Τι συνέβη φέτος και δεν έχουμε νερό

Υπάρχει μια σεκάνς στην ταινία «Yuppi du» (1975), που ο Αντριάνο Τσελεντάνο σηκώνεται πρωί να νιφτεί στο πλημμυρισμένο κατά τα άλλα σπίτι του και από τη βρύση τρέχουν μόλις μια, δυο, σταγόνες. Τσαλαβουτώντας στα νερά μονολογεί σιχτιρισμένος, μα αυτό το σπίτι δεν έχει ποτέ νερό! Σουρεάλ; Στην Κέρκυρα, η ζωή αντιγράφει την τέχνη, επιβεβαιώνοντας έτσι τον Όσκαρ Ουάιλντ (1899), ιδιαιτέρως αν έχεις υπόψη σου την πλημμυρισμένη Σπηλιά με τη πρώτη βροχή!

Το πρόβλημα παλιό και γνωστό. Παλιότερο ακόμα και από το διαβόητο έργο των φραγμάτων, που έκανε τον θρύλο του γιοφυριού της Άρτας να μοιάζει παραμυθάκι. Όμως όλοι αναρρωτιούνται τι άλλαξε από πέρσι και πέσαμε φέτος στην αναγκαστική διαχείριση των ροών μόλις από τον Μάιο; Λιγόστεψε το νερό; Λιγόστεψε η ΔΕΥΑΚ; Έφτασε ο κόμπος στο κτένι; 

Η τρίτη εκδοχή μοιάζει πειστικότερη, εμπεριέχει κάθε άλλη και είναι βεβαίως πολυπαραγοντική ενώ χρήζει τόσο στρατηγικής όσο και άμεσης επέμβασης. Ο λόγος γίνεται για τον επείγοντα περιορισμό των απωλειών στο δίκτυο, που ξεπερνούν κατά πολύ το μισό νερό, που αντλείται και διοχετεύεται σ' αυτό. Μαζί με την άμεση, αναγκαία στελέχωση των Υπηρεσιών, ιδίως της Τεχνικής, της ΔΕΥΑΚ. Ίσως να μην ήταν και η καλύτερη ιδέα, η αντικατάσταση στελεχών, που σε συνδυασμό με την συνταξιοδότηση άλλων, επιδείνωσε τα αντανακλαστικά της.

Όσο για τις στρατηγικές αναγκαιότητες, εδώ τα πράματα γίνονται σοβαρότερα. Η περιδίνηση επί τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες του ολοκληρωμένου έργου ύδρευσης των κερκυραϊκών νησιών είχε ως αποτέλεσμα να μην εκτελεσθούν ποτέ τα αναγκαία έργα αντικατάστασης αγωγών, αντλιών κ.α. άλλων στοιχείων του δικτύου. Έτσι αν στην αρχή της κουβέντας το θέμα ήταν η επάρκεια υδάτινων πόρων και η συμπλήρωσή τους με την περαιτέρω συλλογή των βρόχινων, την αφαλάτωση και ίσως τη μεταφορά από απέναντι, από κάποιο σημείο και μετά, το μείζον έγινε η κατάσταση και οι συνθήκες χρήσης του δικτύου. Την ώρα δηλ. που ο Δένδιας πηγαινοέφερνε τον φάκελο στις Βρυξέλλες, που η Γκερέκου πλειοδοτούσε σε συσκέψεις και ο ΓΑ Παπανδρέου αποφαινόταν πως το κερκυραϊκό έργο ύδρευσης ήταν φαραωνική ονείρωξη, η κατάσταση χειροτέρευε και σαν το σαράκι κατέτρωγε τις εναπομείνασες αντοχές του συστήματος.

