Ε, όχι να εξυπνακίζουν και από πάνω!
Δεν χρειαζόμασταν βέβαια οι Κερκυραίοι τα επίσημα αποτελέσματα για να μάθουμε αυτό που σε καθημερινή βάση βιώνουμε.
Τελευταίοι στις ψηφιακές υπηρεσίες, στην κατάσταση του οδικού δικτύου, στην καθαριότητα, στον ηλεκτροφωτισμό και στις υποδομές σχολικών κτιρίων. Από τους τελευταίους και στα πεζοδρόμια, στις υποδομές ΑΜΕΑ, στους χώρους στάθμευσης, στις υπηρεσίες δόμησης και στην ανακύκλωση. Έτσι βαθμολογήσαμε οι 347 πολίτες, οι οποίοι συμμετείχαμε στην έρευνα του υπουργείου Εσωτερικών για την ποιότητα των υπηρεσιών του Δημοσίου και των ΟΤΑ, τον δήμο (Κεντρικής Κέρκυρας) και την Περιφέρειά μας. Και δεν χρειαζόμασταν βέβαια οι Κερκυραίοι τα επίσημα αποτελέσματα για να μάθουμε αυτό που σε καθημερινή βάση βιώνουμε.
Όσον αφορά τη γενική αξιολόγηση, τα πλέον προβληματικά στοιχεία διαβάζω ότι εντοπίστηκαν στην κατάσταση των πεζοδρομίων (και κατ´ επέκταση στις υποδομές για τα ΑμεΑ) και των δρόμων, στους χώρους στάθμευσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, στις υπηρεσίες δόμησης και στη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Συγκριτικά με τον μέσο όρο των υπόλοιπων υπηρεσιών, σχετικά καλύτερη εμφανίστηκε η βαθμολογία για την καθαριότητα και τον ηλεκτροφωτισμό. Ο δικός μας δήμος ήρθε τελευταίος και σ΄ αυτά.
Έτσι λοιπόν, ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης μοιάζει να αποτυγχάνει πανελλαδικά, με μόλις επτά δήμους να περνούν οριακά τη βάση του 5, εξήντα τρεις να βαθμολογούνται από 4 έως 4.9 ενώ δώδεκα, ανάμεσά τους και ο δικός μας, να πατώνουν.
Όπως αναμενόταν, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) σημείωσε ότι η γνώμη 65.000 πολιτών είναι μεν χρήσιμη, αλλά ότι, καθώς δεν τηρήθηκαν βασικές αρχές της επιστημονικής έρευνας, αντικειμενικά, έγκυρα και γενικεύσιμα συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν. Και μας διαβεβαιώνει πως «όταν θεσπιστεί ένα ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο, χωρίς αλληλοεπικάλυψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, όταν εξασφαλιστούν οι απαιτούμενοι οικονομικοί πόροι που δικαιούται η αυτοδιοίκηση, όταν διατεθεί το απαραίτητο προσωπικό και όταν η συμμετοχή της αυτοδιοίκησης στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας αποκτήσει θεσμικό χαρακτήρα, τότε η εικόνα θα αλλάξει αμέσως». Το ερώτημα φυσικά είναι, μέχρι τότε τι τους θέλουμε…
Ο δε Σ.Π. Πουλημένος αντέδρασε όπως το συνηθίζει: παραδέχτηκε τα προβλήματα, επεσήμανε ότι τα κληρονόμησε και απέδωσε την αδυναμία επίλυσής τους στην έλλειψη πόρων.
Όσο μικρό και να ήταν όμως το δείγμα ή όσο και να παραγνωρίστηκαν βασικές αρχές της επιστημονικής έρευνας, τα ευρήματα είναι ενδεικτικά μιας κατάστασης για την οποία οι ΟΤΑ θα έπρεπε να ντρέπονται. Όχι να εξυπνακίζουν και από πάνω.
ΕΛΙΝΑ ΛΑΣΚΑΡΙ
