Στ. Πουλημένος: Σ’ έναν τόπο που εισρέουν δισεκατομμύρια, ο Δήμος δεν έχει το παραμικρό έσοδο, με άμεσες συνέπειες στη ζωή του τόπου.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ

Εκπρόσωπε της Βουλής των Ελλήνων

Σεβασμιότατε, Σεβασμιότατε,

Κύριε βουλευτά,

Κύριε Περιφερειάρχη,

Κύριοι Δήμαρχοι και εκπρόσωποι

Εκπρόσωποι των αρχών

Αγαπητές φίλες και φίλοι

Κυρίες και Κύριοι

Μία από τις σημαντικότερες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, είναι η αφορμή που βρισκόμαστε σήμερα εδώ. 

Είναι μία ημέρα γιορτής η σημερινή. Μια ημέρα περηφάνειας, αλλά και βαθύτατου αναστοχασμού. Είναι η ημέρα που η φωνή της ελευθερίας, η φλόγα του ελληνισμού και η βούληση ενός Λαού, νίκησαν τις γεωπολιτικές ισορροπίες και τις επιδιώξεις των ισχυρών της εποχής.

Η Κέρκυρα, όπως και όλα τα Επτάνησα, διάνυσαν μια μακρά, πλούσια, πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή, γεμάτη προκλήσεις.

Στο πέρασμα των αιώνων, βρέθηκαν κάτω από την κυριαρχία ξένων, από την περίοδο αποδυνάμωσης του Βυζαντίου. Μετά την 50χρονη κυριαρχία του Δεσποτάτου της Ηπείρου, το 1267 πέρασεπείρουΗπείρουΗ στο φράγκικο βασίλειο της Νάπολης για 120 χρόνια και το 1386 για 411 χρόνια στην Γαληνοτάτη...

Το 1797, από τους Ενετούς πέρασε στους Γάλλους. Δυό χρόνια μετά, το 1799, από τους Γάλλους στην ευκαιριακή συμμαχία των Ρώσων με τους Οθωμανούς κι από αυτούς ξανά, το 1807 στους Γάλλους.

Επτά (7) χρόνια μετά, το 1814, για τα τελευταία 50 χρόνια ξενοκρατίας, πέρασε υπό την Άγγλική κυριαρχία που ευγενικά ονομάστηκε προστασία. 

Σ’ αυτήν την μακρά ιστορική διαδρομή, η Κέρκυρα, όπως και τα άλλα νησιά του Ιονίου, δεν έχασαν ποτέ την ελληνική τους ταυτότητα, την πνευματική τους παράδοση, την ελληνική γλώσσα, τη συνείδηση της καταγωγής, την αγάπη για την πατρίδα.

Έτσι, η Ένωση του 1864 με τον εθνικό κορμό, δεν υπήρξε ένα απλό διπλωματικό γεγονός.

Ήταν το επιστέγασμα ενός μακροχρόνιου αγώνα με όσα μέσα επέτρεπαν οι συνθήκες. Γιατί τα Επτάνησα υπήρξαν φάροι του ελληνικού Διαφωτισμού, λίκνο της φιλοσοφίας, της ποίησης, των επιστημών και των τεχνών.

Δε μπορούμε να μιλήσουμε για την Ένωση χωρίς να θυμηθούμε τις μορφές που την προετοίμασαν, που την ζήτησαν, την απαίτησαν, που τη διεκδίκησαν με πάθος: τον Ιωσήφ Μομφεράτο, τον Γεώργιο Τυπάλδο, τον Ηλία Ζερβό και τόσους άλλους. Πνεύματα φωτισμένα, που έβαλαν την πατρίδα πάνω από προσωπικά οφέλη. Ανθρώπους που αντιστάθηκαν στη  βολή της εξουσίας και στους συμβιβασμούς με την ξένη κυριαρχία.

Νωρίτερα, ο Κερκυραίος Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας, υπήρξε από την εποχή της Επτανήσου Πολιτείας, μια εμβληματική μορφή. Με το κύρος του διεθνούς διπλωμάτη, την αρετή του πατριώτη και την οξυδέρκεια του ηγέτη, άνοιξε τον δρόμο της εθνικής ολοκλήρωσης.

