληματίες. Σε αυτό το τοπίο ο ΝΑΟΚ  επέλεξε να υποβιβαστεί αυτοβούλως στη Β΄ εθνική, λόγο οικονομικών δυσχερειών. Τη σεζόν 2018-19 δεν ανεβήκαμε στην Α2, παρότι ισοβαθμήσαμε στην τέταρτη θέση με το ΝΟ Καλαμάτας, διότι είχαμε χειρότερη διαφορά τερμάτων κατά ένα γκολ. Στόχος μας είναι να προσπαθήσουμε να ανέβουμε στην Α2 με Κερκυραίους αθλητές.
 
Προγραμματισμός για πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής από την Ομοσπονδία δεν υπάρχει προς το παρόν. Πώς βλέπεις ότι θα κυλίσει η αγωνιστική περίοδος, αν έχουμε επιστροφή σε προπονήσεις στις αρχές Ιανουαρίου;
Κανείς δεν ξέρει να μας πει τι θα γίνει και αν θα γίνει. Επίκεινται και οι εκλογές στις ομοσπονδίες οπότε το τοπίο είναι θολό. Προφανώς δεν μπορούμε να κάνουμε κανέναν προγραμματισμό. Αυτό που είναι κρίσιμο σε αυτή τη κατάσταση είναι τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά. Αυτό που θέλω να πω είναι πως υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί μία ολόκληρη χρονιά από τον ελληνικό αθλητισμό, με αντίκτυπο σε όλα τα επίπεδα, από τις χαμηλότερες κατηγορίες μέχρι τις εθνικές ομάδες. Χωρίς, επίσης να γνωρίζουμε τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει όλο αυτό που συμβαίνει στην ψυχολογία τους. Δε πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως ο αθλητισμός είναι από τις μεγαλύτερες διεξόδους του ανθρώπου.


 


Ο ΝΑΟΚ έχει την αγωνιστική και οικονομική δυνατότητα να ανέβει στην Α2, αν και εφόσον διεξαχθούν τα πρωταθλήματα;
Αυτή τη περίοδο κάνεις δε μπορεί να απαντήσει με σιγουριά γιατί θα πρέπει να κάνουμε πολλές υποθέσεις ως προς τα οικονομικά καταρχάς. Σίγουρα το κόστος είναι πολλαπλάσιο αφού το πρωτάθλημα της Α2 είναι πρωτάθλημα με 22 αγωνιστικές. Σίγουρα χρειαζόμαστε τη βοήθεια της κερκυραϊκής κοινωνίας και των επιχειρήσεων. Υπάρχει όμως η θέληση από το σωματείο και τους αθλητές να γίνει η προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα και να διεκδικήσουμε την άνοδο, εφόσον πραγματοποιηθούν τα πρωταθλήματα.
 
Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα προπόνησης προς τους αθλητές σας, ώστε εν μέσω καραντίνας να μην μείνουν εντελώς απροετοίμαστοι;
Έχουν δοθεί κάποια προγράμματα ξηρής προπόνησης αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αν οι αθλητές γυμνάζονται. Λόγο και της ιδιαιτερότητας του αθλήματος  που είναι το υγρό στοιχείο, το να κρατήσεις τους αθλητές σε καλή κατάσταση είναι ακόμα ποιο δύσκολο, γιατί δεν μπορεί να αναπληρωθεί η επαφή με το νερό με την ξηρή προπόνηση. Επίσης είναι πρόβλημα οι διαφορετικές ώρες που έχουν σχολείο μέσω τηλεδιάσκεψης τα παιδιά δημοτικού και γυμνασίου. Όλα αυτά καθιστούν δύσκολο το να υπάρχει ομαδική προπόνηση οπότε επαφιόμαστε στην προσωπική ευθύνη του κάθε αθλητή. Σε κάθε περίπτωση η επανεκκίνηση των προπονήσεων είναι δύσκολη αφού θα είναι η 2^η προετοιμασία που θα κάνουν οι αθλητές. Όποιος έχει κάνει αθλητισμό ξέρει τι σημαίνει προετοιμασία, εφόσον προσέλθουν ξανά όλοι οι αθλητές στις πισίνες.