Λιμάνια στην Κέρκυρα μια τραγική ιστορία!

Συγκρίνεις σήμερα την συμπεριφορά των τουρκοκρατούμενων περιοχών της χώρας μας, επί τετρακόσια περίπου χρόνια, με την δυτικοκρατούμενη Κέρκυρα και μειδιάς μελαγχολικά. Νομίζω ότι η παλιά Ελλάδα έτρεξε γρηγορότερα και καλύτερα απ’ την Κέρκυρα, η οποία απ’ την Ένωση και μετά κατρακυλά σε πολλούς τομείς της οικονομίας αλλά και της γενικότερης συμπεριφοράς. Το τραγικότερο είναι η κακή συμπεριφορά πολλών ταγών του νησιού, οι οποίοι φαίνεται ότι συνδέονται με τις καταστρεπτικότερες ομάδες της κοινωνίας, ιδιαίτερα μάλιστα στο χώρο των μικρών λιμανιών και καταφυγίων της Κέρκυρας.

Το τουριστικό καταφύγιο των Μπενιτσών, απαίτησαν οι κάτοικοί της, αλλά και οι ευρύτερες περιοχές, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Έκτοτε και επί είκοσι έξι χρόνια παλεύουν για την λειτουργία του, αφού πέρασε από φάσεις δύσκολες, δύσκολες και χρονοβόρες της ελληνικής γραφειοκρατίας, αλλά και της θεσμικής αδιαφορίας των Κερκυραϊκών συμφερόντων.

Δέκα χρόνια περίπου το Υπουργείο Ανάπτυξης και Τουρισμού κι ο Δήμος Κέρκυρας ανταλλάσουν επιστολές των ευθυνών, την ώρα που το ημιτελές στην αρχή, κατεστραμμένο μετά, παράνομης λειτουργίας λιμάνι, ιδιοποιούνται αυθαίρετοι χρήστες λιμανιάτες, που ελέγχουν το χώρο με το αζημίωτο βεβαίως, υπό την σκέπην όλων των αρμοδίων παραγόντων.

Τελευταία μάλιστα, ο Δήμος δημοπρατεί με 160.000€ εργασίες απαραίτητες αποκαταστάσεως καταστροφών που προκλήθηκαν στο λιμάνι, από επιτήδειους, όντας ο ίδιος υπεύθυνος αυτής της εικόνας που ευτελίζει την αξιοπρέπεια των Κερκυραίων, της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και της ελληνικής Πολιτείας στο σύνολό της.

Το λιμάνι των Μπενιτσών, όνειρο των κατοίκων τόσα χρόνια, είναι το τέλειο παράδειγμα μιας αήθους συμπεριφοράς, επιζήμιας, αντιπαραγωγικής και εξευτελιστικής της τοπικής αυτοδιοίκησης της Κέρκυρας ως πολιτικού κινήματος και του Δήμου Κερκυραίων ως ιδιοκτήτη του, αφού σ’ αυτόν παρεχωρήθη απ’ το Υπουργείο Τουρισμού και Ανάπτυξης. Παλινωδίες διαχείρισης μπορεί να εντοπίσει κανείς στον πλούσιο φάκελο εγγράφων του έργου αλλά και των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων που τον διαχειρίστηκαν.

Το μέγεθος όμως της αδράνειας για τον διαχειριστή και φροντιστή του λιμανιού, που το κόστος του υπερέβη τα έξι εκατομμύρια ευρώ, ισοδυναμεί με επιλεγμένη πολιτική για εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, που αγγίζει τα όρια σκανδάλου. Είναι ανήκουστο και ανείπωτο το σημερινό καθεστώς του λιμανιού. Τουριστικά σκάφη γιωτ, εκδρομικά σκάφη, βάρκες, αλιευτικά σκάφη, ένας συρφετός ασύδοτος, άναρχος, επικίνδυνος, που απολαμβάνει ενός ιδιότυπου ασύλου ελλιμενισμού, αφού λειτουργεί παράνομα μεν, φανερά δε.

Σε τελευταία του επιστολή το Υπουργείο Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού με ημερομηνία 29/3/2016 επαναθέτει τα ζητήματα λειτουργικότητας, προστασίας, ασφάλειας και φύλαξης των καταφυγίων Μπενιτσών και Αλύπας. Στο έγγραφο επαναλαμβάνεται η υποχρέωση του Δήμου να προχωρήσει σε νομιμοποίηση της λειτουργίας των λιμανιών, ο οποίος ακόμη καθυστερεί όλες τις προϋποθέσεις άνομης λειτουργίας.

Ο φάκελος που διαθέτω είναι πλήρης στοιχείων και θα κατατεθεί στην Εισαγγελία Κέρκυρας και όπου δει.

Αντί να αποτελεί πηγή εσόδων για το δημόσιο και την περιοχή την ευρύτερη των Μπενιτσών, γινόμαστε όλοι μάρτυρες μιας τραγικής εικόνας. Παράνομη χρήση από την αδράνεια όχι μόνον του Δήμου αλλά και του Λιμεναρχείου και της Λιμενικής Αστυνομίας. Κανείς δεν φροντίζει την αποκατάσταση της νομιμότητας. Υπάρχουν αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Κέρκυρας από το 2012, για διαγωνισμό μίσθωσης του καταφυγίου από ιδιώτες και έκτοτε σιγή ισχύος και πλήρης αδράνεια.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του νησιού, η Περιφέρεια, η δημοτική αρχή που εξελέγη υπό την σημαία του ΣΥΡΙΖΑ, αδρανούνεκκοφαντικά, ενισχύοντας ένα τριτοκοσμικό, παράνομο και ξεφτιλιστικό της Πολιτείας μας και της δημοκρατίας μας καθεστώς.

Αν είναι αδράνεια, είναι εγκληματική! Αν είναι αδιαφορία είναι εγκληματική! Αν είναι άγνοια είναι εγκληματική! Αν είναι συγκάλυψη είναι εγκληματική!

Οι βουλευτές είναι θεματοφύλακες της νομιμότητας, της ισοπολιτείας, της δίκαιης συμπεριφοράς των θεσμών της Πολιτείας.

Η ευθύνη τους είναι ανύπαρκτη. Και συμβολίζει μία πολιτεία αφερέγγυα, άνιση, άδικη και καταστρεπτική του περί δικαίου αισθήματος.

Τα ίδια συμβαίνουν με το λιμάνι-καταφύγιο της Αλύπας στην Παλαιοκατρτίτσα. Δέκα χρόνια αγώνες των κατοίκων και των τοπικών συλλογικών οργάνων των Λακώνων, να λειτουργήσει νόμιμα το λιμάνι και ουδείς δημόσιος παράγοντας αντιστέκεται στο ίδιο καθεστώς αυθαιρεσιών και ιδιοποιήσεων του κέρδους που παράγεται.

Άναρχος χώρος, άναρχος ελλιμενισμός, υπό την ευθύνη του Δήμου και της Λιμενικής αρχής. Συγκλονιστικά πράγματα! Ιδιοποίηση των δημοσίων έργων από επιτήδειους ιδιώτες, τους οποίους σαν να καλύπτουν τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, είτε εξ αντικειμένου είτε εξ υποκειμένου.

Ο Δήμος Κέρκυρας άλλη μια φορά απών! Όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ κάνανε την δικαιολογία ιδεολογία. Έχει κουραστεί η κοινωνία απ’ τις απέραντες δικαιολογίες τους. 

Και στην Αλύπα χαμένοι δημόσιοι πόροι, υποβάθμιση της ζώνης και απαξίωση στα μάτια των ντόπιων και ξένων επισκεπτών.

Οι Εισαγγελικές αρχές πρέπει να παρέμβουν.

Στην Κέρκυρα η ιδιοποίηση δημοσίου πλούτου τείνει να μονιμοποιηθεί και να νομιμοποιηθεί. Ίσως γι’ αυτό αντιδρούν οι τοπικές αρχές στις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί θέλουν τις μικρές. Είναι ένα είδος ισορροπίας. Μια συμφωνία κυρίων ενίοτε και κυριών. Δεν σταματάει όμως εδώ το κακό!

Το 2000 στην Ρόδα του τέως Δήμου Θιναλίων, ο τότε Δήμαρχος κατασκευάζει αυθαίρετα, με τα χρήματα του Δημοσίου. Το περίφημο λιμάνι της Ρόδας, το οποίο έκτοτε έχει καταστρέψει όλη την περιοχή της αιγιαλίτιδας ζώνης σε Ρόδα - Αχαράβη - Αλμυρό. Το φαινόμενο της εξάμωσης έχει συρρικνώσει επικίνδυνα τον αιγιαλό και είναι θέμα χρόνου να εξαφανίσει το σύνολο της ακτής σ’ όλο το μήκος του κόλπου.

Ακόμη και σήμερα καμία ακτομηχανική μελέτη δεν έχει υλοποιηθεί. Ουδείς ενήργησε έλεγχο γι’ αυτό το τραγικό έργο και ουδείς ζήτησε από την δημοτική αρχή, πώς κατέβαλε χρήματα σε παράνομο έργο και πώς η επόμενη δημοτική αρχή παρέλαβε και παρενέβη εκ νέου στην εγκληματική αυτή παρέμβαση στην Ρόδα και στην Αχαράβη. 