Και αποτελεί διαρκές σύμβολο χρέους και ευθύνης για όλους μας.

Αγαπητοί συνδαιτημόνες,

Σαν σήμερα, πριν 161 χρόνια, ύστερα από πολλούς και μακρούς αγώνες, οι ξένοι κυρίαρχοι αποχωρούν οριστικά από τον τόπο μας.  Οι Επτανήσιοι ανασαίνουν ελεύθερα, μετά από έξι (6) αιώνες ξενοκρατίας.

Η Ένωση της Επτανήσου ήταν το πρώτο ουσιαστικό βήμα προς την εθνική ολοκλήρωση του ελληνικού κράτους. Ήταν η πρώτη ενσωμάτωση ελληνικού εδάφους μετά την Επανάσταση του 1821, στο μικρό τότε Βασίλειο της Ελλάδος. Και δεν ήταν καθόλου αυτονόητη ή εύκολη. Επιδέχτηκε πιέσεις, διπλωματικά παιχνίδια και καθυστερήσεις. Η  θέληση όμως του Λαού, που εκφράστηκε τόσο μέσω του ριζοσπαστικού κινήματος, όσο και μέσω της πολιτικής του έκφρασης στο Ιόνιο Κοινοβούλιο, υπήρξε αμετακίνητη.

Η Κέρκυρα και ευρύτερα τα Επτάνησα που δε γνώρισαν τουρκικό ζυγό, εκτός της Λευκάδας, συνέβαλαν τα μέγιστα, νωρίτερα και στην Επανάσταση του 1821. Δίκαια τα Νησιά μας χαρακτηρίστηκαν «μήτρα και τροφός του ΄21».

Η σημερινή επέτειος, μας καλεί να αναλογιστούμε όχι μόνο αυτό που κατακτήθηκε, αλλά και αυτό που οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Η Ένωση δεν ήταν απλώς μια στιγμή του παρελθόντος. Παραμένει μια διαρκής υπενθύμιση της σημασίας της εθνικής ενότητας, της ανάγκης υπεράσπισης των δημοκρατικών αξιών, της παιδείας, του πολιτισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Μας έδωσε τη δυνατότητα να ενταχθούμε στον κορμό του ελληνικού κράτους, αλλά και να του μεταγγίσουμε  μια άλλη αισθητική, πνευματική καλλιέργεια και τις πολιτισμικές αξίες των Επτανήσων.

Από τα Επτάνησα προήλθαν λόγιοι, ποιητές, πολιτικοί, επιστήμονες. Η επτανησιακή σχολή ποίησης, με κορυφαίο τον Διονύσιο Σολωμό, τον εθνικό μας ποιητή, έθεσε τα θεμέλια της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η Κέρκυρα, η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά έγιναν πνευματικά φυτώρια μιας Ελλάδας που ήθελε να δημιουργήσει και να οραματιστεί.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε χρέος να επανεπιβεβαιώσουμε τις αρχές εκείνων που αγωνίστηκαν για την Ένωση.

Δεν τιμούμε την Ιστορία μόνο με στεφάνια και παρελάσεις. Την τιμούμε όταν διδασκόμαστε απ’ αυτήν. Όταν εμπνέει τις πράξεις μας. Όταν καθοδηγεί την πολιτική μας σκέψη και τη συλλογική μας δράση.

Αγαπητοί  φίλοι

Στεκόμαστε σήμερα με σεβασμό απέναντι στην Ιστορία. Σε αυτή τη γη που περπάτησαν μορφές του πνεύματος και του αγώνα, σε αυτό το νησί που, αν και δεν υπήρξε ποτέ πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, υπήρξε για χρόνια πρωτεύουσα του Ελληνισμού, πριν καν υπάρξει η Ελλάδα.

Από το 1800 έως το 1807 ήταν εδώ η πρωτεύουσα της Επτανήσου Πολιτείας, του πρώτου ημιαυτόνομου ελληνικού κράτους.

Και από το 1815 ως το 1864, η Κέρκυρα ήταν πρωτεύουσα του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων, ενός κράτους με δική του Βουλή, Σύνταγμα, κυβερνήτες, και το σημαντικότερο: με έναν Λαό που ονειρευόταν και ποθούσε την ελευθερία και την Ένωση με την μικρή και φτωχή Ελλάδα.

