Χ. Χαραλάμπους: Κερκυραϊκές αναμνήσεις από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας από μια άλλη οπτική γωνία

Κύριε Διευθυντά,

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας άρθρο σας με τίτλο «Κερκυραϊκές αναμνήσεις από τον νατοϊκό βομβαρδισμό κατά της Γιουγκοσλαβίας».  Ένα άρθρο στο οποίο εκφράζετε τις δικές σας απόψεις τις οποίες, όμως, προσδιορίζετε σαν «Κερκυραϊκές αναμνήσεις» και άρα, εμμέσως πλην σαφώς, υπονοείτε ότι όσα αναφέρετε στο άρθρο αυτό τα ενστερνίζεται και η πλειοψηφία των Κερκυραίων.  

Από την αρχή θέλω να διευκρινίσω πως η διαφωνία μου με το περιεχόμενο του άρθρου σας δεν αφορά την προσφορά των 2 επώνυμων συμπολιτών μας που αναφέρετε σε αυτό. Προσφορά που θεωρώ πολύ θετική, όπως άλλωστε θετική θεωρείται και η συμμετοχή των χιλιάδων ανώνυμων Κερκυραίων στις εκδηλώσεις καταδίκης των βάρβαρων νατοϊκών βομβαρδισμών .

Η διαφωνία μου έγκειται στο γεγονός ότι ενώ, με τη φράση σας «…Δεν είναι να απορεί κανείς με την συχνότητα και το πάθος των κερκυραϊκών εκδηλώσεων αλληλεγγύης καθ΄όλη την περίοδο των βομβαρδισμών…», αναγνωρίζετε ότι έγινε ένας μεγάλος αριθμός εκδηλώσεων καταδίκης των βάρβαρων αμερικανο –νατοϊκών βομβαρδισμών και αλληλεγγύης προς τον δοκιμαζόμενο Γιουγκοσλαβικό λαό δεν αναφέρετε καμία από αυτές --εκτός βέβαια από την μεγάλη συναυλία της άνω πλατείας για την οποία θα αναφερθώ παρακάτω — . Πολύ περισσότερο έγκειται στο γεγονός πως δεν αναφέρετε τον φορέα οποίος σήκωσε το κύριο βάρος της διοργάνωσης όλων αυτών των εκδηλώσεων, που, όπως όλοι θυμούνται, εκτός ίσως από εσάς, ήταν η Επιτροπή Ειρήνης Κέρκυρας. Για καθαρά ιστορικούς λόγους αναφέρω τα ονόματα όσων μελών της Επιτροπής Ειρήνης θυμάμαι και εκ των προτέρων ζητώ συγνώμη αν ξεχνώ να αναφέρω κάποιους:

Νίκος Μεταλληνός, Σία Παπά, Φωτεινή Δημουλή, Κώστας Ρούσσινος, Ρένα Πηλού, Μπάμπης Χαραλάμπους. Επίσης 2 συναγωνιστές που δεν είναι πια στη ζωή: η Λουΐζα Δραζίνου, που κυριολεκτικά ήταν η ψυχή πολλών εκδηλώσεων που έγιναν στη πόλη της Κέρκυρας και ο Βασίλης Αρμενιάκος, Δήμαρχος τότε του Δήμου Μελιτειέων. Επίσης η επιτροπή συνεργάστηκε αρμονικά με τον φίλο και συναγωνιστή μουσικοσυνθέτη Σπύρο Σαμοϊλη αλλά και με τη Νομαρχία και όλους τους Δήμους της Κέρκυρας. Ιδιαίτερα συνεργαστήκαμε πολύ πετυχημένα με τον Δήμο Κερκυραίων και κυρίως με την αντιδήμαρχο Λία Λογαρά της οποίας η αντιπολεμική δράση ήταν ισάξια με αυτή των μελών της Επιτροπής.

Σαν Επιτροπή Ειρήνης, όπως αναφέρω και πιο πάνω, από την ώρα έναρξης της βρώμικης, εγκληματικής νατοϊκής επιχείρησης κατά της Γιουγκοσλαβίας μέχρι και μήνες μετά την λήξη των βομβαρδισμών οργανώσαμε ένα πολύ μεγάλο αριθμό πολύμορφων εκδηλώσεων (διαδηλώσεις, πορείες, συναυλίες, ομιλίες, λαμπαδηφορίες κ.ά.) και με αυτό τρόπο συμβάλαμε σε μεγάλο βαθμό στην ευαισθητοποίηση και του τελευταίου Κερκυραίου και στην ενεργή εναντίωσή του στον βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Σε συντομία αναφέρω παρακάτω μερικές από αυτές τις εκδηλώσεις :

1.Στις 25 Μαρτίου 1999, αμέσως δηλ. με την έναρξη των βομβαρδισμών, κατά την διάρκεια του εορτασμού για την Εθνική Επέτειο, διοργανώσαμε συγκέντρωση στο Πεντοφάναρο όπου με πανό, πλακάτ, συνθήματα και μοίρασμα προκηρύξεων καταγγείλαμε την κατάφωρη νατοϊκή επέμβαση.

