Να τα άγιαζε έστω...
Με αναφορά και στα εμβόλια, λοιπόν, είναι αδύνατη η ανάπτυξη κοινωνικής συνείδησης χωρίς να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις κυβερνώντων και κυβερνώμενων.
Με το κράτος, η θέληση των πολλών ανατίθεται προς εκτέλεση -ή υποκλέπτεται- σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα, με χαρακτήρα είτε μόνιμο είτε προσωρινό και υπό αίρεση, κι έτσι, η αντάρα μετατρέπεται σε αραιά κυματάκια και τσουνάμι βίας.
Ο μηχανισμός του κράτους μεταθέτει την αντιπαραγωγική σύγκρουση μεταξύ των ατομικών βουλήσεων σίγουρα εκτός κοινωνικού σώματος, αλλά και εκτός του ατομικού ψυχισμού.
Το δεύτερο είναι εξίσου σημαντικό, αν και συγκαλυμμένο, καθώς το κράτος αναλαμβάνει κρίσιμα εδώ το βαρύ φορτίο του καθοδηγητή, που επιλύει, υποτίθεται με δική του ευθύνη, την ατέρμονη αναποφασιστικότητα των ατόμων απέναντι σε παραλυτικά διλήμματα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η αποδοτικότερη παραγωγή έργου εκ μέρους του ατόμου και της κοινωνίας, είτε πρόκειται για απλή γεωργική παραγωγή και εξασφάλιση τροφής για το χειμώνα, είτε πρόκειται για ταξίδια στο διάστημα και φάρμακα θεαματικής δράσης ως προς την αναβολή της αναπηρίας και του θανάτου.
Κανόνας των ανθρώπινων κοινωνιών είναι ένας βαθμός πολυπλοκότητας τέτοιος, ώστε από τη μια δεν αντέχουν σε σοβαρή μαθηματική παραμετροποίηση, ενώ από την άλλη, οι λύσεις συνοδεύονται πάντα από νέα προβλήματα. Κοινώς, ο σκοπός καλείται να αγιάσει τα μέσα - και σχεδόν ποτέ δεν τα καταφέρνει, έστω! Οι σκοποί συγχέονται με τα μέσα ή μάλλον δεν καταφέρνουν ούτε καν να οριστούν χωρίς να… μπάζουν. Έτσι, σε κάθε κράτος όπου οι λειτουργοί του προσπαθούν να μιμηθούν τους… θεούς, νομοτελειακά, αργά ή γρήγορα, θα αποδειχτούν σκέτοι ταχυδακτυλουργοί: τα κόλπα τους θα γίνουν γνωστά ή η πραγματικότητα θα τα διαψεύσει και θα αποδειχτούν γυμνοί απέναντι στο ακατανίκητο της πολυπλοκότητας.
Με αναφορά και στα εμβόλια, λοιπόν, είναι αδύνατη η ανάπτυξη κοινωνικής συνείδησης χωρίς να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις κυβερνώντων και κυβερνώμενων. Αν δεν μας αρέσει η αλήθεια, μόνη επιλογή μας είναι, εκτός από οπαδοί ή κριτές, να γίνουμε διαρκής ενεργός φορέας διαλεκτικής προόδου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΙΓΓΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος γεννήθηκε το 1971 στον Πειραιά και αποφοίτησε από το 3ο Λύκειο Χαϊδαρίου. Είναι νευρολόγος, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και ειδικευθείς στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του Λονδίνου το 1999, όπου του απονεμήθηκε το Δίπλωμα Κλινικής Νευρολογίας από το πανεπιστήμιο UCL. Είναι μέλος της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας από το 2004. Στα πλαίσια της κλινικής του δραστηριότητας, ως ειδικός νευρολόγος, έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης του Γ. Ν. Α. «Γ. Γεννηματάς», του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία», καθώς και επιμελητής του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κέρκυρας. Έχει δεκάδες διεθνείς και ελληνικές δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια. Από το 2003 ζει και εργάζεται ως ιδιώτης γιατρός στην Κέρκυρα. Εκ παραλλήλου, ασκεί δραστηριότητες επιστημονικού συγγραφέα με εξειδίκευση στη Νευρολογία και στην Ψυχιατρική, δραστηριότητες ενημέρωσης και επιμόρφωσης στον τομέα της Νευρολογίας και της Ψυχιατρικής και στον ευρύτερο τομέα των σχέσεων ιατρού - ασθενούς, δραστηριότητες επιστημονικού συμβούλου και εκπαιδευτή για λογαριασμό εταιριών του φαρμακευτικού τομέα, καθώς και πολυετή δραστηριότητα στον τομέα της μετάφρασης και επιμέλειας κειμένων και βιβλίων ιατρικού και ευρύτερου ιατρο-κοινωνικού ενδιαφέροντος. Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας και του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας. Από το 2003 έως το 2009 υπήρξε επιστημονικός διευθυντής και τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού εκλαϊκευμένης ιατρικής «Popular Medicine», μηνιαίου ένθετου της εφημερίδας «Καθημερινή». Σήμερα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία στήλη «Με κρότους και ψίθυρους» της κερκυραϊκής εφημερίδας «Καθημερινή Ενημέρωση» και είναι παραγωγός του ραδιοφωνικού ενθέτου «Επισυνάψεις» στον Κύμα FM 90,3. Έχει συγγράψει το βιβλίο εκλαϊκευμένης νευροεπιστήμης «Γνωστικός και ψυχικός εγκέφαλος» (2014), τη συλλογή έμμετρου και πεζού λόγου «Χρήζεις προστασίας» (2018), τη συλλογή φιλοσοφικού χαρακτήρα δοκιμίων «Επισυνάψεις» (2019) και την ποιητική συλλογή «Καλούπια αναπνοών» το 2021. Συμμετέχει στο καθημερινό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι με συχνές διαλέξεις, παρουσιάσεις, εισηγήσεις, άρθρα γνώμης, δημόσιες παρεμβάσεις και πολιτική δράση.
1554375332.jpg?crop=300,180)
