Προβολή ντοκιμαντέρ στη μνήμη του Προκόπη Κάντα

του Νίκου Νούλα. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) Προκόπη Κάντα από τη Λευκίμμη της Κέρκυρας για τη συμπλήρωση ενός έτους από το θάνατο του. Η προβολή θα γίνει τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου, στις 20:30 στο καφέ του βιβλιοπωλείου Πλους
 
Το ντοκιμαντέρ
 
Το ντοκιμαντέρ έχει ως θέμα του τον Κιλκισιώτη αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), Ηλία Μεταλλίδη και αναφέρεται στα γεγονότα του 1948-49. Από τη μεγάλη μάχη της Φλώρινας και τις τελευταίες αιματοβαμμένες μάχες για την ανακατάληψη του Γράμμου, μέχρι τις τελευταίες μάχες τον Αύγουστο του ’49 και την επίθεση του μοναρχοφασιστικού στρατού στο Βίτσι (ύψωμα Λέσιτς) και το Γράμμο.
Αυτά τα γενονότα, ιστορικά καταγραμμένα σε διάφορα ντοκουμέντα, αποδίδονται από τον Η. Μεταλλίδη μέσα από τη βιωμένη ιστορία. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι ο Μεταλλίδης δε μιλάει για τον εαυτό του, αλλά για τους αγώνες του κινήματος που υπηρέτησε, και γι αυτό συνήθως χρησιμοποιεί το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο.
Όπως σημειώνει ο Νίκος Νούλας, όραμα και επιδίωξη του για τον ντοκιμαντέρ είναι να συμβάλλει ως ακόμη ένα τεκμήριο στην διάσωση της συλλογικής μνήμης καθώς σύμφωνα με τον ίδιο: «Το πώς στέκεται ένα –ατομικό ή συλλογικό- υποκείμενο απέναντι στο παρελθόν του δείχνει το βαθμό αυτοσυνείδησής του.
 
Λίγα λόγια για τον Προκόπη Κάντα
 
Ο Προκόπης Κάντας, ο τελευταίος μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού στη Κέρκυρα, απεβίωσε πριν από περίπου ένα χρόνο στις 23 Ιανουαρίου 2016.
Από τα πρώτα χρόνια της νιότης του συμμετείχε στην πρώτη γραμμή των αγώνων του κομμουνιστικού κινήματος,  στις μεγάλες λαϊκές και εθνικές εποποιίες του 1941-44 και ιδιαίτερα του 1946-49 μέσα απ’ τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ). Αφιέρωσε τη ζωή και το αίμα του για την απελευθέρωση του τόπου και του λαού απ’ τους Αγγλους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους αστούς υπηρέτες τους.
Ακολούθησε το Δημοκρατικό Στρατό στην υποχώρησή του και βρέθηκε  μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές στη Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Εκεί αποφοίτησε από τη σχολή Αξιωματικών και έγινε μάρτυρας των ιστορικών κατακτήσεων και της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στον ελληνικό λαό και τους Έλληνες κομμουνιστές πολιτικούς πρόσφυγες. Ταυτόχρονα ήταν από εκείνους τους συντρόφους που απ’ την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκε στις επεμβάσεις στα εσωτερικά του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος και στη διαγραφή χιλιάδων κομμουνιστών.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976 πρωτοστάτησε μαζί με άλλους συντρόφους του ΔΣΕ, όπως τον Γιώργη Βοντίτσο - Γούσια, τον Μήτσο Ελευθερίου-Καλύβα, τον Γιώργη Καραμφυλίδη και άλλους πρώην πολιτικούς πρόσφυγες, στη συγκρότηση μιας «Επιτροπής Παλιών Κομμουνιστών για την ανασύσταση του σωστού ΚΚΕ». Συμμετείχε σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού και εντάχθηκε στο Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, τον περιόρισαν αναγκαστικά στο σπίτι και στο χωριό του, τη Λευκίμμη. Παρόλα αυτά δεν έπαψε να παρακολουθεί καθημερινά τις πολιτικές εξελίξεις και να εμπνέει με την πείρα, τις προτάσεις και τις απόψεις του νέες κατευθύνσεις για τους σύγχρονους αγώνες.
Στις σημερινές συνθήκες της ιστορικής κρίσης της κεφαλαιοκρατίας, μοναδική διέξοδος στις αγωνίες και τις αναζητήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας είναι τα οράματα και οι στόχοι που υπηρέτησε σύντροφος Προκόπης σε όλη σου τη ζωή.
Ο Προκόπης Κάντας ήταν και θα είναι και τώρα μαζί μας στους αγώνες που έρχονται. Αξέχαστος, αδάμαστος, αγωνιστής, κομμουνιστής.