Η πόλη μας δεν ήταν μόνο Διοικητικό Κέντρο. Ήταν λίκνο Παιδείας, Πολιτισμού και Δημοκρατίας. Εδώ ιδρύθηκε η Ιόνιος Ακαδημία, το πρώτο πανεπιστήμιο στον ελληνικό χώρο, το πρώτο τυπογραφείο και η πρώτη Δημόσια Βιβλιοθήκη. Εδώ άνθισαν τα γράμματα, οι τέχνες, η ελευθερία του λόγου και η συνταγματική σκέψη.

Εδώ γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν οραματιστές, όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, που άνοιξαν δρόμους για την εθνική ανεξαρτησία.

Η Κέρκυρα υπήρξε σηματωρός του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, όταν η υπόλοιπη Ελλάδα τελούσε ακόμη υπό την Οθωμανική κυριαρχία. Ήταν το παράθυρο του Ελληνισμού προς την Ευρώπη. Το εργαστήρι των νέων ιδεών και η φωνή της Ενωτικής βούλησης.

Φίλες και φίλοι,

Η Κέρκυρα του σήμερα, σταυροδρόμι πάντα ανατολής και δύσης, δεν μπορεί παρά να είναι εξωστρεφής, δημιουργική, πολιτισμικά δραστήρια.

Έχουμε χρέος να αναδεικνύουμε την ιδιαίτερη ταυτότητά μας και να προβάλλουμε τον επτανησιακό πολιτισμό όχι ως κάτι μουσειακό, αλλά ως ζωντανή  δύναμη που εμπνέει και καθοδηγεί.

Η επέτειος της Ένωσης είναι ταυτόχρονα υπενθύμιση και πρόκληση:

Να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας.

Να κοιτάξουμε το μέλλον με όραμα. Να επενδύσουμε στη γνώση, στην κοινωνική συνοχή, στη δικαιοσύνη, στην προκοπή.

Ας θυμόμαστε ότι η ιστορία της Κέρκυρας δεν είναι απλώς μια παράγραφος στα βιβλία. Είναι ζωντανή, παλλόμενη, ενσωματωμένη στο αστικό μας τοπίο, στις πέτρες των φρουρίων, στις στοές της Σπιανάδας, στην κερκυραϊκή ύπαιθρο και στα χωριά μας, στις μουσικές των φιλαρμονικών, στις φωνές των παιδιών μας.

Ας δώσουμε λοιπόν νέο περιεχόμενο στην έννοια της Ένωσης. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν τόπο καλύτερο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο. Έναν τόπο αντάξιο της ιστορίας του και των ανθρώπων του.

Οι Κερκυραίοι ριζοσπάστες Βουλευτές δεν ζήτησαν την Ένωση σαν παραχώρηση. Την απαίτησαν σαν φυσικό δικαίωμα.

Δεν γονάτισαν μπροστά στους προστάτες. Αντιστάθηκαν.

Δίδαξαν με τη στάση τους τι σημαίνει πατριωτισμός που δεν κραυγάζει, αλλά πράττει.

Τι σημαίνει αγώνας χωρίς ιδιοτέλεια. Τι σημαίνει να διεκδικείς όχι για τον εαυτό σου, αλλά για το σύνολο.

Η Κέρκυρα δεν γέννησε μόνο πολιτικούς, γέννησε μορφές που συνέδεσαν το όραμα με την πράξη, τον στοχασμό με την ευθύνη.

Και η Ένωση υπήρξε η πιο βαθιά και γνήσια πράξη αυτής της ιστορικής ωριμότητας.

Κύριε εκπρόσωπε της Κυβέρνησης

Αγαπητέ Στέφανε

Επί πολλές δεκαετίες, όπως γνωρίζεις, η Κέρκυρα και τα Επτάνησα πρόσφεραν πολλά στον Ελληνισμό και συνεχίζουν να το κάνουν. 

