ΚΕΡΚΥΡΑ. Με μια ανάρτηση του στον λογαριασμό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο προπονητής της ΑΕ Λευκίμμης Γιάννης Χονδρογιάννης ανακοίνωσε την παραίτησή του από το πόστο και την ευθύνη της ομάδας, χωρίς να αναφέρεται στους λόγους της: «Ευχαριστώ πάρα πολύ το μεγάλο αυτό κερκυραϊκό κλαμπ «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ» για τις πολλές όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα που συνεργαστήκαμε. Ολα τα όμορφα όπως και τα άσχημα κάποια στιγμή τελειώνουν. Εύχομαι ολόψυχα υγεία, πρόοδο, χαρά και επιτυχίες, ο δρόμος είναι δύσκολος, το γνωρίζω αλλά το σωματείο αυτό έχει την δυνατότητα μέσα από τις δυσκολίες να βγαίνει πάντα νικητής! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Καλή συνέχεια».
Η ανακοίνωση της ΑΕΛ
Υπάρχουν στιγμές στο ποδόσφαιρο που δεν γράφονται με μελάνι, αλλά με καρδιά.
Στιγμές που μοιάζουν με αλλαγή εποχής, όχι γιατί έρχεται χειμώνας ή άνοιξη, αλλά γιατί ένας κύκλος ολοκληρώθηκε όπως του αξίζει.
Με αξιοπρέπεια, με σεβασμό, με αγάπη.
Η Α.Ε.Λ ανακοινώνει, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον σύλλογο και τον κόσμο του, τη λύση της συνεργασίας της με τον προπονητή, τον φίλο, τον συνοδοιπόρο, Γιάννη Χονδρογιάννη.
Ο Γιάννης δεν υπήρξε απλώς ένας προπονητής.
Υπήρξε ο αρχιτέκτονας του περσινού οικοδομήματος, ο άνθρωπος που μας οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στην επιστροφή της Α.Ε.Λ στα σαλόνια της Γ’ Εθνικής.
Εκείνος που πήρε το όραμα της διοίκησης - μια νεανική, αθλητική, Κερκυραϊκή ομάδα και το μετέτρεψε από σχέδιο σε πραγματικότητα.
Από όνειρο σε σύνολο, που έτρεξε, πάλεψε, πίστεψε.
Το φετινό ταξίδι ξεκίνησε φωτεινό, γεμάτο υποσχέσεις.
Μα στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, υπάρχουν ανέμοι που δεν τους διαλέγεις.
Εξωγενείς παράγοντες, καταστάσεις και στιγμές που ανακατεύουν τα νερά και δοκιμάζουν ακόμη και τις πιο στέρεες βάσεις.
Με στόχο να επαναφέρουμε την ομάδα στο μονοπάτι που χαράξαμε, εκείνο της παραμονής στην κατηγορία και της επιστροφής στις όμορφες, υπερήφανες εμφανίσεις, κρίναμε από κοινού πως ο αποχωρισμός μπορεί να γίνει ένα δημιουργικό σοκ.
Ένα σοκ που, αντί να χωρίσει, θα αφυπνίσει, που θα λειτουργήσει σαν ανάσα ανανέωσης για τον σύλλογο.
Στον Γιάννη δεν λέμε «αντίο».
Του χαρίζουμε ένα μεγάλο Ευχαριστώ.
Για το ήθος του.
Για την αξιοπρέπεια του.
Για τα μαθήματα που άφησε πίσω του σαν πολύτιμη παρακαταθήκη.
Για τα χρώματα που τίμησε.
Για το χαμόγελο που κράτησε ακόμα και στις δύσκολες μέρες.
Του ευχόμαστε, μέσα από την καρδιά μας, τα καλύτερα σε ότι και αν επιλέξει να κάνει.
Η πόρτα του συλλόγου μας, η πόρτα του δεύτερου σπιτιού του, θα παραμένει πάντα ανοιχτή.
Γιατί οι όμορφες ιστορίες δεν τελειώνουν, απλώς περιμένουν την ώρα τους για να ξαναγραφτούν.
Η φωτό από τον Δεκέμβριο του 2024