Ο Μαέστρος - Με αφορμή την επίσκεψη του Σταύρου Ξαρχάκου στην πρόβα της Φ.Ε. Μάντζαρος

Σε ένα  κορίτσι, από το πρωί έως και το βράδυ, μέχρι τα 15 του χρόνια,  για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό της σέρβιραν τις  μουσικές του Μαέστρου, Σταύρου, σε  17 διαφορετικά πιάτα δίσκων βινυλίου LP. Και τα χρόνια περνάνε και αναρωτιέσαι γιατί αυτοί οι δίσκοι υπάρχουν πάντα στην θήκη της βιβλιοθήκης του πατέρα μου.

Και μεγαλώνεις, και μουσικές άλλες σε συνεπαίρνουν, είσαι  ανώριμος και μετά νομίζεις ότι ωρίμασες, και μετά άντε γεια! Και χρόνια μετά, αυτές οι δυνάμεις που λέγαμε πριν; σε βάζουν στη διαδικασία να αντιμετωπίσεις και μέσα σου και in reality  τον άνθρωπο που με τη μουσική του ο πατέρας σου σε μεγάλωσε.

Και λες οκ, είμαι cool. Και δεν τρέχει μια. Και προχωράς με στυλ χαλαρό και σίγουρο να τον υποδεχθείς.

Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;

«Το πρακτορείο

θολό και κρύο

κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές

και το ταξίδι

σαν άγριο φίδι

γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές

Απόψε μοιάζουμε κι οι δύο

πιο πίσω 'γω κι εσύ μπροστά

σα βραδινό λεωφορείο

που 'χει τα φώτα του σβηστά

για μας ο κόσμος δεν τελειώνει

για μας ο κόσμος αρχινά

μα της καρδιάς το μαύρο χιόνι

δε θα μας βγάλει πουθενά

Το πρακτορείο

Θολό και κρύο

κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές

και το ταξίδι

σαν άγριο φίδι

γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές

Άντρα και γείτονα και φίλε

στη φτώχεια και στην προσφυγιά

μια παγωμένη σπίθα στείλε

να σου την κάνω πυρκαγιά

Κι αν δεν καείς έλα κατόπι

που δε θα μείνει πια κανείς

για να γίνουμε πάλι ανθρώποι

στο κήπο της Γεθσημανής.»

Τραγουδοποιοί: Nikos Gatsos / Stavros Xarchakos

Ρώτησα την κόρη μου: «Θα έρθεις στην συναυλία;»

Και μου είπε: «ποια είναι τα τραγούδια του;»

Χαστούκι;… Κάτι δεν πάει καλά; Δεν ήξερε, δεν ρώταγε.

«Μαμά τα ξέρω.»

Δύσκολο να περιγράψεις την ενέργεια του, δύσκολο να περιγράψεις τον ηλεκτρισμό που μεταδίδει στους μουσικούς, καλλιτέχνες, ανθρώπους γύρω του, πολύ πιο δύσκολο να περιγράψεις το  δέσιμο και την ενέργεια που εκπέμπουν μαζί με τη Ηρώ, όλοι μαζί ως οικογένεια ..ως ένα. Και ο καθένας μοναδικός.

Αλλά να σας πω και κάτι;

 Γιατί να  μπεις στη διαδικασία να τα περιγράψεις;

Άνθρωποι τόσο μοναδικοί.

Ουσία!

«Μια χώρα που ταξιδεύει μ' αυτό το φως δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ. Θα περάσει διάφορες φάσεις, όπως έχει περάσει κι άλλοτε στην Ιστορία της. Αλλά θα γυρίσει πάλι ο τροχός. Αυτό το φως δεν θα μας αφήσει ανυπεράσπιστους.»

Κέρκυρα, Δεκέμβριος 2024

(μία μαμά)