Προς θεού, μην ιδιωτικοποιηθεί το νερό!

Η ιδιωτικοποίηση του νερού ως συνέπεια της πρόσληψης επενδυτών στο μεγάλο έργο ύδρευσης της Κέρκυρας, αποτελεί μια μόνον παράμετρο του θέματος κι αυτή μελλοντική. Ο λόγος γίνεται για την πιθανή ιδιωτικοποίηση της ΔΕΥΑΚ. Η κυβέρνηση διαψεύδει μιαν τέτοια εξέλιξη, επικαλούμενη τις σχετικές αναφορές στην προκήρυξη του έργου ΣΔΙΤ, όπου ο επενδυτής στερείται της δυνατότητας να αξιοποιήσει ανταποδοτικά τη διαχείριση του πόρου δηλ. να διαμορφώνει την τιμή του νερού. Εκεί που σε ζώνουν τα φίδια είναι στην αναφορά της συγκρότησης νέας διαχειριστικής αρχής των νερών, που δεν θα ταυτίζεται με τη ΔΕΥΑΚ ούτε καν θα την συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά εάν αξιολογηθεί αρνητικά. 

Αντιθέτως, εφόσον σήμερα σχεδόν το σύνολο των μεγάλων καταναλωτών (σ.σ. τουριστικών μονάδων) δεν είναι πελάτες της ΔΕΥΑΚ, τότε η ιδιωτική διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι γεγονός ήδη τετελεσμένο. Η αναφορά γίνεται στην άντληση από τον υδροφορέα και όχι στις περιπτώσεις των εφαρμογών διατάξεων αντίθετης όσμωσης. 

Εφόσον επιτρέπεται στον μεγάλο κυρίως καταναλωτή να αντλεί και να διαχειρίζεται/πουλάει το νερό του υδροφορέα τότε εκτός των συνεπειών στην επάρκεια, που ας πούμε πως ελέγχεται κατά την αδειοδότηση, αδυνατίζει τη δημόσια διαχείριση του πόρου. Και επειδή η δημοτική επιχείρηση έχει ως αντικείμενο εκτός της ύδρευσης και την αποχέτευση, στερούμενη της προσόδου από την κύρια και βασική δραστηριότητα, ακόμα κι αν υπερβεί όλες της τις αδυναμίες, με ποιό τρόπο θα ανταποκριθεί στο σύνολο των υποχρεώσεών της;

Συνηθίζεται στον καθημερινό μας μικρόκοσμο, που γεμίζει με επεισόδια από την ανταπόκριση των συνεργείων της ΔΕΥΑΚ, την ποιότητα του νερού, την κατάσταση των δικτύων κοκ, να ξεφεύγει της προσοχής η μεγάλη εικόνα. Αυτή συνοψίζεται στη διατήρηση του δημοσίου αποκλειστικά ελέγχου στη διαχείριση των στοιχειωδών κοινωνικών πόρων. Εφόσον η αναφορά παγκοσμίως στην κλίμακα της φτώχειας είναι ανάλογη της απόστασης από τις πηγές τρεχούμενου νερού, η αξία μιας τέτοιας συζήτησης δεν μπορεί να μην περιλαμβάνεται σε ό, τι αποκαλείται τουριστική οικονομία αλλά και προστασία του περιβάλλοντος χώρου! Ούτε μπορεί να λανθάνει των προσδοκιών επί της διαχείρισης της ύδρευσης της Κέρκυρας σε κάθε φάση και στιγμή, ιδίως τώρα, που ετοιμάζεται ένα μεγάλο έργο και ένα πλαίσιο που θα υπάρχει για χρόνια.