«Στη Βουλή & το Περιφερειακό Συμβούλιο ηττήθηκε η Αυτοδιοίκηση»

Δύο αντιλήψεις εκφράστηκαν στο περιφερειακό συμβούλιο στη συζήτηση για το περιβαλλοντικό σχέδιο νόμου την Τρίτη 5 του Μάη, που όπως είχα προβλέψει και ανακοίνωσα έγκαιρα, συζητήθηκε παράλληλα με τις διαδικασίες της Βουλής, ενώ η ψήφιση του σχεδίου νόμου προηγήθηκε χρονικά της δικής απόφασης, όπως έντεχνα μεθοδεύτηκε.

Αναπτύχθηκε η λογική της υποστήριξης των θέσεων και των αιτημάτων των Δημάρχων των Ιόνιων νησιών , που παραβρέθηκαν και τοποθετήθηκαν στη συνεδρίαση και η πρακτική της επιβολής νομοθετημάτων και αντιλήψεων, δια του μονόδρομου της υποχρεωτικής συναίνεσης των δήμων στην ηγεμονία και στην αλαζονεία που επιδεικνύει η κυβέρνηση και τοπικοί παράγοντες.

Οι Δήμαρχοι σπατάλησαν χρόνο και άπειρα επιχειρήματα για να αναδείξουν το γνωστό: έγιναν στην Κεφαλονιά τεράστια βήματα, στη Λευκάδα ικανοποιητικά και στην Κέρκυρα δρομολογήθηκαν λύσεις και γίνεται μεγάλη προσπάθεια. Ότι δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνη η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση για τη λύση του πολύπλοκου, σύνθετου προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων. Ότι χρειάζεται χρόνος, συζήτηση, για να δρομολογηθούν οι καλύτερες επιλογές κ.ά.

Μίλησαν με καρδιά και νου, με αγωνία και σύνεση. Δεν τους άκουσαν. Δεν τους ενδιέφερε να ακούσουν. Άλλωστε δεν τους κάλεσαν κιόλας. Δεν ήθελαν αυτή τη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου και το συγκάλεσαν επειδή υποχρεώθηκαν, μετά από αίτημα συμβούλων.

Δεν έχουν επιχειρήματα. Δεν μπόρεσαν να συντάξουν ούτε ένα αντεπιχείρημα στο Δήμαρχο Αργοστολίου το Θ. Μιχαλάτο, στο Δήμαρχο Λευκάδας, τον Μ. Καλό, ούτε στην ανάλυση και στα στοιχεία της Δημάρχου Κέρκυρας Μ. Υδραίου και των άλλων Δημάρχων.

Ερμηνεύουν όπως τους βολεύει το καλό των Δημάρχων, που αυτοί δεν έχουν την επάρκεια να κατανοήσουν. Τους λένε απροσχημάτιστα ανεπαρκείς, ανίκανους και ότι θέλουν τη συνεργασία και τη συμπόρευση, όχι επειδή πείστηκαν όλοι ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος, άλλα επειδή η επιτυχία βρίσκεται στην ικανότητά τους να βρουν τις μαγικές λύσεις με το ραβδάκι τους.

Τα πράγματα είναι απλά: πολιτικές που δεν χτίζονται στη λογική της συναίνεσης και της κάλυψης των αναγκών του πολίτη, πρακτικές που θέλουν υποταγμένους και με σκυμμένο κεφάλι «συμμάχους» είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.

Η έπαρση της κατάκτησης της αλήθειας, η αλαζονεία της ισχύος που τους δίνει η εξουσία τους δεν ήταν καλός σύμβουλος. Κούνησαν το δάχτυλο προς πολλές κατευθύνσεις, απαξίωσαν στελέχη και τοποθετήσεις, καταλόγισαν αντιπολιτευτική σκοπιμότητα.

Για μένα η επιλογή στήριξης των δημάρχων είναι θέση αρχής. Δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Γιατί αν δεν διασφαλίσεις την ενότητα και τη σύνθεση, ιδιαίτερα όταν επιδιώκεις την επίτευξη κοινών στόχων δεν θα πετύχεις.

Και βλέπω με έκπληξη να επιχειρείται στην αυτοδιοίκηση στα Ιόνια μία νέα λογική σωτήρων που έχουν τη λύση σε όλα και πρέπει άκριτα να ακολουθήσουμε. Φυσικά το κρίσιμο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση επιβάλλει πολιτικές χωρίς διάλογο, μέσα σε δύσκολες κοινοβουλευτικές συνθήκες, βιαστικά και χωρίς συναίνεση έμειναν όπως ήταν αναμενόμενο αναπάντητα.

Ηττήθηκε η αυτοδιοίκηση από όσα διαδραματίστηκαν στη Βουλή και στο περιφερειακό Συμβούλιο; Ηττήθηκε! Φυσικά και ηττήθηκε. Όχι γιατί κάποιοι τη σεβαστήκαμε και υποστηρίξαμε το δικαίωμα των Δήμων στην αυτοδιαχείριση, το δικαίωμα της έκφρασης και της διεκδίκησης, το αίτημα για στήριξη από την Περιφέρεια, της αντίδρασης στην απαξίωση και στην υποβάθμιση που δέχτηκαν από την κυβερνητική και Περιφερειακή τακτική.

Δεν οικοδομούνται έτσι σχέσεις συνεργασίας και συνεννόησης, δεν εμπεδώνεται το αναγκαίο κλίμα εμπιστοσύνης, που θα δημιουργήσει θετικές προοπτικές. Η αυτοδιοίκηση ηττήθηκε, η συνεργασία και η δημοκρατία ηττήθηκαν γιατί χωρίς επιχειρήματα, χωρίς ενημέρωση, επέβαλαν πράγματα και διαμόρφωσαν ιεραρχικούς κανόνες, ενώ η πολιτική θέση της περιφέρειας θα έπρεπε να ήταν η επιλογή της έκφρασης των διεκδικήσεων και των αγωνιών των δημάρχων και των τοπικών κοινωνιών.

Σύντομα θα φανεί το τεράστιο λάθος και τότε, όπως είπε και ο Πρόεδρος της ΠΕΔΙΝ Αλ. Παρίσης «καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του». Ο δρόμος δεν είναι ευκολοδιάβατος.