Κατασκηνώσεις στην Κέρκυρα: Τέλειωσε το «δεν μπορούμε», φάνηκε το «δεν θέλουμε»
Γιώργος Ραιδεστινός
27 Μαρτίου 2023
/ 10:00
Γράφει ο Γιώργος Ραιδεστινός
Φτάσαμε στα μέσα Μαρτίου και δεν υπάρχει, πάλι, κάποιο σημάδι για τη λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων της Κέρκυρας.
Στην Κέρκυρα λειτουργούσαν, εδώ και πολλά χρόνια, δύο κατασκηνώσεις. Στο Βίδο και στα Γουβιά.
Στο Βίδο λειτουργούσαν με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου ενώ στα Γουβιά με ευθύνη του Δήμου, έλεγχο και χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών.
Στο Βίδο έχουν φιλοξενηθεί διεθνείς κατασκηνώσεις και συνήθως χαίρονταν και απολάμβαναν αυτό το εκπληκτικό περιβάλλον γνωρίζοντας τον τόπο τους, περισσότερα από 700 παιδιά κάθε καλοκαίρι. Επίσης και το ΚΑΠΗ.
Στα Γουβιά λειτουργούσε παλιά κατασκηνωτικό κέντρο για τα ΑΜΕΑ της Βορειοδυτικής Ελλάδας, ενώ τα τελευταία χρόνια φιλοξενούσε ΑΜΕΑ της Κέρκυρας, ΚΑΠΗ, παιδιά από το Χαμόγελο του Παιδιού και του Ορφανοτροφείου, παιδιά από τη Σερβία και δεκάδες άλλα. Ως μικρότερη κατασκήνωση φιλοξενούσε περίπου 300 ωφελούμενους κάθε καλοκαίρι. Επιχορηγείτο με περίπου 90.000 ευρώ που ποτέ δεν απορροφούνταν όλα.
Από το καλοκαίρι του 2017, που άρχισαν να διαφαίνονται «άλλες βλέψεις» για το Βίδο ώστε να λειτουργεί σαν private island απομακρύνοντας τους Κερκυραίους από την παραλία τους, ξεκίνησε η διακοπή λειτουργίας των παιδικών κατασκηνώσεων στο Βίδο.
Με προφάσεις όπως, «δεν υπάρχει άδεια λειτουργίας», «είναι χάλια οι τουαλέτες και πρέπει να τις αναβαθμίσουμε», «πώς θα λειτουργήσει χωρίς περίφραξη», «δεν αναλαμβάνει κανείς το καΐκι», «είναι απαράδεκτες οι σκηνές και πρέπει να τις αλλάξουμε», ερημώνουν και απαξιώνονται μέρα με την ημέρα οι κατασκηνώσεις. Από «όνειρο» και «προσμονή» των παιδιών να έρθει το καλοκαίρι και να συναντηθούνε στην ηρεμία του Βίδο, γίνεται μια μακρινή ανάμνηση αφού χρόνο με το χρόνο ασθενεί η συλλογική μνήμη. Την ίδια ώρα, σιγά σιγά, έχουμε εκτοπιστεί οι Κερκυραίοι από το κλασικό δημοτικό εστιατόριο αφού, επί της ουσίας, λειτουργεί μόνο για του πελάτες της ΙΚΟΣ.
Υπάρχουν ευθύνες που δεν πραγματοποιούνται οι κατασκηνώσεις;
Φυσικά και υπάρχουν ευθύνες.
Του κ. Νεράντζη που είχε αναλάβει τη λειτουργία τους και ο οποίος πέρα από αποσπασματικούς καθαρισμούς και συρμάτινες(!!!) περιφράξεις διέκοψε τη λειτουργία των κατασκηνώσεων ενώ ο κ. Μελίδης ανέλαβε από το καλοκαίρι του 2022.
Του κ. Σκούμπουρα που είναι ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος και από το 2018 πρότεινε να «τις δώσουμε να τις λειτουργήσουν ιδιώτες».
Και φυσικά της πολιτικά υπεύθυνης, Δημάρχου κας Υδραίου.