Στο αλιευτικό καταφύγιο της Αστρακερής, δυτικότερα της Ρόδας, καθίσταται σχεδόν ανενεργό από την πρόσχωση του λιμανιού. Ποιος μελέτησε, ποιος εκτέλεσε και ποιος παράλαβε αυτό το έργο;

Στο Καφέ Γυαλί στην Σπηλιά της πόλης της Κέρκυρας, οι οχετοί των αστικών λυμάτων πέφτουν χύδην στο λιμάνι και καθιστούν το περιβάλλον αφιλόξενο, την ζώνη νεκρή και την βρώμα αποπνιχτική. Ποιος ευθύνεται; Ποιος παρεμβαίνει; Κανείς. Η Κέρκυρα εμφανίζει εικόνα παραδομένου νησιού στην μοίρα του. Το νησί έπεσε θύμα εγκληματικών συμφερόντων. Η κοινωνία παρακολουθεί εμβρόντητη. Η Κέρκυρα έπεσε.

Ως επισφράγισμα αυτής ατελείωτης σειράς παρανομιών, αυθαιρεσιών και ιδιοποιήσεων σε βάρος του δημοσίου πλούτου έρχεται το καθεστώς που επικρατεί στις εγκαταστάσεις και στο λιμάνι που βρίσκεται ο Ναυτικός Όμιλος Κέρκυρας. Μια μίσθωση του χώρου που αναπτύσσονται οι αθλητικές δράσεις του ομίλου, απ’ το Λιμενικό Ταμείο στην αρχή και του Οργανισμού Λιμένος (ΟΛΚΕ) αργότερα, έδωσε το δικαίωμα στον ΝΑΟΚ να ιδιοποιηθεί τις εισπράξεις απ’ τον ελλιμενισμό ιδιωτικών τουριστικών σκαφών και όχι μόνον. Ενοικιάζουν χώρους αναψυχής, εστίασης και βραδινής διασκέδασης υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και μάλιστα χώρων αυθαίρετης δόμησης.

Τι συμβαίνει κύριοι; Δώστε αμέσως στην δημοσιότητα την νόμιμη σχέση με το Δημόσιο, που σας επιτρέπει αυτές τις εκμεταλλεύσεις. Διαφορετικά, πώς λέγεται αυτό που συμβαίνει; Θα ζητηθεί απ’ το Υπουργείο Ναυτιλίας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης - Τουρισμού, τον υφυπουργό Αθλητισμού, να πάρουν θέση για όλα αυτά, αφού αυτή η κατάσταση σταλεί και στην Ελληνική Δικαιοσύνη.

Οι αιτιάσεις σας για το έργο που παράγεται στον ναυταθλητισμό της Κέρκυρας δεν σας δίνει κανένα δικαίωμα να λειτουργείτε σε σκιώδες περιβάλλον σε βάρος του Κερκυραίου φορολογουμένου. Όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, δικαιούνται δημόσιες εκμεταλλεύσεις παράνομα και αυθαίρετα; Αυτό είναι το αθλητικό πνεύμα που καλλιεργείτε; Οι υπόλοιποι αθλητικοί σύλλογοι της Κέρκυρας απολαμβάνουν των ίδιων προνομίων;

Παρακολουθούμε εμβρόντητοι την κατάσταση που επικρατεί στα λιμάνια της Κέρκυρας. 

Αυθαίρετα, παράνομα και ιδιοποίηση του Δημόσιου πλούτου.

Θα απολογηθεί κανείς;

Όλα τα λιμάνια πρέπει να σφραγισθούν άμεσα, να φυλαχθούν μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να νομιμοποιηθούν οι λειτουργίες αυτών των λιμανιών. Όταν η δεδομένη εικόνα είναι αυτή που περιγράφουμε και ακόμη χειρότερη, τότε τι συμβαίνει; Χρηματισμός ή αδράνεια; Ποιο είναι το χειρότερο; Να αδρανείς ή να είσαι ανεπαρκής και να στα «παίρνουν» άλλοι. Είναι φοβερό.

Να θεωρήσουμε ότι όλοι είναι διαπλεκόμενοισ’αυτήν την σοβαρή υπόθεση; Τι να υποθέσουμε;

Υπανάπτυξη, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, την ώρα που ο Ελληνικός λαός αναβαίνει τον Γολγοθά του.

Αναστήστε την αξιοπρέπειά σας κύριοι. Τρία εκατομμύρια είναι σχεδόν ο τζίρος απ’ όλες τις παράνομες εκμεταλλεύσεις. Ξέρετε τι πάγιες χρηματοδοτήσεις πιστώνει ο Δήμος Κέρκυρας στις πρώην κοινότητες του νησιού; Ούτε τα μισά απ’ αυτόν τον παράνομο τζίρο.

Σώστε την υπόληψή σας όσοι νομίζετε ότι δεν παίρνετε μέρος σ’ αυτό το απαράδεκτο καθεστώς παρανομιών. Σώστε την.