Να συστηθούμε. Δυο, τρία λόγια αλλιώτικα για το Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης & Διερμηνείας

Το Τμήμα αυτό, που συντομογραφείται ΤΞΓΜΔ, είναι καλό ακαδημαϊκό Τμήμα. Επί έτη συναπτά βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των Τμημάτων με τις υψηλότερες βαθμολογίες όχι μόνο ως προς τους πρωτεύσαντες, αλλά και ως προς τον τελευταίο επιτυχόντα. Είναι Τμήμα επίζηλο. Αν αυτό για τη Νομική ή την Ιατρική ή το Πολυτεχνείο είναι αυτονόητο, για το Τμήμα μας δεν είναι. Επ' αυτού δεν χρειάζονται περιττές περαιτέρω εξηγήσεις.

Από την ήδη 30ετή εμπειρία μου μπορώ να πω χονδρικά ότι περίπου οι μισοί απόφοιτοί μας ασχολούνται επαγγελματικά με τη μετάφραση και τη διερμηνεία, ενώ οι υπόλοιποι βρίσκουν πολλές επαγγελματικές διεξόδους,, πράγμα που σημαίνει ότι οι σπουδές σ' εμάς δεν είναι ούτε κλειστές ούτε αδιέξοδες. Και δεν είναι κλειστές ή αδιέξοδες, επειδή όλοι στο ΤΞΓΜΔ πρεσβεύουμε και υπηρετούμε τη διεπιστημονικότητα, αλλά με κριτήρια αυστηρώς ακαδημαϊκά - όχι με μοντερνιές και μαϊμουδισμούς.

Είμαστε προοδευτικοί στην κατεύθυνση των σπουδών ακριβώς, επειδή είμαστε φανατικά συντηρητικοί στο τί αποτελεί αντικείμενο μεταφραστικών εν γένει σπουδών σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Είναι κάτι που το ξέρουμε και το διδάσκουμε και το εφαρμόζουμε. Δεν κολακευτήκαμε ποτέ από τις διαχρονικές "επιτυχίες", όχι μόνο γιατί ξέρουμε ότι αυτό θα γινόταν αιτία εφησυχασμού και διαλύσεως, αλλά και γιατί ξέρουμε πολύ καλά τις ελλείψεις μας: οι υποδομές μας είναι κυριολεκτικώς για κλάματα, κτίριο δικό μας δεν είχαμε ούτε έχουμε, "με το αίμα τση καρδίας μας" παλεύουμε για την καθημερινή κατάκτηση της "από τα κάτω ποιότητας". Με ετήσιο προϋπολογισμό 5000 (πέντε χιλιάδες) ευρώ κινούμαστε: για αναλώσιμα, για επιστημονικά συνέδρια, για μετακινήσεις συναδέλφων, για επιτιμοποιήσεις διδακτόρων. Ναί! Ναι, ναι, ναι...

Το παλεύουμε το πράγμα όμως χωρίς πολλά λόγια... χωρίς καθόλου λόγια, και αφήνουμε τις τεχνητές αριστείες σε άλλους: "μοντέρνους" και "διορατικούς" και "αξιοπρεπείς". Και διαχρονικώς δεν είμαστε με κανένα γκουβέρνο. Δόξα τω Θεώ και γαλάζιες και πράσινες και ροδαλές και πολύχρωμες κυβερνήσεις γνωρίσαμε, με τους εκάστοτε αντίστοιχους υπουργούς τους. Κανέναν ποτέ δεν γλείψαμε, σε κανέναν ποτέ δεν χαριστήκαμε, με κανέναν δεν κάναμε ποτέ κολεγιά, κι ας υπήρξαν υπουργοί κάποιοι τέως συνάδελφοί μας στο Τμήμα, και συγχωριανοί μας και συγγενείς μας. Όλα αυτά πήγαν πίσω από το ακαδημαϊκό συμφέρον του ΤΞΓΜΔ. Στο Τμήμα υπάρχουν (ευλογία είναι αυτό) ψηφοφόροι όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Και δεν έχουμε ναζιστές - αυτό κι αν είναι ευλογία. Αλλά είμαστε όλοι, όσοι έχουμε μείνει, ΤΞΓΜΔ.

Τούτο σημαίνει ότι το ατομικό συμφέρον του καθενός μας ενυπάρχει στο συμφέρον του Τμήματος και διαμορφώνεται από αυτό. Κι όταν χρειάστηκε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, μετά το 2003, ξεκαθαρίστηκε. Όσοι ήθελαν να γίνει το Τμήμα κάτι άλλο απλώς αποχώρησαν: κάποιοι με το καλό, κάποιοι με το άγριο και κάποιοι με το πολύ άγριο. Και απαλλαχτήκαμε.

Αυτά βέβαια δεν γίνονται εύκολα. Γίνονται όμως ευκολότερα όλα, αν υπάρχει κοινή αντίληψη και κοινή στόχευση στο τί είναι μετάφραση / Μετάφραση.

Κι έτσι δεν γίναμε (άλλο ένα) Τμήμα Διεθνών Σπουδών όπως το ήθελαν και το επιδίωκαν κάποιοι παλιοί από μέσα και κάποιοι δοτοί από έξω. 'Ετσι δεν τείναμε ευήκοον ους στους "καλούς ανθρώπους" και στους ποικιλώνυμους "συμβουλάτορες" που μας νουθετούσαν (όταν δεν μας πίεζαν ή δεν μας απειλούσαν) να βάλουμε δίδακτρα στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών "για να μπορέσουμε ν' ανασάνουμε".

Όλα αυτά τα χρόνια πάντα ήμασταν και θα είμαστε και στο μέλλον με το μέρος των συναδέλφων στο Ίδρυμα, στο ευρύτερο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, κι ας υπάρχουν πολλοί που "δεν μας καταλαβαίνουν". Των πραγμάτων ούτως εχόντων ούτε κι εμείς τους πολυκαταλαβαίνουμε τις ημέρες της όποιας "ευτυχίας" τους, αλλά, όταν σφίγγουν τα πράγματα γι' αυτούς, ποτέ δεν κουνήσαμε σε κανέναν τους το δάχτυλο, μόνο προστρέξαμε σε βοήθεια.

Το ίδιο θα γίνει και τώρα και για όσα Τμήματα του ΑΕΙ μας βρίσκονται στην ανάγκη που τα έχει φέρει η βλακώδης "Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής", αυτό το τερατούργημα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