Διάχυτη είναι η καχυποψία ότι «τίποτα δεν είναι τυχαίο», ότι η δημοτική αρχή ενεργεί ως εντολοδόχος της εταιρίας που εκμεταλλεύεται, με όλη τη σημασία της λέξης, το δημοτικό εστιατόριο και δεν θέλει τα παιδιά να χαλούν την ησυχία των πελατών της, για να είναι οι μόνοι που θα απολαμβάνουν την ησυχία ενός private island ενώ για στα Γουβιά φαίνεται η πλήρης αδιαφορία όλων τους.
Είναι απαραίτητη κοινωνική παροχή η λειτουργία των κατασκηνώσεων;
Αν πριν από χρόνια οι κατασκηνώσεις ήταν χρήσιμες και αναγκαίες για την κοινωνικοποίηση, τη διασκέδαση και την καλοκαιρινή εκπαίδευση των παιδιών, στα χρόνια μετά την πανδημία είναι πολύ περισσότερο απαραίτητες για να ξεπεράσουν τα παιδιά αυτό το έντονο ψυχολογικό σοκ της απομόνωσης και του εγκλωβισμού από την πανδημία μέσα στους υπολογιστές, τα τάμπλετ και τα κινητά.
Ακόμα και να μην υπήρχαν κατασκηνώσεις στην Κέρκυρα, θα έπρεπε να τις είχε δημιουργήσει η Δημοτική Αρχή και όχι να τις κλείσει. Είναι αυτονόητο το χρέος της προς τα παιδιά
Είναι εύκολο να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις πάλι;
Φυσικά και δεν είναι εύκολο. Όσο, χρόνο με το χρόνο, δεν λειτουργούσαν οι κατασκηνώσεις, χάνονταν το νήμα της ζωής τους. Φθείρονταν ανεπανόρθωτα οι εγκαταστάσεις τους. Έγινε δυσκολότερη η εύρεση προσωπικού, αρχηγών και κατάλληλων συνεργατών…
Αν θέλει η Δημοτική Αρχή να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες των παιδιών, αν θέλει να βγάλει κάπως τη ρετσινιά ότι «κάνει το θέλημα της εταιρίας ΙΚΟΣ», οφείλει να πάρει τα παρακάτω μέτρα αμέσως:
1. Να ολοκληρωθεί μέχρι τέλος Απριλίου (το αργότερο) ο έλεγχος και η επισκευή των εγκαταστάσεων στο Βίδο και στα Γουβιά.
2. Να προχωρήσουν οι υπηρεσίες στις διαδικασίες προκηρύξεων για τρόφιμα
3. Να αρχίσει ο αρμόδιος κ. Μελίδης τις επαφές ώστε να «βρει» τους αρχηγούς των κατασκηνώσεων. (Σίγουρα πολύτιμη βοήθεια μπορούν να δώσουν οι πρόσκοποι και οι οδηγοί, αλλά και όσοι στο παρελθόν έχουν εμπλακεί με τις κατασκηνώσεις μας).
4. Δεδομένου ότι υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού στην Κέρκυρα και ο μισθός για τις κατασκηνώσεις δεν είναι υψηλός, μπορεί η υπηρεσία να στείλει μήνυμα ΑΜΕΣΑ για απασχόληση στις κατασκηνώσεις στις γραμματείες όλων των πανεπιστημιακών σχολών ώστε να ενημερωθούν οι φοιτητές. Τι πιο ωραίο από το να δουλέψουν οι φοιτητές μας στις κατασκηνώσεις του τόπου τους;
5. Είναι γνωστό ότι θα είναι δύσκολο να βρεθούν μάγειρες, νοσοκόμοι/ες και γιατροί. Ας εξετάσουν οι αρμόδιοι τη δυνατότητα για οικειοθελή απόσπαση μαγείρων από τους παιδικούς σταθμούς, από τις σχολές μαγείρων στην Κέρκυρα ή οπουδήποτε αλλού (με τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει μια κατασκήνωση με catering). Ο Ερυθρός Σταυρός και ο Ιατρικός Σύλλογος μπορούν να βοηθήσουν για το ιατρικό προσωπικό.
Είναι κάποιες φορές που φτάνει ο κόμπος στο χτένι.
