Porta Reale: Η τελευταία πράξη

Η ανταπόκριση των συμπολιτών μας ήταν άμεση και συγκινητική. Σε διάστημα λίγων μόλις ημερών, δυόμιση χιλιάδες άτομα όλων των ηλικιών, στήριξαν με την υπογραφή τους την προσπάθεια αυτή και ένωσαν τη φωνή τους μαζί μας, ζητώντας από τους αρμοδίους την ανάδειξη του μνημείου (ότι έχει απομείνει από αυτό) και τη διάσωση της ιστορικής μνήμης που συμβολίζει.  Μαζί τους, ο «Εμπορικός Σύλλογος της Κέρκυρας», οι Βουλευτές της Κέρκυρας, Φορείς και Καλλιτεχνικά Σωματεία του Νησιού,  με ψηφίσματά τους, εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους και εκθείασαν την προσπάθειά μας. 
Από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι σήμερα, πολλά γράφτηκαν και πολλά ειπώθηκαν για το «εάν» και το «πώς» θα πρέπει να γίνει αυτή η ανάδειξη του μνημείου.
Ø      Στην ανοιχτή συγκέντρωση της 26^ης Οκτωβρίου 2015, ο
 κ. Δήμαρχος και ο κ. Αντιδήμαρχος των Τεχνικών Υπηρεσιών, μας υποσχέθηκαν ότι άμεσα θα ξεκινούσε με εντολή τους η σύνταξη μελέτης για την ανάδειξη των ευρημάτων της Porta Reale, κάτω από τα πεζοδρόμια της οδού Γεωργίου Θεοτόκη.  Φυσικά, όχι μελέτη δε συντάχθηκε όλο αυτό το διάστημα, αλλά ο Δήμος, ως φορέας υλοποίησης του έργου, φαίνεται πλέον να τάσσεται αναφανδόν υπέρ της κατάχωσης των θεμελίων της Βασιλικής Πύλης.
Ø      Μας έλεγαν ότι αν το έργο δεν ολοκληρωθεί μέχρι τέλος του 2015, θα
απενταχθεί. Είναι Απρίλης του 2016, το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί και φυσικά δεν έχει απενταχθεί.
 
Ø      Είπαν δημοσίως, ότι με την Εξώδικη Διαμαρτυρία,  που
κοινοποιήσαμε, προκαλέσαμε καθυστέρηση στην πορεία των εργασιών.  Είναι όμως έτσι;  Αν το έργο εξελίσσονταν σύμφωνα με τις υποδείξεις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΔΒΜΑ/
ΤΒΜΑΧΜΑΕ/364010/214592/10416/2964  απόφαση 18^ης /12/2015), τι τους εμπόδιζε να αγνοήσουν το εξώδικο και απερίσπαστοι να συνεχίσουν το έργο; Μήπως όμως άλλα υποδείκνυε το Κ.Α.Σ. και άλλα εφαρμόζονταν στην πράξη; Άλλωστε πως μπορεί να εξηγήσει κανείς, το ότι μετά την κοινοποίηση της Εξώδικης Διαμαρτυρίας, η υπόθεση έχει επανεξετασθεί  ήδη μια φορά από το Κ.Α.Σ. (στις 22/03/2016) και θα συζητηθεί και τρίτη φορά, την προσεχή Τρίτη, 12/04/2016;  Γιατί αφού η Δημοτική Αρχή, επικαλείται κάθε φορά (βλέπε «Αποξήλωση Πινακίδων»  και διαμόρφωση « Άλσους Γαρίτσας») τις Αποφάσεις του Κ.Α.Σ. και τις υποδείξεις της ΕΦ.Α.Κ. και καλά κάνει, στην περίπτωση της Porta Reale  τις αγνοεί;
Ø      Είπαν δημοσίως  ότι εμποδίζουμε την ολοκλήρωση του έργου της
πλακόστρωσης της Γεωργίου Θεοτόκη από «κακία και ηλιθιότητα» (δήλωση του Δημάρχου στο Corfu Channel από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου). Αλήθεια, είναι δυνατόν ποτέ το ενδιαφέρον των δημοτών για την πόλη τους και η απαίτηση για εφαρμογή των νόμων, σε μια δημοκρατία, να χαρακτηρίζονται  «κακία» και «ηλιθιότητα»;;;;; Κρίμα!
 
Δυστυχώς σε μια χρονιά ορόσημο για την Κέρκυρα και τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, που συμπληρώνονται 300 χρόνια από τη λύση της πολιορκίας της Κέρκυρας από τους Τούρκους (1716-2016) και που θα έπρεπε με στοχευόμενες δράσεις πολύ υψηλού ιστορικού, καλλιτεχνικού και πολιτιστικού επιπέδου να έχουμε καταστήσει την Κέρκυρα, κέντρο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, εμείς θα «γιορτάσουμε» με μιζέρια και πνευματική πενία. Τα δυτικά τείχη, που πραγματοποιήθηκαν οι τρομερές μάχες του 1716 (άνυδρη τάφρο Νέου Φρουρίου), χορταριασμένα και γεμάτα σκουπίδια, φιλοξενούν τη λαϊκή αγορά και ένα άθλιο δημοτικό πάρκιγκ. Ενώ τα απομεινάρια της Porta Reale, που φιλοξένησε το στρατηγείο του Σούλεμπουργκ, έχουν καλυφτεί κάτω από τόνους σκυροδέματος.
Θα μπορούσαμε ως Κερκυραίοι Δημότες να προσφύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αναρωτιόμαστε  όμως αν αξίζει άλλη  προσπάθεια και αντιπαράθεση. Όχι γιατί κουραστήκαμε, αλλά γιατί απογοητευτήκαμε.  Ας θαφτεί λοιπόν η Πορταριάλα, αν αυτό επιθυμεί η δημοτική αρχή.
Ποιος ξέρει; Μπορεί στο μέλλον, οι συνθήκες να είναι ευνοϊκότερες για ένα τέτοιο εγχείρημα. Μπορεί η δημοτική αρχή του μέλλοντος να έχει το όραμα και τη θέληση να διασώσει και να αναδείξει όποιο μνημείο έχει επιβιώσει  μέχρι τότε. Μπορεί  να υπάρξουν  επιστήμονες, με άλλη θεώρηση των πραγμάτων,  που να «βγαίνουν μπροστά» για το καλό της πόλης τους. Μπορεί τέλος και η κοινωνία του μέλλοντος, να είναι πιο αποφασιστική, πιο μαχητική και πιο διεκδικητική. Να επιζητά την πραγματική ανάπτυξη της πόλης, με γνώμονα την παράδοση, τον πολιτισμό και την ιστορία της.
Μέχρι τότε, ίσως είναι καλύτερα να «σκεπαστεί» ξανά η Πορταριάλα. Πιστέψαμε ότι τώρα, 123 χρόνια μετά την καταστροφή της, θα είχε άλλη τύχη και θα αντιμετώπιζε άλλους ανθρώπους, πιο πολιτισμένους και πιο οραματιστές από αυτούς που την γκρέμισαν.
 Κάναμε λάθος…
 
Για τους πολίτες που προσπάθησαν για την Porta Reale, χωρίς κακία και πιστεύουμε χωρίς ηλιθιότητα.
 
Γεράσιμος  Γ.  Μουρμούρης
Πολιτικός  Μηχανικός Ε.Μ.Π.