To Ολυμπιακό μετάλλιο ο στόχος για τον Σπύρο Γιαννιώτη

Θα προσπαθήσει στο Ρίο σε δυο βδομάδες να κατακτήσει αυτό που λείπει από τη συλλογή του και να κλείσει στα 36 χρόνια του την αθλητική του καριέρα, έχοντας πάρει μέρος σε πέντε συνολικά Ολυμπιάδες, ξεκινώντας από αυτή του 2000 στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας (είχαμε τότε τρεις Κερκυραϊκές παρουσίες, την Μ. Γεωργάτου και τον Τάσο Γκούση επίσης), πήρε μέρος και το 2004, 2008, 2012 και θα αγωνιστεί και φέτος.

Πληθώρα διακρίσεων

Ο Γιαννιώτης ήταν στον κατάλογο των υποψηφίων για τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου κολυμβητή ανοιχτής θαλάσσης για το 2007, ενώ το 2008 εξασφάλισε την παρουσία του στο αγώνισμα των 10 χλμ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας, όπου πλέον έγινε αγώνισμά του.Τον Ιούλιο του 2009 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Ρώμη στα 5 χλμ. ανοιχτής θάλασσας. Το 2011 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Σετούμπαλ (Πορτογαλία), ο αθλητής κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 10 χλμ. Την ίδια χρονιά, και συγκεκριμένα τον Ιούλιο, αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 10 χλμ. ανοιχτής θαλάσσης στη Σαγκάη. Στην ίδια διοργάνωση κατέκτησε και αργυρό μετάλλιο στα 5 χλμ. ανοικτής θάλασσας.
Στο Λονδίνο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012, είχε μοναδικό στόχο το Ολυμπιακό μετάλλιο και είχε πει ότι με αυτό θα κλείσει την καριέρα του. Δεν τα κατάφερε, ήλθε 4^ος και μετά τον τερματισμό ξέσπασε σε λυγμούς, γιατί ήταν καλά, περίμενε το μετάλλιο και δεν μπόρεσε. Τότε δύσκολα θα συνέχιζε, αλλά σκέφτηκε πιο ώριμα, δήλωσε ότι νοιώθει δυνατός και αν είναι υγιής θα προσπαθήσει στους Ολυμπιακούς του Ρίο, στη Βραζιλία να πετύχει το στόχο του.

Χαρακτηριστική η δήλωσή του για τις καλύτερες και τις χειρότερες  στιγμές  της καριέρας του:
«Καλές στιγμές είχα αρκετές, για αυτό και τις διαχωρίζω σε δύο κατηγορίες. Σε αυτές της πισίνας, με αποκορύφωμα την 5^η θέση στον τελικό των 1500 μέτρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και στις καλές στιγμές του Open Water, οι δύο παγκόσμιες πρωτιές το 2011 και 2013,σε Σαγκάη και Βαρκελώνη αντίστοιχα. Η πιο δυσάρεστη αθλητική μου στιγμή ήταν η 4^η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όχι όμως από άποψη θέσης. Τότε ήταν στις δυνάμεις μου ένα μετάλλιο, πίστευα πολύ στον εαυτό μου και είχα φτάσει τόσο κοντά στο όνειρο του Ολυμπιακού μεταλλίου. Ήταν πραγματικά μία πολύ δύσκολη στιγμή».
Δούλεψε πολύ για να ζήσει μια ακόμα Ολυμπιάδα και κυρίως για να ανέβει στο βάθρο κατακτώντας ένα μετάλλιο. Είναι έτοιμος ψυχολογικά και σωματικά, είναι υγιής και ίσως ότι είναι 36 χρόνων, περνάει σε 2^η μοίρα. 

Σχετικά με  τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα τις επόμενες μέρες ανέφερε:

«Αναφορικά με τους στόχους, σίγουρα μου λείπει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Για αυτό κολυμπάω και για αυτό προσπαθώ… Το 2016 θα έχω επιπλέον εμπειρία, θα προετοιμαστώ κατάλληλα αλλά για να φτάσω στο μετάλλιο πρέπει να ξεπεράσω τον εαυτό μου».

Ο Σπύρος Γιαννιώτης είναι ο μαχητής, ο αθλητής που έχει ψηφιστεί σαν ο καλύτερος Έλληνας δυο φορές, αυτός που περισσότερη ώρα είναι μέσα στο νερό παρά έξω στη στεριά, ο αθλητής με τη μεγάλη ψυχή και την καρδιά ενός αθώου παιδιού. Όσοι τον ξέρουν και όσοι έχουν μιλήσει μαζί του,  καταλαβαίνουν πόσο μεγάλος αθλητής και πόσο σπουδαίος άνθρωπος είναι. Μια είναι η ευχή όλων των Ελλήνων. Να κλείσει την καριέρα του με το Ολυμπιακό μετάλλιο που ονειρεύεται και προσπαθεί χρόνια.