Που κανείς δεν μπορεί να πιστέψει το «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ» και αποκαλύπτεται ότι κάποιοι απλά «ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ».
Είναι ώρα να απαντήσει η Δημοτική Αρχή αν είναι με τα παιδιά ή με όσους θέλουν το Βίδο για Private Island;
Στην Κέρκυρα λειτουργούσαν, εδώ και πολλά χρόνια, δύο κατασκηνώσεις. Στο Βίδο και στα Γουβιά.
Στο Βίδο λειτουργούσαν με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου ενώ στα Γουβιά με ευθύνη του Δήμου, έλεγχο και χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών.
Στο Βίδο έχουν φιλοξενηθεί διεθνείς κατασκηνώσεις και συνήθως χαίρονταν και απολάμβαναν αυτό το εκπληκτικό περιβάλλον γνωρίζοντας τον τόπο τους, περισσότερα από 700 παιδιά κάθε καλοκαίρι. Επίσης και το ΚΑΠΗ.
Στα Γουβιά λειτουργούσε παλιά κατασκηνωτικό κέντρο για τα ΑΜΕΑ της Βορειοδυτικής Ελλάδας, ενώ τα τελευταία χρόνια φιλοξενούσε ΑΜΕΑ της Κέρκυρας, ΚΑΠΗ, παιδιά από το Χαμόγελο του Παιδιού και του Ορφανοτροφείου, παιδιά από τη Σερβία και δεκάδες άλλα. Ως μικρότερη κατασκήνωση φιλοξενούσε περίπου 300 ωφελούμενους κάθε καλοκαίρι. Επιχορηγείτο με περίπου 90.000 ευρώ που ποτέ δεν απορροφούνταν όλα.
Από το καλοκαίρι του 2017, που άρχισαν να διαφαίνονται «άλλες βλέψεις» για το Βίδο ώστε να λειτουργεί σαν private island απομακρύνοντας τους Κερκυραίους από την παραλία τους, ξεκίνησε η διακοπή λειτουργίας των παιδικών κατασκηνώσεων στο Βίδο.
Με προφάσεις όπως, «δεν υπάρχει άδεια λειτουργίας», «είναι χάλια οι τουαλέτες και πρέπει να τις αναβαθμίσουμε», «πώς θα λειτουργήσει χωρίς περίφραξη», «δεν αναλαμβάνει κανείς το καΐκι», «είναι απαράδεκτες οι σκηνές και πρέπει να τις αλλάξουμε», ερημώνουν και απαξιώνονται μέρα με την ημέρα οι κατασκηνώσεις. Από «όνειρο» και «προσμονή» των παιδιών να έρθει το καλοκαίρι και να συναντηθούνε στην ηρεμία του Βίδο, γίνεται μια μακρινή ανάμνηση αφού χρόνο με το χρόνο ασθενεί η συλλογική μνήμη. Την ίδια ώρα, σιγά σιγά, έχουμε εκτοπιστεί οι Κερκυραίοι από το κλασικό δημοτικό εστιατόριο αφού, επί της ουσίας, λειτουργεί μόνο για του πελάτες της ΙΚΟΣ.
Υπάρχουν ευθύνες που δεν πραγματοποιούνται οι κατασκηνώσεις;
Φυσικά και υπάρχουν ευθύνες.
Του κ. Νεράντζη που είχε αναλάβει τη λειτουργία τους και ο οποίος πέρα από αποσπασματικούς καθαρισμούς και συρμάτινες(!!!) περιφράξεις διέκοψε τη λειτουργία των κατασκηνώσεων ενώ ο κ. Μελίδης ανέλαβε από το καλοκαίρι του 2022.
Του κ. Σκούμπουρα που είναι ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος και από το 2018 πρότεινε να «τις δώσουμε να τις λειτουργήσουν ιδιώτες».
Και φυσικά της πολιτικά υπεύθυνης, Δημάρχου κας Υδραίου.
Διάχυτη είναι η καχυποψία ότι «τίποτα δεν είναι τυχαίο», ότι η δημοτική αρχή ενεργεί ως εντολοδόχος της εταιρίας που εκμεταλλεύεται, με όλη τη σημασία της λέξης, το δημοτικό εστιατόριο και δεν θέλει τα παιδιά να χαλούν την ησυχία των πελατών της, για να είναι οι μόνοι που θα απολαμβάνουν την ησυχία ενός private island ενώ για στα Γουβιά φαίνεται η πλήρης αδιαφορία όλων τους.
