Ένα σκαλί πάνω από τη ζώνη υποβιβασμού ο Φαίακας

ήταν μια τεράστια επιτυχία. Σήμερα η ομάδα δεν είναι όπως σχεδιάστηκε και μετράει πέντε νίκες και έξι ήττες, κάτι που δεν το λες  αποτυχία, αλλά ούτε και επιτυχία.
Το καλοκαίρι κάνοντας την υπέρβαση στο μεταγραφικό κομμάτι απέκτησε παίκτες που είχαν παίξει οι περισσότεροι στην κατηγορία, άρα υπήρχε η εμπειρία και οι προσδοκίες πλέον ήταν μεγαλύτερες. Το ξεκίνημα ήταν καλό, η ομάδα έκανε κάποιες νίκες και κανείς δεν μπορούσε να μη νοιώθει ικανοποιημένος. Έστω και αν κάποιοι θεωρούσαν ότι η ομάδα μπορεί να ανέβει «τρένο», το ρεκόρ ήταν 5-3 στην 8^η αγωνιστική, δεν ήταν άσχημο και οι ελπίδες για κάτι καλύτερο υπήρχαν.
Όμως ήρθαν τρεις συνεχόμενες ήττες, βαριές και με μεγάλη διαφορά (άνω των είκοσι πόντων), κάτι ασυνήθιστο ως τότε, που ταρακούνησαν την ομάδα. Έτσι έφτασε μόλις μια θέση πάνω από τη ζώνη υποβιβασμού και πλέον άλλαξε και η ψυχολογία και οι στόχοι. Αυτό που πλέον έχει ως προτεραιότητα η ομάδα είναι να κερδίσει παιχνίδια που θα της εξασφαλίσουν τη γρήγορη παραμονή. Έχοντας αυτή τη μικρή διακοπή των δυο εβδομάδων, ανασυντάχθηκε και πλέον με άλλη ψυχολογία, την Κυριακή να αντιμετωπίσει τη Χαλκηδόνα, στο κλειστό του ΕΑΚΚ. Είναι ίσως το πιο καθοριστικό παιχνίδι της  σεζόν, αφού η νίκη θα φέρει στην ομάδα την πίστη για τις δυνατότητές της και θα ωφελήσει στη συνέχεια. Κανείς δε θέλει να σκεφτεί την ήττα από μια ομάδα που είναι κάτω από τη ζώνη υποβιβασμού.
Μπορεί αυτό να αγχώνει όλη την ομάδα αν και υπάρχουν 19 αγωνιστικές ακόμη στο πρωτάθλημα, όμως στον αθλητισμό η ψυχολογία παίζει σημαντικότατο ρόλο και ο Φαίακας τη χρειάζεται αυτή τη στιγμή, γιατί και ποιοτικούς αθλητές έχει και μεγάλες δυνατότητες.