Κάντο όπως οι Βενετσιάνοι

Έρευνα κοινού, πάνω από μια φορά τα τελευταία χρόνια, μέτρησε την απόδοση των επισκεπτών της Κέρκυρας από το λιμάνι (κρουαζιέρα) κατά κεφαλήν και ανά μέρα. Το συμπέρασμα αναφέρεται σε δαπάνη περίπου 50 €. Ανάλογη είναι και η απόδοση της ημερήσιας κατανάλωσης του μαζικού τουρισμού κάθε μορφής και είδους, τόσο εδώ όσο και στους άλλους προβεβλημένους προορισμούς της Χώρας. Οι διαφορές τους παίζουν σε € λιγότερα των πέντε, κατά κεφαλήν και ανά ημέρα. 

 

Αυτά προ κορονοϊού. Διότι οι περιορισμοί συμβάλουν στη μόχλευση της αγοράς, αλλάζοντας τα ποσοστά συμμετοχής σ’ αυτήν. 

 

Πάντως, και με αφορμή την αντίδραση των επαγγελματιών στη διαχείριση που επιφυλάσσεται τώρα από τις εταιρείες κρουαζιέρας στην έξοδο των επιβατών, αξίζει να σημειωθεί ότι η υπόθεση υπήρξε από την αρχή και πολλαπλώς χειραγωγούμενη. Η προνομιακή προβολή κυρίως μιας επιλογής με την έξοδο του επισκέπτη από το πλοίο, είχε ως αποτέλεσμα την ενθυλάκωση της μερίδας του λέοντος των πενηντάρικων, γεγονός άλλωστε που εξακόντισε την συσσώρευση κερδών από τους παρόχους αυτής της μιας και μόνης επιλογής. Εντάξει, κάτι μάζευαν και τα κολαούζα! 

 

Τώρα τα συστήματα της «προστατευτικής φούσκας» νομιμοποιούνται με όρους υγειονομικούς να κατευθύνουν καταναλωτικά, ακόμα περισσότερο, τους επισκέπτες, για το καλό τους. Επικαλούνται μάλιστα οι εταιρείες τόσο τη ζημιά που υπέστησαν όσο και ‘κείνη που απειλούνται εάν και εφόσον διαγνωστεί επιβάτης τους με covid-19. 

 

Σ’ αυτήν και κάθε τέτοια επίκληση, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την πεποίθηση ότι η ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας δεν μπορεί να γίνεται ερήμην των Φορέων και των Θεσμών της Κέρκυρας, πολύ περισσότερο εναντίον τους. Αυτό είναι και το νόημα της αντίδρασης των επαγγελματιών που παραπέμπει και σε ‘κείνη των Βενετσιάνων, που αισθάνονται ότι οι υπερβολές στην μπίζνα αυτή, στρέφονται εντέλει εναντίον της ζωής και της πόλης τους.