Συλλυπητήριο μήνυμα Γ. Μαχειμάρη για την Άννα Μουζακίτη
Στο ταξίδι της είχε σταθερό στήριγμα και ακούραστο βοηθό το σύζυγό της με τον οποίο δημιούργησε μια αγαπημένη οικογένεια
Ο Δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας Γεώργιος Μαχειμάρης, η Δημοτική Αρχή και οι πολίτες του Δήμου ,εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους για το θάνατο της Άννας Μουζακίτη, παθολόγου-ογκολόγου του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας που «έφυγε» στα 49 της χρόνια. Διάλεξε να "αποχωρήσει" τη μέρα που όλη η Ελλάδα πενθεί... που όλη η Ελλάδα έχει δάκρυα στα μάτια. Αφιερώθηκε «ψυχή τε και σώματι» στη μεγάλη της αγάπη την Ιατρική, την οποία υπηρέτησε με συνέπεια και αυταπάρνηση. Το δυνατό της σημείο το χαμόγελο της. Αλήθεια πώς μπορεί ένα χαμόγελο, ένας λόγος ν' ανοίξει μια χαραμάδα παρηγοριάς στην καρδιά των ανθρώπων που πονούν; Να στηρίξουν μια ψυχή και να της δώσουν ελπίδα; Πώς μπορεί μια φωνή να παραπέμπει σε έναν ανθρωπισμό βαθύ και αληθινό, που γίνεται στάση ζωής; Αγαπημένη της φράση: «Αγαπητέ μου, θέλω να μου υποσχεθείτε πως θα παλέψουμε μαζί». Εξηγούσε με ένα μοναδικό τρόπο, προσωπικό δικό της, την πορεία της ασθένειας χωρίς να "συντρίβει" τον άλλον. Σεβόταν την ιερότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή, τον μάθαινε την αξία της μάχης απέναντι στους μύθους και τους ανίκητους Δαίμονες και προσπαθούσε να ημερώσει το θηρίο του Φόβου που έχει φωλιάσει στη φουρτουνιασμένη ψυχή του, να του σφίξει το χέρι, να τον κοιτάξει κατάματα και να του ψιθυρίσει: «είμαι εδώ, είμαι μαζί σου...».
Το υψηλό καθήκον της ιατρικής το είχε αναγάγει όπως θα έλεγαν οι ποιητές σε "Εικονοστάσι Αξιών" που παρηγορεί και δίνει Ελπίδα. Σε πείσμα κάθε σκληρής πραγματικότητας. Η καταιγίδα όμως βρήκε και την ίδια. Αλλά ποτέ δεν το έβαλε κάτω... και σαν γνήσια μαχήτρια της ζωής έδωσε με όλες της τις δυνάμεις το μεγάλο αγώνα στο σκληρό στίβο της.
Στο ταξίδι της είχε σταθερό στήριγμα και ακούραστο βοηθό το σύζυγό της με τον οποίο δημιούργησε μια αγαπημένη οικογένεια.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους συγγενείς, τους φίλους και συναδέλφους της. Η Άννα δεν έφυγε,.... έχει φωλιάσει στις καρδιές μας και θα ζει εκεί παντοτινά. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ (και παραφράζοντας τον ποιητή...) "ΚΑΙ ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΙ ΘΛΙΜΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ...ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΠΟΛΥ ΟΥΡΑΝΟ".