Για όλα αυτά ζητάμε κι εμείς σήμερα, να αντιμετωπίζεται η φωνή μας, με σεβασμό, κατανόηση και ανταπόκριση στα αιτήματά μας.

Και την ανταπόκριση αυτή την ζητάμε στο πλαίσιο μιας μεγάλης διοικητικής αλλαγής. Μιας αλλαγής, που θα περιορίζει το κεντρικό κράτος στο επιτελικό του ρόλο και θα μεταφέρει αρμοδιότητες και πόρους στην αυτοδιοίκηση ώστε να συμβάλει σε μια ουσιαστική αποκέντρωση.

Σ’ αυτήν την πραγματικά δύσκολη περίοδο, η χώρα και οι πολίτες της χρειάζονται τοπικές αρχές που θα έχουν την ευθύνη να μπορούν να σχεδιάζουν, να κρίνουν, να αποφασίζουν, να διαχειρίζονται και να λύνουν τα τοπικά προβλήματα, ταχύτατα και αποτελεσματικά.

Γιατί, οι  Περιφέρειες και οι Δήμοι βρίσκονται σήμερα μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Την προστασία του περιβάλλοντος, την κλιματική κρίση, την διαχείριση των πολιτιστικών πόρων, τις ελλιπείς υποδομές, τον ανεπαρκή και υποβαθμισμένο δημόσιο χώρο, τα εκρηκτικά ζητήματα της καθημερινότητας. Προβλήματα που απασχολούν κάθε τοπική κοινωνία και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με ουσιαστική διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη ενίσχυση του ρόλου της δια των πόρων που δικαιούται.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση , δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτω από το σημερινό ασφυκτικό θεσμικό και οικονομικό περιβάλλον. Χρειάζονται αλλαγές, των οποίων η καθυστέρηση λειτουργεί σε βάρος όλων.

Η Κέρκυρα αξίζει καλύτερη μεταχείριση.
Αξίζει ειλικρινή και αποτελεσματική συνεργασία με την Πολιτεία.
Αξίζει δημόσιες επενδύσεις, σύγχρονα έργα, κοινωνική φροντίδα.

Κι αν οι παλαιότεροι ένωσαν την Επτάνησο με την Ελλάδα, εμείς οφείλουμε να ενώσουμε ξανά τον Δήμο με την ελπίδα.

Να δώσουμε σχήμα και υπόσταση σε εκείνο το αόρατο νήμα που ενώνει το χθες με το αύριο.

Καθώς κοιτάμε πίσω με σεβασμό, οφείλουμε να κοιτάμε και μπροστά με ευθύνη.

Η Κέρκυρα, σήμερα, παρά την ιστορική και πολιτισμική της ακτινοβολία, αντιμετωπίζει χρόνιες προκλήσεις και ανάγκες που ζητούν επιτακτικά λύσεις. Και είναι χρέος μου, ως Δήμαρχος, να φέρω δημόσια, σε τούτη την υψηλού συμβολισμού ημέρα, τα σύγχρονα αιτήματα του τόπου μας.

Όπως το 1864 η Κέρκυρα και τα υπόλοιπα νησιά της Επτανήσου ενώθηκαν με την Ελλάδα διεκδικώντας το αυτονόητο, έτσι και σήμερα η φωνή μας είναι καθαρή: διεκδικούμε αυτά που δικαιούμαστε, με θάρρος και αποφασιστικότητα.

Η ιστορία μας δεν είναι απλώς καύχημα. Είναι ευθύνη. Ευθύνη να φανούμε αντάξιοι των αγώνων των προγόνων μας και να παραδώσουμε έναν τόπο καλύτερο στα παιδιά μας.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι

Αγαπητέ κ. Υπουργέ

Η Δημοτική αρχή βρέθηκε, από την αρχή του 2024, αντιμέτωπη, με εκρηκτικά προβλήματα. Προβλήματα που δυσχεραίνουν τη λειτουργία του Δήμου και καθιστούν από αδύνατη έως λειψή και ανεπαρκή την παροχή υπηρεσιών από την πλευρά του, στους δημότες και στους επισκέπτες.