Είναι απαραίτητη κοινωνική παροχή η λειτουργία των κατασκηνώσεων;
Αν πριν από χρόνια οι κατασκηνώσεις ήταν χρήσιμες και αναγκαίες για την κοινωνικοποίηση, τη διασκέδαση και την καλοκαιρινή εκπαίδευση των παιδιών, στα χρόνια μετά την πανδημία είναι πολύ περισσότερο απαραίτητες για να ξεπεράσουν τα παιδιά αυτό το έντονο ψυχολογικό σοκ της απομόνωσης και του εγκλωβισμού από την πανδημία μέσα στους υπολογιστές, τα τάμπλετ και τα κινητά.
Ακόμα και να μην υπήρχαν κατασκηνώσεις στην Κέρκυρα, θα έπρεπε να τις είχε δημιουργήσει η Δημοτική Αρχή και όχι να τις κλείσει. Είναι αυτονόητο το χρέος της προς τα παιδιά
Είναι εύκολο να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις πάλι;
Φυσικά και δεν είναι εύκολο. Όσο, χρόνο με το χρόνο, δεν λειτουργούσαν οι κατασκηνώσεις, χάνονταν το νήμα της ζωής τους. Φθείρονταν ανεπανόρθωτα οι εγκαταστάσεις τους. Έγινε δυσκολότερη η εύρεση προσωπικού, αρχηγών και κατάλληλων συνεργατών…
Αν θέλει η Δημοτική Αρχή να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες των παιδιών, αν θέλει να βγάλει κάπως τη ρετσινιά ότι «κάνει το θέλημα της εταιρίας ΙΚΟΣ», οφείλει να πάρει τα παρακάτω μέτρα αμέσως:
1. Να ολοκληρωθεί μέχρι τέλος Απριλίου (το αργότερο) ο έλεγχος και η επισκευή των εγκαταστάσεων στο Βίδο και στα Γουβιά.
2. Να προχωρήσουν οι υπηρεσίες στις διαδικασίες προκηρύξεων για τρόφιμα
3. Να αρχίσει ο αρμόδιος κ. Μελίδης τις επαφές ώστε να «βρει» τους αρχηγούς των κατασκηνώσεων. (Σίγουρα πολύτιμη βοήθεια μπορούν να δώσουν οι πρόσκοποι και οι οδηγοί, αλλά και όσοι στο παρελθόν έχουν εμπλακεί με τις κατασκηνώσεις μας).
4. Δεδομένου ότι υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού στην Κέρκυρα και ο μισθός για τις κατασκηνώσεις δεν είναι υψηλός, μπορεί η υπηρεσία να στείλει μήνυμα ΑΜΕΣΑ για απασχόληση στις κατασκηνώσεις στις γραμματείες όλων των πανεπιστημιακών σχολών ώστε να ενημερωθούν οι φοιτητές. Τι πιο ωραίο από το να δουλέψουν οι φοιτητές μας στις κατασκηνώσεις του τόπου τους;
5. Είναι γνωστό ότι θα είναι δύσκολο να βρεθούν μάγειρες, νοσοκόμοι/ες και γιατροί. Ας εξετάσουν οι αρμόδιοι τη δυνατότητα για οικειοθελή απόσπαση μαγείρων από τους παιδικούς σταθμούς, από τις σχολές μαγείρων στην Κέρκυρα ή οπουδήποτε αλλού (με τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει μια κατασκήνωση με catering). Ο Ερυθρός Σταυρός και ο Ιατρικός Σύλλογος μπορούν να βοηθήσουν για το ιατρικό προσωπικό.
Είναι κάποιες φορές που φτάνει ο κόμπος στο χτένι.
Που κανείς δεν μπορεί να πιστέψει το «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ» και αποκαλύπτεται ότι κάποιοι απλά «ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ».
Είναι ώρα να απαντήσει η Δημοτική Αρχή αν είναι με τα παιδιά ή με όσους θέλουν το Βίδο για Private Island;