Κι εδώ ακριβώς είναι που υπεισέρχεται ο παράγοντας εποχικότητα, που σφραγίζει πλέον όλα τα προβλήματα των περιοχών εκείνων που ο πληθυσμός τους άρα και η κατανάλωση πόρων και νερού πολλαπλασιάζονται τα καλοκαίρια. Όμως τόσο η γενική κυβέρνηση όσο και η τοπική Διοίκηση, σα να έχουν υπνωτισθεί στη μανιέρα της καθημερινότητας, δεν αντιλήφθηκαν ίσως ότι οι κλίμακες άλλαξαν, οι μηχανές γέρασαν και τα δεδομένα έγιναν απαιτητικότερα.

Κι ύστερα ήλθε κι η κλιματική κρίση. Η προϊούσα ξηρασία. Το ευρωπαϊκό σύστημα Κοπέρνικους προειδοποίησε την Αθήνα (και την Κέρκυρα) από το 2022-2023 για την επιδείνωση, εφιστώντας την προσοχή στη διαχείριση (σ.σ. αντιμετώπιση των απωλειών των δικτύων) και στην επικουρική συμπλήρωση των πόρων. Όμως εμείς είμαστε τότε απασχολημένοι με τις αντιδικίες μας στο φέισμπουκ, που σχεδόν υποκατέστησε την πολιτική άλλοτε παλαίστρα. (σ.σ. εδώ που τα λέμε, το «άλλοτε» θα μπορούσε να μπει και πριν από το «πολιτική»).

Παρά ταύτα, η περιφερειακή Δ/νση Υδάτων βεβαιώνει, πως δεν έχουμε τώρα πρόβλημα επάρκειας νερού στην Κέρκυρα! Το πρόβλημα σήμερα δεν εντοπίζεται στον υδροφορέα αλλά στη μεταφορά. Βεβαίως λόγω της πολυπαραγοντικότητας του ζητήματος απαιτείται σχέδιο για τη διαχείριση του όμως οι επείγουσες ανάγκες αφορούν στο δίκτυο!

Εδώ είναι που μπαίνει ξανά στην κουβέντα ο Τσελεντάνος με το πλημμυρισμένο δωμάτιο και το κομμένο νερό στη βρύση. Οι πλημμυρικές καταστροφές στον θεσσαλικό κάμπο στέγνωσαν τα δημόσια ταμεία. Πιο σωστά ανακατευθύνθηκαν δημόσιοι πόροι στην αντιμετώπιση των έκτακτων καταστάσεων, αδυνατίζοντας άλλες δημόσιες επενδύσεις ακόμα και την εξασφάλιση της ίδιας συμμετοχής σε έργα ΣΔΙΤ, μεταθέτοντας τα σε ευθετότερο χρόνο. Αυτός ως γνωστόν μετριέται με ελληνικό τρόπο και μεθόδους...

Σ' αυτήν την έκτακτη και επείγουσα ανάγκη αποδίδεται η έλλειψη πόρων τόσο στο έργο αφαλάτωσης της Χρυσηίδας αλλά και στην ιδία, εθνική συμμετοχή στο «φαραωνικό» έργο της ύδρευσης των κερκυραϊκών νησιών. Άρα παρακαλώ αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Στα θετικά μηνύματα του σπονδυλωτού ρεπορτάζ, ο επαγγελματισμός των Υπηρεσιών υδάτινων πόρων, που αποδεικνύεται και από τη δημιουργία έξτρα βάσης δεδομένων για την παρακολούθηση των αδειοδοτημένων πηγών, σε μια εποπτική κατάσταση, εντυπωσιακά εξελισσόμενη, και η θέληση των στελεχών της ΔΙΑΔΕΥΑΚ να εξορθολογίσουν το δικό τους σύστημα, μέτρησης, καταγραφής, άμεσης επέμβασης.

Τι απομένει; Ο αναγκαίος αναπροσανατολισμός ενεργειών και δράσεων με βάση τα νέα δεδομένα και η έκτακτη «σημειακή» αντιμετώπιση των κραυγαλέων αναγκών του συστήματος. Δηλ. με λίγα λόγια, λεφτά και δουλειά! Α, και υπομονή!