Περί της Ελληνο-Αραβικής Συμμαχίας

Από το 2021, μονάδα του ελληνικού στρατού (μία πυροβολαρχία Πάτριοτ και 150 έλληνες αξιωματικοί) βρίσκεται στο έδαφος της Σαουδικής Αραβίας και πολεμάει κατά των Χούθι της Υεμένης. Και αν οι Χούθι είναι τρομοκράτες και κακοί, πόσο καλοί είναι οι σαουδάραβες πρίγκιπες, ώστε να επιβεβαιώσουν το δόγμα Μητσοτάκη περί της «καλής πλευράς της ιστορίας», στην οποία υποτίθεται ότι σταθερά ανήκουμε;

Στην προ ημερών επίσκεψη Μητσοτάκη (και έξι Ελλήνων κορυφαίων υπουργών) στην Σαουδική Αραβία επιβεβαιώθηκε ότι όλη αυτή η ρητορική κατά των αυταρχικών ηγετών, ρητορική που προβάλλει η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την πλήρη ταύτισή της με την «δυτική» συμμαχία, δεν είναι παρά ένα ψευδές αφήγημα. Πόσο μη-αυταρχικός μπορεί να είναι ο πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, που το 2024 υπέγραψε την θανατική καταδίκη 350 ανθρώπων, πολλοί των οποίων πολιτικοί αντίπαλοί του και επίσης πολλοί των οποίων καταδικασμένοι με βάση τη μεσαιωνική σαρία. Οι εκτελέσεις γίνονται στη διαβόητη πλατεία Τσοπ-Τσοπ του Ριάντ – από τον ήχο των κεφαλιών που πέφτουν – πλατεία που εντέχνως απέφυγε να επισκεφθεί ο κ. Μητσοτάκης.

Δεν είναι μόνον η Διεθνής Αμνηστία και όλες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις του κόσμου που έχουν καταδικάσει την καταστολή στην χώρα αυτή, αλλά είναι και ο ίδιος ο ΟΗΕ με τους κατά καιρούς Ύπατους Αρμοστές για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. (Χώρια τα ανύπαρκτα γυναικεία δικαιώματα στην χώρα αυτή.)

Η υποκρισία βεβαίως ξεκινάει από πολύ ψηλά. Πρώτο ταξίδι του Τράμπ, στην πρώτη του θητεία, στο Ριάντ. Μια από τις πρώτες επισκέψεις του Μπάιντεν πάλι στο Ριάντ. Η επίσκεψη Μπάιντεν έχει την συμβολική της αξία. Είχε προηγηθεί η δήλωση Μπάιντεν εναντίον του Μπιν Σαλμάν, σε σχέση με την δολοφονία και τον (κυριολεκτικό) τεμαχισμό του αντιφρονούντος δημοσιογράφου Κασόγκι στην σαουδαραβική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης. Ακούσθηκε να λέει ο Μπάιντεν κατά την χειραψία με τον σαουδάραβα ηγέτη: «νόμιζα ότι ήσουν εσύ ο ένοχος, γιατί έτσι μου είχαν πει οι μυστικές μου υπηρεσίες!».

Εννοείται ότι η Σαουδική Αραβία του αμυντικού προϋπολογισμού των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως δεν έχει ανάγκη την ελληνική πυροβολαρχία Πάτριοτ. Είναι σε θέση να αγοράσει την ίδια την εταιρεία που παράγει τους Πάτριοτ. Ανάγκη έχει την διεθνή αναγνώριση του ηγέτη της, ιδίως μετά την τρομερή υπόθεση Κασόγκι για την οποία αμέσως ή εμμέσως φέρεται μπλεγμένος ο ίδιος.

Όσο για το know-how της χρήσης του όπλου από τους έλληνες αξιωματικούς, αυτό θα μπορούσε να διδαχθεί σε ουδέτερο έδαφος και όχι στα σύνορα μιας μακρινής χώρας με μια ακόμη πιο μακρινή χώρα. Άσε που το όπλο αυτό το αγοράσαμε εμείς, μαζί με τις άλλες πέντε συστοιχίες Πάτριοτ, από το υστέρημά μας και τους φόρους μας, για ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό, που δεν είναι πάντως αυτός της Σαουδικής Αραβίας!

Βεβαίως, η εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ενίοτε όμως ασκείται. Ιδίως όταν πρόκειται να ενισχύσεις μια μακρινή χώρα με όπλα εναντίον μιας άλλης ακόμη πιο μακρινής χώρας. Τότε πρέπει να λαμβάνεις υπ’ όψιν εκείνο το παλιό πάθημα της χώρας μας όταν έστειλε στρατό στην μακρινή Ουκρανία, το 1919, για να στιγματισθεί ακολούθως από τους ρώσους επαναστάτες ως μια ακόμη εχθρική ιμπεριαλιστική χώρα. Δεινές οι συνέπειες για την περαιτέρω στάση της επαναστατικής Ρωσίας υπέρ Κεμάλ.

Τώρα, βέβαια, όλα αυτά γίνονται με την σκέψη ότι όλοι αυτοί, σαουδάραβες, γάλλοι, άγγλοι και λοιποί, θα προστρέξουν υπέρ Ελλάδος σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης με την Τουρκία. Αφέλεια; Δεν πρόκειται για αφέλεια. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ταυτίζεται με την «δυτική» συμμαχία, πλήρως και παθητικά, με ορίζοντα τετραετίας και επόμενων εθνικών εκλογών. Τόσο κοντά! Με τον Μπάιντεν τότε, με τον Τραμπ τώρα, με τα πολλά φύλα τότε, με τα δύο φύλα τώρα. Με τα ανθρώπινα δικαιώματα στο ρωσο-ουκρανικό, αδιαφορώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο παλαιστινιακό.

Στην Ουκρανία, είχαμε στείλει στρατό, τότε, το 1919, κάνοντας την χάρη στους Γάλλους. Θέσαμε μάλιστα εκεί τον στρατό μας υπό τον γάλλο διοικητή. Όταν, λίγο καιρό μετά, χρειασθήκαμε την βοήθεια των Γάλλων, αυτοί έκαναν ότι δεν μας γνώριζαν. Και υπέγραψαν συμφωνία με τον Κεμάλ.

ΥΓ: Μαθαίνω ότι, αντί να κλείνουν στρατόπεδα στην Αθήνα, κλείνουν στρατόπεδα στον Έβρο. Μαθαίνω επίσης ότι σε ακριτικά νησάκια χωρίς οικονομική ζωή απαγορεύουν την ανασύσταση οικονομικής ζωής.