Άκυροι οι οικισμοί του Βασιλείου με μια μονοκοντυλιά
Η επέκταση των οικισμών μετά το 1983 θεωρείται νομαρχιακή «αυθαιρεσία» από το ΣτΕ και το ΠΔ ορίζει ως γραμμή αναφοράς το προηγούμενο καθεστώς με το οποίο οι μελετητές θα θέσουν τα όρια των οικισμών!
Το Προεδρικό Διάταγμα που ακολουθούν οι μελετητές των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων προβλέπει γραμμή αναφοράς την προ του 1983 κατάσταση και έτσι ορίζονται οι οικισμοί με ό, τι αυτό σημαίνει για τις ιδιοκτησίες.
ΚΕΡΚΥΡΑ. Μήπως ήλθε η ώρα να διευθετηθεί τώρα η εν πολλοίς πρόχειρη και χωρίς πολεοδομικούς όρους επέκταση της πόλης της Κέρκυρας με τις αποφάσεις της νομαρχίας Θ. Βασιλείου (σ.σ. κυβέρνηση Μητσοτάκη 1990 - 1993) ή μήπως όχι; Ο λόγος γίνεται για την εκπόνηση των ψευδώνυμων τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, που δεν είναι πολεοδομικά (σ.σ. γι' αυτό ψευδώνυμα) αλλά μάλλον χωροταξικά-χωρικά.
Το επίδικο θέμα όμως δεν είναι λογοπαίγνιο ή επίδειξη σχολαστικισμού αλλά περιεχομένου. Κι αυτό περιγράφεται στο Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ), που έχει σηκώσει κουρνιαχτό και μ' αυτό (προσδι)ορίζονται οι κανόνες που οφείλουν να ακολουθήσουν οι μελετητές. Εκδόθηκε μόλις πριν λίγες μέρες ενώ πολλοί εξ αυτών είναι εγκατεστημένοι από πέρσι! Πολύ πριν δηλ. υπάρξουν οι κανόνες που καλούνται τώρα να ακολουθήσουν.
Και σα να μην έφτανε αυτό, η θεμελιώδης οδηγία για την πολεοδομική αξιολόγηση των ορίων των οικισμών θέτει ως ταβάνι το καθεστώς που προέκυψε προ της εφαρμογής των κανόνων του νόμου Τρίτση του 1983, θεωρώντας ό, τι μεταγενέστερο εκτός οικισμού. Έτσι για παράδειγμα, ο μελετητής του ΤΠΣ του κεντρικού Δήμου οφείλει να αποτυπώσει τα όρια των οικισμών προ της τερατώδους επέκτασης της πόλης την περίοδο 1990-1993. Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, οι ιδιοκτήτες νεότερων του 1983 κτηρίων δεν θα μπορούν να εκδώσουν οικοδομική άδεια για όποια επέκταση ενώ θα αξιολογηθεί αναλόγως και η προτεραιότητα πολεοδόμησης του οικισμού που προέκυψε στο μεταξύ. Μύλος!
Εν πρώτοις, το ΠΔ και η έγκρισή του από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) φαίνεται να υπηρετεί την αποτροπή της άναρχης δόμησης και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, ειδικά σε περιοχές με έντονη περιβαλλοντική ή πολιτιστική αξία. Όμως αποτελεί πρωτοτυπία να αγνοείται η υφιστάμενη, διαμορφωμένη κατάσταση και να εκλαμβάνεται ως γραμμή αναφοράς η κατάσταση πριν από 40 τόσα χρόνια, θεωρώντας ό, τι επόμενο σα να μην υπάρχει! Επίσης μοιάζει άδικο για 'κείνον που μόλις «χθες», δηλ. πριν από την ισχύ του επίμαχου ΠΔ, αγόρασε οικόπεδο και εντέλει απέκτησε χωράφι.
Στον αντίλογο των επικριτικών παρατηρήσεων προβάλλει η πεποίθηση πως η αυθαιρεσία εν Ελλάδι μόνον με τέτοιους τρόπους αντιμετωπίζεται. Ενώ δεν λείπουν και 'κείνοι που αποδίδουν στους δικαστές του ΣτΕ λανθασμένη και πάντως αμήχανη προσέγγιση στην υπόθεση. Προσθέτουν (σ.σ. κι αυτό γράφτηκε τις τελευταίες μέρες κατά κόρον στον Τύπο) πως για την λύση του γρίφου απαιτείται πολιτική βούληση για δίκαιη μετάβαση με αποσαφήνιση των εξαιρέσεων, πρόνοιες για αποζημιώσεις ή ανταλλαγές γης. Αλλά κυρίως η ταχύτατη πολεοδόμηση των οικισμών ιεραρχημένα, που δεν προβλέπεται να συμβεί από τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια αλλά, άγνωστο πότε, σε κάποια επόμενη φάση. Προφανώς οι εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν και το real estate.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