2.Στις 11 Απριλίου 1999 Κυριακή του Πάσχα, την ώρα που πέφτανε οι μπότηδες, η Επιτροπή Ειρήνης μαζί με πλήθος κόσμου διαδήλωνε στην Κάτω Πλατεία ενάντια στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς και απαιτούσε το άμεσο σταμάτημά τους.

3. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, σε αγαστή συνεργασία με τον συναγωνιστή Κερκυραίο μουσικοσυνθέτη Σπύρο Σαμοϊλη, αλλά και σε συνεννόηση με τοπικούς φορείς, διοργανώσαμε σε όλα σχεδόν τα κεφαλοχώρια της Κέρκυρας αντιπολεμικές εκδηλώσεις που περιελάμβαναν μουσικό μέρος με συναυλία από τον Σπύρο Σαμοϊλη και το συγκρότημά του και ομιλία από μέλος της Επιτροπής Ειρήνης. Οι εκδηλώσεις αυτές συνεχίσθηκαν και αρκετό καιρό μετά τον τερματισμό των νατοϊκών βομβαρδισμών.

4.Διοργανώσαμε την εμβληματική εκδήλωση στην υπογεφύρια αίθουσα του παλαιού φρουρίου με κεντρική ομιλήτρια την δημοσιογράφο Λιάνα Κανέλλη. Η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία, η υπογεφύρια αποδείχτηκε πολύ μικρή και πολύς κόσμος αναγκάστηκε να παρακολουθήσει την εκδήλωση από τον προαύλιο χώρο έξω από την αίθουσα.

5.Και τώρα έρχομαι στη διοργάνωση της μεγάλης αντιπολεμικής συναυλίας στη Πάνω Πλατεία. Συμφωνούμε πως ο Γιώργος Ρούσσης με τις ιδέες του και όχι μόνο συνέβαλε στην επιτυχία της εκδήλωσης. Σε άμεση συνεννόηση με μέλη της Επιτροπής Ειρήνης έπεισε πολλούς από τους καλλιτέχνες να δεχτούν να λάβουν μέρος στην εκδήλωση αυτή. Είναι φανερό, όμως, πως τέτοιου μεγέθους εκδηλώσεις δεν υλοποιούνται μόνο με ιδέες. Χρειάζονται και οι εργάτες που θα αναλάβουν και θα φέρουν σε πέρας το τεράστιο πρακτικό και οργανωτικό μέρος μιας τέτοιας εκδήλωσης . Οι εργάτες αυτοί, , όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν άλλοι παρά τα μέλη της Επιτροπής Ειρήνης. Αρχικά σε συνεννόηση με τον Δήμο εξασφαλίσαμε την διαμονή των προσκαλεσμένων καλλιτεχνών σε ξενοδοχείο της πόλης. Σε συνεννόηση με τον καθένα καλλιτέχνη ξεχωριστά κλείσθηκαν τα αεροπορικά τους εισιτήρια μετ΄επιστροφής, την δαπάνη των οποίων, μετά από παράκλησή μας, ανέλαβε η Νομαρχία. Τους καλλιτέχνες στο αεροδρόμιο τους υποδέχτηκαν μέλη της Επιτροπής Ειρήνης και τους μετέφεραν στο ξενοδοχείο ενώ την άλλη μέρα τους μετέφεραν πάλι στο αεροδρόμιο. Την παρουσίαση της όλης εκδήλωσης την έκανε το μέλος της Επιτροπής Φωτεινή Δημουλή ενώ τα υπόλοιπα μέλη προσπαθούσαμε να περιφρουρήσουμε και να στηρίξουμε την εκδήλωση με κάθε πρόσφορο μέσο κάτι που αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο λόγω του τεράστιου αριθμού κόσμου που παρευρέθηκε. Η όλη εκδήλωση με τους καταξιωμένους καλλιτέχνες (Θ. Μικρούτσικος, Λ. Νικολακοπούλου, Β. Παπακωνσταντίνου, Δ. Τσακνής, Κ. Θωμαΐδης, Λ. Λαζόπουλος) ενθουσίασε και τους καλλιτέχνες αλλά και τις χιλιάδες λαού που την παρακολούθησαν. Έτσι προθυμότατα όλοι ανταποκρίθηκαν στη πρόταση που οι ίδιοι οι καλλιτέχνες έκαμαν για πορεία μέχρι το αεροδρόμιο, όπου στάθμευαν νατοϊκά αεροπλάνα. Συμφωνούμε απόλυτα με την διαπίστωση που αναφέρετε στο άρθρο σας πως «…  Η διαδήλωση ήταν τόσο μεγάλη που ακόμα κι όταν η κεφαλή της έφθασε στο αεροδρόμιο, από την παραλιακή της Γαρίτσας, οι τελευταίοι διαδηλωτές ήταν ακόμα στην πλατεία!....». Όταν, όμως, οι χιλιάδες διαδηλωτές έφθαναν στις εισόδους του κτηρίου του αεροδρομίου και συνωστίζονταν μπροστά από αυτές, ο κίνδυνος να σπάσουν οι υαλοπίνακες και να υπάρξουν τραυματίες ήταν πολύ πιθανός. Γι αυτό καλέσαμε με ντουντούκες τον κόσμο να συνεχίσει την πορεία προς το παρκινγκ του αεροδρομίου. Εκεί υπήρχε μια πύλη που φυλασσόταν πλημμελώς και πριν οι αστυνομικές δυνάμεις το αντιληφθούν ο κόσμος μπήκε στη πίστα του αεροδρομίου και παρά τα δακρυγόνα που η αστυνομία εκτόξευσε εναντίον του παρέμεινε εκεί για μερικές ώρες. Με τον τρόπο αυτό έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στον βρώμικο πόλεμο αλλά και στην παράνομη χρήση του πολιτικού αεροδρομίου της Κέρκυρας από τα πολεμικά νατοϊκά αεροπλάνα.

