Αστρονομία - Αστρονομικές πιθανότητες
Σούκερας Ανδρέας
29 Απριλίου 2020
/ 13:59
άρθρο του Ανδρέα Σούκερα
Η εποχή της καραντίνας θα μείνει στην μνήμη μας για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι και το ότι για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η ανθρώπινη δραστηριότητα στον ανεπτυγμένο κόσμο, όπως εκφράζεται από τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τα τεχνολογικά επιτεύγματα μειώθηκε για κάποιο διάστημα στο ελάχιστο.
Η εξέλιξη αυτή ήταν περισσότερο εμφανής στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αν αφήσουμε στην άκρη κάποιες διαδικτυακές υπερβολές και ψευδείς ειδήσεις, φαίνεται ότι όντως το φυσικό περιβάλλον πήρε μια μικρή ανάσα. Πολύ λιγότερα αυτοκίνητα, λιγότεροι ρύποι και λιγότερος θόρυβος. Κάπως έτσι κάποιοι άνθρωποι ξαναθυμήθηκαν ή και απόλαυσαν καλύτερα το φυσικό περιβάλλον. Ιδίως όσοι ζουν σε μεγάλα αστικά, τεχνητά περιβάλλοντα πολλές φορές δεν γνωρίζουν τις άπειρες εκφάνσεις του φυσικού περιβάλλοντος. Χλωρίδα και πανίδα, προϊόντα δισεκατομμυρίων ετών εξέλιξης μοιράζονται μαζί μας τον πλανήτη. Σαφώς και δεν γίνεται αντιληπτό, άλλα τα διακριτά είδη που αυτή την στιγμή υπάρχουν στον πλανήτη πλησιάζουν σύμφωνα με εκτιμήσεις τα 9 εκατομμύρια.
Ο Άνθρωπος, αφουγκραζόμενος από πολύ νωρίς στην ιστορία του αυτή την ικανότητα της Φύσης της έδωσε για πολλές χιλιάδες χρόνια μεταφυσικές και θεϊκές ιδιότητες. Δεν ήταν μόνο ο καλύτερος τότε δυνατός τρόπος κατανόησης της, άλλα και αναγνώρισης της θέσης μας μέσα στο οικοδόμημα της. Πολλά χρόνια αργότερα οι επιστήμες, με πρώτη την βιολογία ήρθε να αναγνωρίσει και να ενισχύσει αυτή την θέση από άλλον δρόμο.
Περισσότερο φιλόξενοι;
Ίσως και για τον λόγο αυτό για πάρα πολλά χρόνια να θεωρούσαμε ότι η Γη είναι η μόνη φιλόξενη όαση ζωής σε ένα Σύμπαν όπου κάθε άλλο παρά φιλόξενο είναι.
Ακόμα κι αν η ζωή στο Σύμπαν είναι κάτι κοινό και διαδεδομένο, κανένας πλανήτης ( ίσως ) να μην είχε τις γήινες προδιαγραφές. Μια σωρεία παραγόντων που ξεκινούν από το μέγεθος, την απόσταση από τον ΄Ηλιο και την ύπαρξη της Σελήνης και φτάνουν σε πολλές μοναδικές συνθήκες που συνέτρεξαν στο να έχουμε αυτή την βιοποικιλότητα. Κάπως έτσι φτάσαμε σε θεωρίες όπως αυτή της «Σπάνιας Γης», που υποστηρίζει αυτό που ακριβώς είναι ο τίτλος της.
Οι συνθήκες που επικρατούν στην Γη σε ότι αφορά την ανάπτυξη της ζωής, είναι τόσο μοναδικές, που μάλλον δεν απαντώνται σε κανέναν πλανήτη. Η πραγματικότητα των αριθμών όμως, έρχεται να..,. προσγειώσει απότομα την θεωρία. Μόνο στον Γαλαξία μας οι δυνητικά κατοικήσιμοι πλανήτες για την ζωή όπως την ξέρουμε, μπορούν να φτάνουν και τα 40 δισεκατομμύρια. Αυτό φυσικά αφορά πλανήτες με προδιαγραφές παραπλήσιες με αυτές της Γης. Τώρα ανάμεσα σε αυτούς ενδέχεται να υπάρχουν πολύ ευχάριστες εκπλήξεις.
Η θεωρία της Σπάνιας Γης είναι απλά μια θεωρία. Ως τέτοια έχει και το αντίπαλο της δέος. Όχι μόνο ενδέχεται να υπάρχουν φιλόξενοι πλανήτες για την ζωή σε άλλα πλανητικά συστήματα, άλλα μπορεί κάποιοι από αυτούς να είναι το ίδιο ή και περισσότερο φιλόξενοι. Οι τελευταίοι ονομάζονται «υπερκατοικήσιμοι πλανήτες».
Οι πλανήτες αυτοί θα έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, και τέτοιες συνθήκες, που θα μπορούν να αναπτύξουν και να συντηρήσουν μεγαλύτερο αναλογικά από την Γη ποσοστό ζωντανών οργανισμών ανά μονάδα μέτρησης χώρου.
Η θεωρία δεν σταματά μόνο στην ποσότητα βιομάζας, άλλα προχωρά και στην ίδια την βιοποικιλότητα, με περισσότερα διακριτά έμβια είδη. Αν τα 9 εκατομμύρια ων ειδών στον πλανήτη μας φαίνονται πολλά, ας κρατήσουμε τις 40 δισεκατομμύρια «γαίες» του Γαλαξία, και ας σκεφτούμε ότι και αυτός είναι ένας από τα δισεκατομμύρια γαλαξιών που απαρτίζουν το Σύμπαν.
Η εξέλιξη αυτή ήταν περισσότερο εμφανής στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αν αφήσουμε στην άκρη κάποιες διαδικτυακές υπερβολές και ψευδείς ειδήσεις, φαίνεται ότι όντως το φυσικό περιβάλλον πήρε μια μικρή ανάσα. Πολύ λιγότερα αυτοκίνητα, λιγότεροι ρύποι και λιγότερος θόρυβος. Κάπως έτσι κάποιοι άνθρωποι ξαναθυμήθηκαν ή και απόλαυσαν καλύτερα το φυσικό περιβάλλον. Ιδίως όσοι ζουν σε μεγάλα αστικά, τεχνητά περιβάλλοντα πολλές φορές δεν γνωρίζουν τις άπειρες εκφάνσεις του φυσικού περιβάλλοντος. Χλωρίδα και πανίδα, προϊόντα δισεκατομμυρίων ετών εξέλιξης μοιράζονται μαζί μας τον πλανήτη. Σαφώς και δεν γίνεται αντιληπτό, άλλα τα διακριτά είδη που αυτή την στιγμή υπάρχουν στον πλανήτη πλησιάζουν σύμφωνα με εκτιμήσεις τα 9 εκατομμύρια.
Ο Άνθρωπος, αφουγκραζόμενος από πολύ νωρίς στην ιστορία του αυτή την ικανότητα της Φύσης της έδωσε για πολλές χιλιάδες χρόνια μεταφυσικές και θεϊκές ιδιότητες. Δεν ήταν μόνο ο καλύτερος τότε δυνατός τρόπος κατανόησης της, άλλα και αναγνώρισης της θέσης μας μέσα στο οικοδόμημα της. Πολλά χρόνια αργότερα οι επιστήμες, με πρώτη την βιολογία ήρθε να αναγνωρίσει και να ενισχύσει αυτή την θέση από άλλον δρόμο.
Περισσότερο φιλόξενοι;
Ίσως και για τον λόγο αυτό για πάρα πολλά χρόνια να θεωρούσαμε ότι η Γη είναι η μόνη φιλόξενη όαση ζωής σε ένα Σύμπαν όπου κάθε άλλο παρά φιλόξενο είναι.
Ακόμα κι αν η ζωή στο Σύμπαν είναι κάτι κοινό και διαδεδομένο, κανένας πλανήτης ( ίσως ) να μην είχε τις γήινες προδιαγραφές. Μια σωρεία παραγόντων που ξεκινούν από το μέγεθος, την απόσταση από τον ΄Ηλιο και την ύπαρξη της Σελήνης και φτάνουν σε πολλές μοναδικές συνθήκες που συνέτρεξαν στο να έχουμε αυτή την βιοποικιλότητα. Κάπως έτσι φτάσαμε σε θεωρίες όπως αυτή της «Σπάνιας Γης», που υποστηρίζει αυτό που ακριβώς είναι ο τίτλος της.
Οι συνθήκες που επικρατούν στην Γη σε ότι αφορά την ανάπτυξη της ζωής, είναι τόσο μοναδικές, που μάλλον δεν απαντώνται σε κανέναν πλανήτη. Η πραγματικότητα των αριθμών όμως, έρχεται να..,. προσγειώσει απότομα την θεωρία. Μόνο στον Γαλαξία μας οι δυνητικά κατοικήσιμοι πλανήτες για την ζωή όπως την ξέρουμε, μπορούν να φτάνουν και τα 40 δισεκατομμύρια. Αυτό φυσικά αφορά πλανήτες με προδιαγραφές παραπλήσιες με αυτές της Γης. Τώρα ανάμεσα σε αυτούς ενδέχεται να υπάρχουν πολύ ευχάριστες εκπλήξεις.
Η θεωρία της Σπάνιας Γης είναι απλά μια θεωρία. Ως τέτοια έχει και το αντίπαλο της δέος. Όχι μόνο ενδέχεται να υπάρχουν φιλόξενοι πλανήτες για την ζωή σε άλλα πλανητικά συστήματα, άλλα μπορεί κάποιοι από αυτούς να είναι το ίδιο ή και περισσότερο φιλόξενοι. Οι τελευταίοι ονομάζονται «υπερκατοικήσιμοι πλανήτες».
Οι πλανήτες αυτοί θα έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, και τέτοιες συνθήκες, που θα μπορούν να αναπτύξουν και να συντηρήσουν μεγαλύτερο αναλογικά από την Γη ποσοστό ζωντανών οργανισμών ανά μονάδα μέτρησης χώρου.
Η θεωρία δεν σταματά μόνο στην ποσότητα βιομάζας, άλλα προχωρά και στην ίδια την βιοποικιλότητα, με περισσότερα διακριτά έμβια είδη. Αν τα 9 εκατομμύρια ων ειδών στον πλανήτη μας φαίνονται πολλά, ας κρατήσουμε τις 40 δισεκατομμύρια «γαίες» του Γαλαξία, και ας σκεφτούμε ότι και αυτός είναι ένας από τα δισεκατομμύρια γαλαξιών που απαρτίζουν το Σύμπαν.