Ειδικότερα:

Η ύδρευση

Η Κέρκυρα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια απλή τουριστική "βιτρίνα", χωρίς επενδύσεις στις βασικές της υποδομές. Το υδρευτικό δίκτυο του Δήμου μας είναι πεπαλαιωμένο, με σοβαρές ελλείψεις και απώλειες νερού που σε ορισμένες περιοχές ξεπερνούν το 50%. Χρειαζόμαστε επιτέλους ένα ολοκληρωμένο, σύγχρονο και βιώσιμο σύστημα ύδρευσης, όχι μόνο για τους επισκέπτες, αλλά πρώτα και κύρια για τους κατοίκους αυτού του τόπου.

Η προσδοκία της κατασκευής από το κεντρικό κράτος των μεγάλων έργων ύδρευσης στο νησί (φράγματα, δίκτυα, δεξαμενές κλπ.), κράτησε πίσω τις υφιστάμενες από τις 10ετίες του 1980 και 1990, εγκαταστάσεις και σήμερα δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις γιγαντούμενες απαιτήσεις της κατανάλωσης.

Το πρόβλημα της ύδρευσης στο Δήμο και το νησί μας ευρύτερα, απαιτεί γενναία μέτρα τώρα!

Η διαχείριση των απορριμμάτων,

Το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων συνεχίζει να ταλαιπωρεί το νησί μας  και να πιέζει οικονομικά το Δήμο μας.

Δυστυχώς, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην κατασκευή του εργοστασίου και για ένα μεγάλο ακόμα χρονικό διάστημα, έως την λειτουργία  του, θα συνεχιστεί  η  μεταφορά απορριμμάτων στην Κοζάνη και στα Γιάννενα.

Η προσωρινή μεταφορά έγινε πολύχρονη με δυσβάστακτο και μη διαχειρίσιμο κόστος για τον Δήμο και τους Δημότες. Ευτυχώς όμως τώρα, χάρη στους επιτυχημένους χειρισμούς του Περιφερειάρχη Ι.Ν. Γιάννη Τρεπεκλή η υπόθεση της κατασκευής του εργοστασίου διαχείρισης των απορριμμάτων έχει πάρει το δρόμο της υλοποίησης.

Πολιτισμός

Η Κέρκυρα είναι νησί του πολιτισμού. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ταυτότητα. Είναι εργαλείο κοινωνικής συνοχής. Είναι όχημα ανάπτυξης. Είναι ένα από τα πιο ισχυρά συνεκτικά υλικά της κοινωνίας. Είναι παιδεία και εκπαίδευση. Είναι γνώση, καλλιέργεια της σκέψης, της κρίσης, της ευαισθησίας.

Είναι μαθητεία δημοκρατίας.

Γνωρίζετε καλά ότι η Κέρκυρα έχει χρέος απέναντι στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον της, ν’ αναδείξει, να προαγάγει και να προβάλλει τον πολιτισμό της.

Στον χρόνο που πέρασε κάναμε μια σοβαρή προσπάθεια για την μελέτη αναβάθμισης του Δημοτικού Θεάτρου που ήδη εντάχθηκε στο νέο ΕΣΠΑ

Μέσω ΕΣΠΑ, βαδίζουμε και προς την πλήρη αποκατάσταση και λειτουργική αναβάθμιση του Θεάτρου Φοίνικας.

Το υπαίθριο θέατρο του Μον Ρεπό,  μετά από μεγάλη ταλαιπωρία θα είναι σε λίγες μέρες έτοιμο να φιλοξενήσει φέτος τις καλοκαιρινές παραστάσεις.

Θετικές είναι και οι εξελίξεις τόσο για το Κτήριο του Ιδρύματος Γιαλλινά, όσο και για την αναβάθμιση και αξιοποίηση του κτήματος του Μον Ρεπό.

Επιπλέον ξεκίνησε  η ουσιαστική λειτουργία του Διαθεσμικού – Διεπιστημονικού Φορέα Διαχείρισης της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας ως Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η σύγκληση του Φορέα θα είναι πλέον τακτική με συγκεκριμένη θεματολογία και διακριτούς στόχους. Ένα Μνημείο που το θέλουμε ζωντανό αλλά και σημαίνον.