Κύριε διευθυντά,

Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε, έστω και αν δεν το κρίνατε άξιο λόγου για να το αναφέρετε, πως για την κατάληψη του αεροδρομίου με εντελώς χαλκευμένες κατηγορίες παραπεμφθήκαμε σε δίκη 4 άτομα. Ο υποφαινόμενος που εκείνη την εποχή είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης, ο Θόδωρος Γουλής που τότε ήταν Γραμματέας της ΝΕ του ΚΚΕ, ο Βασίλης Αρμενιάκος μέλος της Επιτροπής Ειρήνης και Δήμαρχος του Δήμου Μελιτειέων και ο Γιάννης Τρεπεκλής. Στη δίκη βέβαια αποδείχτηκε πλήρως η σκευωρία της παραπομπής μας και αθωωθήκαμε όλοι πανηγυρικά.

Κύριε διευθυντά,

Όλα όσα αναφέρω πιο πάνω είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Εξάλλου, ακόμη και να διαγράφηκαν από την μνήμη σας, πολύ εύκολα θα μπορούσατε να τα επαναφέρετε με μια αναδρομή στο πολύτιμο αρχείο της εφημερίδας σας.

Κύριε διευθυντά,

Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω πως τα μέλη της Επιτροπής Ειρήνης ότι έκαμαν το έκαμαν εκπληρώνοντας το διεθνιστικό τους καθήκον. Είμαστε περήφανοι γιατί με τη καθημερινή δράση μας βοηθήσαμε στο να αναδειχθεί ο τόπος μας πρωτοπόρος στις εκδηλώσεις καταδίκης των εγκληματικών νατοϊκών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας . Είμαστε περήφανοι γιατί με τη καθημερινή δράση μας βάλαμε και εμείς το λιθαράκι μας στο να πεισθεί και ο πιο δύσπιστος άνθρωπος, πως το ΝΑΤΟ δεν ήταν μια αμυντική συμμαχία, --όπως οι Ελληνικές κυβερνήσεις προσπαθούσαν να πείσουν τον Ελληνικό λαό-- , αλλά ένας εγκληματικός επιθετικός οργανισμός που με βόμβες αποπλουτισμένου ουρανίου και βόμβες διασποράς δολοφονούσαν τον περήφανο λαό της Γιουγκοσλαβίας και διέλυαν τις υποδομές της για πάνω από τρείς μήνες.

Κύριε διευθυντά,

 Τα μέλη της Επιτροπής ποτέ δεν ζητήσαμε επιβράβευση για όσα αναφέρω πιο πάνω. Αλλά είναι άλλο πράγμα να μη ζητάς επιβράβευση και άλλο πράγμα να ανέχεσαι να εκμηδενίζονται μέχρι τέλειας εξαφάνισης τα όσα, λίγα ή πολλά, είχαμε καταφέρει τους δύσκολους εκείνους καιρούς.

Απόλυτα βέβαιος πως στη φιλόξενη εφημερίδα σας θα δημοσιεύσετε το κείμενο αυτό και έτοιμος να δεχτώ κάθε καλοπροαίρετη αντίρρηση ή κριτική, σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με εκτίμηση

Χ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Τότε πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης