Παρασκευή 22.11.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Τα οράματα της αριστεράς και η μεταλλαγμένη αριστερά

Μπάμπης Χαραλάμπους
07 Φεβρουαρίου 2019 / 12:07

Ή, τα άγια τοις κυσί ...και τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων - Γράφει ο Μπάμπης Χαραλάμπους

Είναι ολοφάνερο πια, πως τα οράματα, οι αξίες και τα ιδανικά της αριστεράς δεν συμβιβάζονται με μια «αριστερά» -- σημαιοφόρο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Τώρα ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.
Βέβαια το έργο που είδαμε να παίζεται αυτές τις μέρες στη βουλή το έχουμε ξαναδεί. Ποτέ όμως σε τέτοιο βαθμό και σε τόσο μεγάλη ένταση. Έχει αποδειχτεί στη πράξη πως όταν η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα φτάσει στο απροχώρητο και   η λαϊκή αγανάκτηση  είναι έτοιμη να ξεσπάσει, οι επιχειρηματικοί όμιλοι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, --όταν βέβαια δεν προκαλούν άμεσα πολιτική εκτροπή--  ανασύρουν  από το μανίκι τους το ατράνταχτο ατού τους: Ένα «αριστερό» κόμμα με ,έναν  «άσπιλο»  και αμόλυντο»  «αριστερό» αρχηγό πρόθυμο να κάμει την «βρώμικη δουλειά» για πάρτη τους… Να  απορροφήσει ανώδυνα τη λαϊκή αγανάκτηση, κάτι που θα ήταν εντελώς αδύνατο για τους   νεοφιλελεύθερους φυσικούς τους συμμάχους και τα κλασσικά αστικά κόμματα της χώρας.  Με επίκληση στα οράματα και τα ιδανικά  της αριστεράς,  της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού  ( Όχι στη ξενοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Λαοκρατία, Σοσιαλισμός ), καμιά φορά και με  τσιτάτα από τον Μάρξ και το Λένιν, κραδαίνοντας τη ρομφαία της κάθαρσης και ξιφουλκώντας, στα λόγια πάντα, ενάντια στο καπιταλισμό,  ξεγελούν το λαό προσωρινά και παίρνουν μέτρα που ούτε στο όνειρο τους τα άλλα αστικά κόμματα, νεοφιλελεύθερα και μη,   θα μπορούσαν να περάσουν.
Έτσι στο πρόσφατο παρελθόν το έργο παίχθηκε  με πρωταγωνιστές το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με τα γνωστά συνθήματα  «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»… « Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»… «Έξω οι βάσεις του θανάτου»… «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται» και πολλά άλλα , εκμεταλλεύτηκαν   τους μύχιους πόθους του λαού μας και έχωσαν ακόμη πιο βαθιά τη χώρα μας στους καπιταλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ και ΝΑΤΟ) ενώ οι Αμερικονατοϊκές βάσεις του θανάτου,  που θα έφευγαν, ζουν και βασιλεύουν σκορπίζοντας τον όλεθρο, το θάνατο, την δυστυχία  και τη μιζέρια  στους γύρο λαούς.   
Τα τελευταία χρόνια,  πολύ πιο έντονα, παίζεται το ίδιο αυτό έργο με άλλους, όμως, «αριστερούς» πρωταγωνιστές : Τον Αλέξη Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα του 3% ξαφνικά εκτινάχθηκε στα ύψη και – με τη βοήθεια του ακροδεξιού κόμματος των ΑΝΕΛ-- ανέλαβε τους κυβερνητικούς θώκους χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια ταχτική  ξεγελάσματος του λαού, που χρησιμοποίησε και ο Ανδρέας Παπανδρέου.   
 Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά», επικαλούμενη βέβαια πάντοτε και την λογική του «μικρότερου κακού» και τον «ρεαλισμό» (τον ρεαλισμό, βέβαια,  της υποταγής στις απαιτήσεις και τις «ανάγκες» των καπιταλιστών) αλλά και  τις «διεθνείς δυσμενείς  συγκυρίες», δεν  δίστασε να χρησιμοποιήσει   τα οράματα, τις αξίες και τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης για να περάσει πιο εύκολα τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του κεφαλαίου, της ΕΕ, του    ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.  
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, που αναρριχήθηκε με ένα ψεύτικο  «αντιμνημονιακό» λόγο, έγινε πολύ σύντομα, μνημονιακότερος των μνημονιακών και μας είπε απλά αλλά ξεδιάντροπα πως «ήταν σχήμα  λόγου…»  οι προεκλογικές τους διακηρύξεις για κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο. Δεν σταμάτησαν όμως μόνο εκεί. Μας φέρανε νέα μνημόνια , διατήρησαν σε ισχύ τους εκατοντάδες  εφαρμοστικούς  νόμους των μνημονίων   και  δέσμευσαν τη χώρα μας με « μεταμνημονιακές  δεσμεύσεις» τουλάχιστο μέχρι το 2060. Και όλα αυτά δουλεύοντας μας και «ψιλό γαζί» ότι τάχα κατάφεραν να βγάλουν την χώρα από τα μνημόνια!!
 Επιπλέον συσσώρευσαν νέα αβάστακτα βάρη στα λαϊκά στρώματα της πατρίδας μας. Στους περισσότερους χώρους δουλειάς , με ανύπαρκτη ουσιαστικά την επιθεώρηση εργασίας αλλά και ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας,  επικρατεί   άγρια εκμετάλλευση και οι συνθήκες θυμίζουν ρωμαϊκές γαλέρες με δεκάδες σοβαρά εργατικά «ατυχήματα» καθημερινά. Την ίδια στιγμή η «αριστερή» κυβέρνηση, με νομοθετικές ρυθμίσεις αλλά και με ένταση της καταστολής,  περιορίζει το  δικαίωμα της απεργίας ακόμη περισσότερο, κρατά τις ΣΣΕ  διαλυμένες αλλά  πανηγυρίζει γιατί αυξάνει τον κατώτατο μισθό με το αστρονομικό ποσό του 1ι/2  ευρώ ημερησίως με βάση  τον κατάπτυστο μνημονιακό νόμο Βρούτση  που ενεργοποίησε η κυρία Αχτσιόγλου.  Στη απέλπιδα προσπάθεια τους να δείξουν πως η ανεργία μειώνεται καταργούν σχεδόν  πλήρως την έννοια της μόνιμης και σταθερής εργασίας , εισάγουν τον απαράδεχτο θεσμό του επικουρικού εργαζόμενου ενώ μοιράζουν μια θέση εργασίας στα δύο ή και στα τρία πολλές φορές και βέβαια  αναγκάζουν εκατοντάδες χιλιάδες, μορφωμένους κύρια,  νέους να ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά  εκτός Ελλάδας. Το ξήλωμα του ασφαλιστικού συστήματος όχι μόνο συνεχίστηκε από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά  με τον νόμο Κατρούγκαλου το πήγαν και πολλά βήματα πιο πέρα, αφού ο άθλιος αυτός νόμος  ήρθε να προστεθεί σε όλες τις προηγούμενες  τρισάθλιες αντιασφαλιστικές ανατροπές, που ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται θα καταργούσε. Μετά από τέσσερα χρόνια  «αριστερής» διακυβέρνησης οι υποσχέσεις για φιλολαϊκά μέτρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε σημαία του προκειμένου να εξαπατήσει τους εργαζόμενους βρέθηκαν γρήγορα στον κάλαθο των αχρήστων και αντικαταστάθηκαν από μέτρα διαχείρισης της «ακραίας φτώχειας» -- σήμερα υπολογίζεται πως το 40% του Ελληνικού λαού ζει κάτω ή γύρω από τα όρια της φτώχειας--  που αφήνει πίσω της η αντιλαϊκή πολιτική τους. Ακόμη, με την απόλυτη ευθύνη των «αριστερών» του ΣΥΡΙΖΑ, τα μαθητοδικεία και  τα αγροτοδικεία στήνονται άμεσα με fast track διαδικασίες ενώ η δίκη των φασιστοειδών και των καθ ομολογία δολοφόνων της Χρυσής Αυγής , κυριολεκτικά καρκινοβατεί – είμαστε αισίως στο πέμπτο χρόνο από την έναρξη της και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε ή  αν θα τελειώσει ποτέ— με αστείες δικαιολογίες για  μη εξεύρεσης κατάλληλης αίθουσας για πιο συχνές συνεδριάσεις του δικαστηρίου.
Η «αριστερή» κυβέρνηση ,όπως και οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, συνεχίζει να  παραδίδει το δημόσιο πλούτο – ορυκτό τε και επίγειο--  της πατρίδας μας,  τα ιστορικά μνημεία,  τα λιμάνια , τα αεροδρόμια ακόμα και το εθνικό οδικό δίκτυο  « για αξιοποίηση (!!!)» στο πολυεθνικό και ντόπιο κεφάλαιο. Είναι αυτοί, τέλος , «οι αριστεροί»,  που θεωρούν μονόδρομο τη πορεία της χώρας μας μέσα στις λυκοσυμμαχίες  της ΕΕ και του ΝΑΤΟ., που αντί να διώξουν τις αμερικανονατοϊκές βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας φέρανε μόνιμα το νατοϊκό στόλο στο Αιγαίο και μετέτρεψαν όλη τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης και αντίστοιχα, βάζοντας τον Ελληνικό λαό σε μεγάλους κινδύνους, μετέτρεψαν την χώρα  σε πιθανό στόχο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται για τη μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων και για τις αγορές και σφαίρες επιρροής. Κατά τα άλλα πανηγυρίζουν πως αναβαθμίζουν  το γεωστρατηγικό  και γεωπολιτικό ρόλος της χώρας  μας  και πως η Ελλάδα ανακτά τον «ηγεμονικό» της ρόλο στα βαλκάνια. Αλήθεια ποιόν ηγεμονικό ρόλο; Φαίνεται πως οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ ζήλωσαν την «δόξα» του κράτους- δολοφόνου του Ισραήλ και του ρόλου  του  «χωροφύλακα»  των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στη περιοχή της Μ. Ανατολής που του ανέθεσαν οι Αμερικάνοι πάτρωνες του και θέλουν να παίξουν αντίστοιχο ρόλο στα Βαλκάνια.
Μετά από όλα αυτά που περιγράψαμε πιο πάνω, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ο «αριστερός» κύριος Τσίπρας και το κόμμα του δέχονται αφειδώς συγχαρητήρια και χαϊδευτικά κτυπήματα στη πλάτη   από τους ηγέτες όλων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών κρατών του κόσμου. Ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιούγκερ, ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ  αλλά και ο Τράμπ, η Μέρκελ, ο Μακρόν και τόσοι άλλοι δεν χάνουν την ευκαιρία μετά από κάθε «θέλημα»  που φέρνει σε πέρας ο κύριος Τσίπρας και η «αριστερή» κυβέρνηση του να τους σφίγγουν το χέρι και να τους αναθέτουν άλλη ακόμα πιο δύσκολη  αποστολή. Εξάλλου δίκαια και με το σπαθί τους πήραν το τίτλο του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ από τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ελλάδα κ. Τζέφρι Πάιατ!
Με τον αέρα  του «προτιμώμενου εταίρου»  ο «αριστερός» κύριος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας και την τελευταία αποστολή –τελευταία αλλά όχι έσχατη  αφού έχουν ακόμη να λύσουν με ΑμερικοΝΑΤΟϊκή αντζέντα Κυπριακό και Αιγαίο--. Η τελευταία αυτή αποστολή ήταν η κατά παραγγελία  ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - Γερμανίας συμφωνία των Πρεσπών. Με τη συμφωνία αυτή ουσιαστικά δρομολογείται η αναγκαστική είσοδος της γειτονικής χώρας της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ αφού, σύμφωνα με το άρθρο 2 της συμφωνίας, η ΠΓΔΜ υποχρεούται να υποβάλει αίτηση ένταξης στους ιμπεριαλιστικούς αυτούς οργανισμούς και η Ελλάδα υποχρεούται να υποστηρίξει την ένταξη της. Όλα τα άλλα για διακρατική συμφωνία λύσης χρονιζόντων προβλημάτων ανάμεσα στις 2 χώρες μόνο σαν στάχτη στα μάτια του κόσμου μπορεί να εκληφθούν αφού ούτε καν τους εκατέρωθεν αλυτρωτισμούς καταφέρνει να μειώσει αν κρίνουμε από τα εθνικιστικά συλλαλητήρια που έγιναν και στις δύο χώρες. Παρόλα αυτά το τι απίθανα επιχειρήματα ακούσαμε υπέρ αυτής της  ευρωατλαντικής  έμπνευσης και κοπής συμφωνίας δεν λέγονται. Σταχυολογούμε μερικά :
Ο κ.Τσίπρας για να τεκμηριώσει τους ανιστόρητους ισχυρισμούς του, αφού διέπραξε την ιεροσυλία να πιάσει στο στόμα του τους Σλαβομακεδόνες που πολέμησαν στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας,  μας είπε πως «… το ΚΚΕ έπαψε να χαίρει ασυλίας»… Στη συνέχεια αφού μπουρδούκλωσε, μπέρδεψε και έφερε στα μέτρα του  τις απόψεις του Λένιν για  την «αυτοδιάθεση των εθνών» με περισσό θράσος απευθυνόμενος προς το ΚΚΕ είπε το αμίμητο …«Ή εγώ διάβασα λάθος τον Λένιν όταν ήμουν μικρός ή εσείς κάτι δεν κάνετε καλά». Αντί άλλου σχολιασμού παραθέτουμε αποσπάσματα από την απάντηση του  ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας …«Λίγη ντροπή δεν βλάπτει, θα σας λέγαμε! Τρίζουν τα κόκαλα χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών! Το ΕΑΜ έγραψε ηρωικές σελίδες γιατί ο αιμοδότης του, το ΚΚΕ, δεν υποτάχτηκε στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, δεν ακολούθησε τις σειρήνες της "αναγκαίας προσαρμογής", που καλούσαν τότε το λαό "να κάτσει στα αυγά του" …….Και σήμερα τολμάτε να βάζετε στο στόμα σας τον ΔΣΕ, την εκτελεσμένη ηρωίδα του ΚΚΕ, Μίρκα Γκίνοβα, Ειρήνη Γκίνη, ηρωίδα την οποία εκτέλεσαν τα δολοφονικά όπλα που είχαν πάνω τη σφραγίδα made in USA, δηλαδή των Αμερικάνων! Αυτούς που εσείς προσκυνάτε εδώ μέσα σήμερα! Αίσχος! Τσιράκια είστε. Τσιράκια των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ. Αλλά αυτοί είστε! Ετοιμοι για τη βρώμικη δουλειά!.............   Παραχαράσσετε συστηματικά τις θέσεις του ΚΚΕ, με τη γνωστή οπορτουνιστική τακτική του να κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, όταν δεν λέτε συνειδητά ψέματα».
Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, κυρία Φ. Βάκη, στην επιχειρηματολογία της υπέρ της ευρωΝΑΤΟϊκής κοπής συμφωνίας των Πρεσπών αφού διέπραξε και αυτή το ατόπημα να χρησιμοποιήσει υπέρ των επιχειρημάτων της  «…. τους χιλιάδες αγωνιστές μας που έγιναν η καύσιμη ύλη της ιστορίας, το λίπασμα της ελευθερίας και τα «λύτρα» της ιστορίας στη δημοκρατία….»  μας πήγε πολλά χρόνια πριν από τον Λένιν …στον Ρήγα Φεραίο. Εμμέσως πλην σαφώς αφήνει να εννοηθεί πως με την συμφωνία των Πρεσπών το όραμα του για τα Βαλκάνια γίνεται πραγματικότητα.  Το  όραμα  του Ρήγα, όμως,  ήταν η κοινή επαναστατική απελευθερωτική δράση όλων των βαλκανικών λαών και η συγκρότηση της Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Όχι η ένταξη των Βαλκανικών χωρών  σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ,οι οποίοι μάλιστα ελάχιστα χρόνια πριν τους έπνιξαν στο αίμα.
Εκεί όμως που, κυριολεκτικά, μένεις άφωνος… .εκεί που σηκώνεις τα χέρια ψηλά είναι στην επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ  για τη συμφωνία των Πρεσπών κυρίας Σίας Αναγνωστοπούλου– καθηγήτρια γαρ της ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο—  «….Αυτή η συμφωνία είναι αντιιμπεριαλιστική, γιατί όταν γίνεται μια συμφωνία που δημιουργεί ρωγμές σε αυτό που θέλουν οι μεγάλες  δυνάμεις, στους ανταγωνισμούς τους, μεγάλες και   περιφερειακές δυνάμεις, εκεί δημιουργείται μία νησίδα συνύπαρξης, φιλίας και συνανάπτυξης, αυτό είναι ρωγμή στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών προθέσεων..» (!!!) 
Το αξιοσημείωτο, αλλά όχι αξιοπερίεργο, είναι πως όσο πιο πολύ απαρνιούνται στη πράξη τις αξίες και τα οράματα της αριστεράς τόσο περισσότερο νιώθουν την ανάγκη να τα επικαλούνται. Όσο πιο πολύ απαρνιούνται με τις πράξεις τους το νόημα της θυσίας των χιλιάδων αγωνιστών που διαχρονικά έπεσαν για αυτά τα οράματα και τις αξίες της αριστεράς τόσο πιο πολύ νομίζουν πως εξαγνίζονται με το να διοργανώνουν μνημόσυνα και φιέστες στους τόπους της θυσίας τους.  Όσο πιο πολύ κάνουν τα θελήματα και φέρνουν σε πέρας τις  «βρώμικες δουλειές» που τους αναθέτουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι , το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί τόσο πιο πολύ προσπαθούν να κάμουν το άσπρο μαύρο. Τόσο πιο πολύ κατηγορούν το ΚΚΕ ότι δήθεν διολισθαίνει στον εθνικισμό επειδή παραμένει σταθερό στις θέσεις του, επιμένει σε ισότιμες σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με όλους τους λαούς του κόσμου και τους καλεί σε κοινή πάλη ενάντια στο πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που τον προκαλούν.  Τέλος όσο πιο πολύ προσπαθούν να μας αποδείξουν πως παραμένουν γνήσιοι αριστεροί τόσο πιο πολύ επιχειρούν  να παραχαράξουν την ιστορία του εργατικού και του κομμουνιστικού κινήματος για να τη φέρουν στα μέτρα της αστικής διαχείρισης που υπηρετούν και εφαρμόζουν πιστά. Τόσο πιο πολύ χρησιμοποιούν  τον ωμό αντικομμουνισμό και τη λάσπη ενάντια στο ΚΚΕ. Και ίσως αυτή να είναι και η πιο «βρώμικη» αποστολή που έχουν αναλάβει : Με τις πράξεις τους καθημερινά  κατασυκοφαντούν την έννοια της αριστεράς, κλίνοντας δε σε όλες τις πτώσεις τα οράματα, και τη θυσία των εκατοντάδων αγωνιστών της αριστεράς και του ΚΚΕ προσπαθούν να  διαβάλουν τις διαχρονικές αυτές αξίες στα μάτια του Ελληνικού λαού και να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του σε αυτές.
Στο παιχνίδι βέβαια και από κοντά  και η Ν.Δ. και τα άλλα αστικά κόμματα. Γιατί από τη στιγμή που ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ πήρε με την αξία του τον τίτλο του «προτιμώμενου εταίρου» από τους Αμερικάνους και επάξια και με το σπαθί του τον διατηρεί, τα αστικά αυτά κόμματα ασφυκτιούν, νιώθουν προδομένα από αυτούς που πιστά υπηρέτησαν τόσα χρόνια. Παράλληλα  τα τέσσερα  χρόνια διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέδειξαν το πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στ ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, αφού μαζί ψήφισαν το 3ο  μνημόνιο και τη πλειοψηφία των αντιλαϊκών νόμων, έχουν παρόμοιες συνταγές  ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και παραπλήσια  σχέδια για την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης. Ακόμη συμφωνούν πλήρως για το μονόδρομο  παραμονής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για την ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων και για τον «ηγεμονικό» ρόλο που η χώρα μας πρέπει να παίξει σε αυτά. Έτσι το μόνο που τους μένει για να μας δείξουν πως υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε αυτά και στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να αναμασούν διάφορα  περί «Σταλινισμού» του ΣΥΡΙΖΑ , για «Σοβιετικού τύπου»  διακυβέρνηση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και διάφορες άλλες τέτοιες γελοιότητες που βέβαια ούτε αυτοί δεν τα πιστεύουν. Γι αυτό, βέβαια και  ο θεωρητικός της ακροδεξιάς Μ. Βορίδης τελειώνει την ομιλία του στη πρόσφατη  συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης που έγινε στη βουλή ως εξής: «……  Επιδιώκουμε την στρατηγική ήττα της αριστεράς …… στοχεύουμε να ηττηθείτε όχι μόνο για αυτά που κάνατε αλλά για αυτά που πιστεύετε. Θέλουμε να επιτύχουμε μια ιδεολογική ήττα ….να αναιρέσουμε την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς. Αυτό θα είναι το διακύβευμα των εκλογών. Και αν υπάρχει κάτι θετικό που μένει από την 4ετή διακυβέρνηση σας είναι ότι μετά την πρώτη φορά αριστερά ο λαός μας θα αποφασίσει ποτέ ξανά αριστερά». Κανείς, βέβαια, δεν είναι τόσο αφελής να πιστεύει πως ο κύριος Βορίδης  στοχεύει τους μεταλλαγμένους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία στοχεύει να θολώσει τα νερά. Να ενσταλάξει το δηλητήριο της αμφιβολίας στις καρδιές των απλών λαϊκών ανθρώπων που στη συντριπτική τους πλειοψηφία σέβονται το ΚΚΕ και την εκατονταετή ιστορία του, υπολήπτονται δε και θαυμάζουν τους αγώνες και τις εκατόμβες θυμάτων της αριστεράς.
Όμως  μετά από όλα αυτά θεωρούμε πως και ο πιο δύσπιστος καταλαβαίνει πως αν χρεοκόπησε κάτι αυτά τα χρόνια δεν είναι η αριστερά που τα ιδανικά της, τα οράματα της και οι αξίες της μένουν οι ίδιες διαχρονικά, αναλλοίωτες και ανέγγικτες  στη συνείδηση του απλού λαϊκού ανθρώπου. Εκείνο που χρεοκόπησε είναι η αντίληψη ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική με την αστική τάξη στην εξουσία, με την οικονομία στα χέρια του κεφαλαίου και τους αντιλαϊκούς διαχειριστές –μεταλλαγμένους  αριστερούς ή καραμπινάτους νεοφιλελεύθερους --να εναλλάσσονται ο ένας με τον άλλον. Χρεοκόπησε η αντίληψη πως μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο,  πώς στον καπιταλισμό μπορεί ό άνθρωπος να μπει πάνω από τα κέρδη και άρα πως μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή μεταρρύθμιση του συστήματος.
Όλα δηλ όσα έλεγε και προέβλεπε  το ΚΚΕ που αυτά τα χρόνια, και όχι μόνο, σήκωσε το βάρος της αποκάλυψης όλων αυτών που αναφέραμε πιο πάνω, παρά τη λυσσασμένη επίθεση που δέχεται και τους τόνους λάσπης που του εκτοξεύουν «αριστεροί» τε και αστοί. Το ΚΚΕ  στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων για να παραμείνει η φλόγα της πάλης αναμμένη, για να μην περάσει  η απογοήτευση   στο εργατικό – λαϊκό κίνημα. Και το ερώτημα που αβίαστα έρχεται είναι : Τώρα τι κάνουμε ;
Τώρα έφτασε η ώρα για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος και του  περάσματός  του λαού στην αντεπίθεση . Αξιοποιώντας την πλούσια πείρα που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, και όχι μόνο, ο λαός να συστρατευτεί και να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ. Γιατί μόνο η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού  και η συστράτευση με το ΚΚΕ στον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του και τα κόμματά του, είναι αυτό που μπορεί να ανοίξει  τον δρόμο για  την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.
                                                                         .ΚΕΡΚΥΡΑ  07/02/2019
                                                                              Χ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
                                                       Δημοτικός Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ---ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
  1. Σχετικά άρθρα δημοσιευμένα κατά καιρούς στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»
  2. Ομιλία Α. Τσίπρα στην ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών (24/01/2019)
  3. Ομιλία Δ. Κουτσούμπα στην ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών (24/01/2019)
  4. Ομιλία Φ. Βάκη στην ολομέλεια  της Βουλής κατά τη συζήτηση παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (15/01/2019)
  5. Ομιλία Σίας Αναγνωστοπούλου στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (22/01/2019)