 Ήδη ξεκινάμε εκπαιδευτικά προγράμματα για τα δημοτικά και τα γυμνάσια. Πιστεύουμε ότι η οικοδόμηση μιας σχέσης γνώσης και αγάπης μεταξύ της νέας γενιάς και του Μνημείου θα δώσει ουσιαστικούς καρπούς για την προστασία του στο μέλλον. 

Παράλληλα προετοιμάζουμε το Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας. 

Επίκεντρο διεξαγωγής με τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Πολιτισμού δια της τοπικής ΕΦ.Α.Κ., το Νέο Φρούριο.

 Ένα Μνημείο με ουσιαστικό ρόλο στις ιστορικές εξελίξεις και ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα που θα λάμψει διεθνώς μέσω των μουσικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ. Ένα τοπόσημο, που φιλοδοξούμε να γίνει σύμβολο καλλιτεχνικής άνθισης και προσέλκυσης φιλόμουσων από όλον τον κόσμο.

Συνεχίζουμε με ένταση την προσπάθεια, ώστε, να έχουμε άμεσα ουσιαστικές εξελίξεις στα παραπάνω.

Το αίτημα για την προστασία των φρουρίων μας  είναι διαχρονικό

Αυτά τα φρούρια αποτελούν ύψιστης σημασίας Εθνική κληρονομιά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πολιτεία. Ως τέτοια χρειάζονται γενναίες χρηματοδοτήσεις προκειμένου να τα προστατεύσουμε από τη φθορά του χρόνου και να τα αναδείξουμε.

‘Ενα άλλο σοβαρό ζήτημα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η Κέρκυρα, είναι το εντεινόμενο στεγαστικό πρόβλημα. Οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευθεί, ενώ η βραχυχρόνια μίσθωση απορροφά μεγάλο μέρος του διαθέσιμου αποθέματος κατοικιών.

Η πίεση αυτή προκαλεί σοβαρές κοινωνικές ανισότητες και εμποδίζει την παραμονή ή την εγκατάσταση μόνιμων κατοίκων.

Παράλληλα, σε όλη την επικράτεια του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, παρατηρείται η ύπαρξη πολλών δημοσίων ακινήτων που παραμένουν εγκαταλελειμμένα ή υπολειτουργούν, την ώρα που θα μπορούσαν, με κατάλληλη ανακαίνιση και χρηματοδότηση, να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών, φοιτητικών εστιών ή χώρων φιλοξενίας ευπαθών ομάδων.

Η ανάγκη για μια συνεκτική στεγαστική πολιτική είναι επιτακτική. Απαιτείται συνεργασία Δήμου, Κεντρικής Διοίκησης και ιδιωτικών φορέων, καθώς και άρση γραφειοκρατικών εμποδίων. Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου μπορεί να αποτελέσει καθοριστικό μοχλό ανακούφισης της στεγαστικής κρίσης, προσφέροντας ταυτόχρονα νέα πνοή σε υποβαθμισμένες περιοχές και ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή του νησιού.

Το στεγαστικό δεν είναι ζήτημα μόνο οικονομικό. Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, βιωσιμότητας και δημογραφικής επιβίωσης του τόπου μας.

Ας το αντιμετωπίσουμε ως τέτοιο.

Κύριε Υπουργέ  

Το επισημαίνω από την αρχή της θητείας μου. 

Σ’ έναν τόπο που εισρέουν δισεκατομμύρια, ο Δήμος  δεν έχει το παραμικρό έσοδο, με άμεσες συνέπειες στη ζωή του τόπου.

Η Κέρκυρα είναι από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας.

Και το γεγονός αυτό δημιουργεί σειρά μεγάλων υποχρεώσεων στην αυτοδιοίκηση, που καλείται να διαχειριστεί πλειάδα ζητημάτων από την έλευση εκατομμυρίων επισκεπτών.

Και για να τα διαχειριστεί με επάρκεια, είναι ανάγκη ν’ αποκτήσει τα μέσα και τους πόρους που σήμερα δεν έχει.

Είναι αδιανόητο, ο Δήμος να μην έχει το παραμικρό έσοδο από τις πύλες εισόδου, λιμάνι και αεροδρόμιο, και από την κρουαζιέρα. Και με τα ψίχουλα του Τέλους Παρεπιδημούντων της τάξης του 0,5%, να περιμένουν όλοι από τον Δήμο, παροχή υπηρεσιών που αδυνατεί να παράσχει.

Γι’ αυτό κ. Υπουργέ, θα σας θέλαμε υποστηρικτή στο αίτημά μας για θεσμοθέτηση πόρων από την Πολιτεία, ως αυτονόητη υποχρέωση προς τους Δήμους. Ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν να αποδοθεί στο Δήμο το 50% των εισπράξεων από το Τέλος Διανυκτέρευσης.

Κύριε εκπρόσωπε της Κυβέρνησης

Υπάρχουν πολλά ακόμα προβλήματα που αντιμετωπίσει  ο Δήμος  μας όπως το κυκλοφοριακό.  Η παλιά πόλη, κινδυνεύει να μετατραπεί από σύμβολο σε παγίδα. Οι δρόμοι της πόλης, οι είσοδοι και έξοδοι, η έλλειψη χώρων στάθμευσης, δημιουργούν μια καθημερινότητα δύσκολη, συχνά αφόρητη. Η επίλυση του κυκλοφοριακού δεν είναι τεχνικό ζήτημα. Είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης, βιωσιμότητας και σεβασμού στον πολίτη.
Η υποστελέχωση επίσης του Δήμου σε κρίσιμους τομείς εμποδίζει, όχι μόνο τον σχεδιασμό, αλλά και την εφαρμογή των αποφάσεων. Είναι αδιανόητο ένας Δήμος που διαχειρίζεται πλήθος πολιτιστικών και τουριστικών λειτουργιών να μην μπορεί να στηρίξει τις βασικές του δομές.

Φίλες και φίλοι,

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε ως Δήμος, ως αυτοδιοίκηση, εργαζόμαστε συστηματικά και επίμονα:

Για να αποκτήσουμε τις απολύτως αναγκαίες υποδομές, για το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την πρόνοια, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τον τουρισμό, την απαιτητική καθημερινότητα του Δήμου μας.

Για να έχουμε ουσιαστική παρουσία και ρόλο σε ζωτικής σημασίας για την πόλη, χώρους, με τους οποίους είναι συνδεμένη η ιστορία του τόπου. Χώρους που σηματοδοτούν την αναπτυξιακή μας πορεία.

Για έναν Δήμο σύγχρονο, λειτουργικό και ανθρώπινο για τους πολίτες και τους επισκέπτες του.

Κυρίες και κύριοι,

Δεν απαριθμώ προβλήματα για να παραπονεθώ. Αλλά για να υπενθυμίσω ότι η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα δεν ήταν το τέλος του δρόμου, αλλά η αρχή ενός διαρκούς αγώνα για ποιότητα ζωής, για αξιοπρέπεια, για συμμετοχή.

 Ένας Δήμος ισχυρός δεν είναι προνόμιο. Είναι προϋπόθεση για μια Ελλάδα ουσιαστικά ενωμένη.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Θέλω να σας ευχαριστήσω, μέσα από την καρδιά μου, για την παρουσία σας σήμερα στην πόλη μας.
Να ευχαριστήσω προπάντων τους εκπροσώπους των αδελφοποιημένων με την Κέρκυρα πόλεων, που μας έκαναν την μεγάλη τιμή να ταξιδέψουν από μακριά και να είναι σήμερα μαζί μας.
Κλείνω με την ευχή η σημερινή επέτειος να γίνει αφετηρία όχι μόνο εορτασμών, αλλά και ενεργοποίησης. Όχι μόνο ανάμνησης, αλλά και πράξης. Γιατί η Ιστορία δεν γράφεται μία φορά. Επαναγράφεται καθημερινά από τις πράξεις μας.

Ζήτω η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα!
Ζήτω η Κέρκυρα της δημιουργίας, της ευθύνης και της προοπτικής!

Ας είναι η σημερινή ημέρα όχι μόνο ημέρα μνήμης, αλλά και αφετηρία δράσης.

Σήμερα τιμούμε το παρελθόν.
Αύριο, ας μας τιμήσει το μέλλον.

Σας ευχαριστώ.