Ετήσιο αντάμωμα ελληνοσερβικής φιλίας στο Βίδο (video -photos)

ΚΕΡΚΥΡΑ. Διαχρονικά συνεπείς στο ετήσιο αντάμωμά τους στο «νησί της Σωτηρίας» των προγόνων τους, οι Σέρβοι επισκέφθηκαν και φέτος την Κέρκυρα για το καθιερωμένο Μνημόσυνο στο Μαυσωλείο του Βίδο.

Οι εκδηλώσεις μνήμης των Σέρβων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο πραγματοποιήθηκαν παρουσία πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της Σερβίας και εκπροσώπων κομμάτων, στρατιωτικών αρχών, σωμάτων ασφαλείας και της τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η αντιπροσωπεία από τη Σερβία, με επικεφαλής τον Υφυπουργό και Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας της Δημοκρατίας της Σερβίας, Aleksandar Antic αποτελείται από στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, καθηγητές της Αστυνομικής Ακαδημίας του Βελιγραδίου, τον Επίτιμο Πρόξενο της Δημοκρατίας της Σερβίας στην Αθήνα Dejan Matcovic καθώς και τον Επίτιμο Πρόξενο της Δημοκρατίας της Σερβίας στην Κέρκυρα Σπύρο Μάστορα.

Στην τελετή παρευρέθηκαν η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας Μερόπη Υδραίου και η Αντιδήμαρχος Παναγιώτα Τζάννε, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δημ. Μεταλληνός, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Νίκος Μουζακίτης, ο βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αυλωνίτης κ.α.

Τα ιστορικά γεγονότα

Στην Κέρκυρα γράφτηκε, από το 1916 μέχρι το 1918, μια σημαντική σελίδα της πολιτικής ιστορίας της Σερβίας. Το νησί μας αποτέλεσε την αφετηρία της μεγάλης προσπάθειας, ανασυγκρότησης του Σερβικού Κράτους ύστερα από τα δεινά που υπέστη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 28 Ιουλίου του 1914 η Αυστροουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Σερβία και ξεκινάει ο Α'.Παγκόσμιος Πόλεμος. 

Κατά τα τέλη του 1915 υπό την πίεση της αυστροουγγρικής, γερμανικής και βουλγαρικής επίθεσης, ο σερβικός στρατός και ένα μέρος του λαού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Τόπος προορισμού η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Κέρκυρα και η Θεσσαλονίκη.

Από την 18η Ιανουαρίου του 1916 μέχρι τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους έφτασαν στην Κέρκυρα 151.828 στρατιώτες και απλοί πολίτες. Αποβιβάστηκαν στα Γουβιά. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο ανέλαβαν τα έξοδα της συντήρησης και του εξοπλισμού του σερβικού στρατού. Όμως, οι ελλείψεις και ο χρόνος προετοιμασίας της περίθαλψης  έμοιαζαν  μια ακόμη δοκιμασία των ήδη ταλαιπωρημένων, αρρώστων, εκτεθειμένων στο κρύο, στην πείνα και στις μολυσματικές ασθένειες Σέρβων στρατιωτών,  παιδιών και πολιτών.

Στις 21 Ιανουαρίου του 1916 σ΄ αυτό  το νησί, όπου εγκαταστάθηκαν οι πρώτες μονάδες στρατιωτικών νοσοκομείων, ο αριθμός των νεκρών του πρώτου διαστήματος έφτασε τους 1200. Για τη σωτηρία αυτών των προσφύγων οργανώθηκε  νοσοκομείο  και χώροι φιλοξενίας στο νησί Βίδο και σε άλλες περιοχές της Κέρκυρας.

Παρόλες τις προσπάθειες 100 περίπου πρόσφυγες τη μέρα πέθαιναν και οι νεκροί έφτασαν συνολικά τον τραγικό αριθμό των 10.000, άλλοι θαμμένοι στη στεριά και άλλοι στη θάλασσα, στο σημείο που είναι ακόμα και σήμερα γνωστό ως «Γαλάζιος τάφος» στο Βίδο. 

Στη μνήμη όλων αυτών που χάθηκαν, οικοδομήθηκε το 1936 το μαυσωλείο-οστεοφυλάκιο, που βρίσκεται στη  νησίδα  Βιδο. Η δημιουργία, επίσης,  του Σερβικού Μουσείου στην πόλη της Κέρκυρας, σε κτίριο που παραχώρησε ο Δήμος Κερκυραίων, αποτελεί συνέχεια της μακραίωνης σχέσης που ενώνει του Σέρβους με την Κέρκυρα.

Από το 1916 έως το 1918 ο Σερβικός Στρατός διαμόρφωσε 28 στρατιωτικά νεκροταφεία στην Κέρκυρα, τα οποία βρίσκονταν στα στρατόπεδα των μεραρχιών στα Γουβιά, τον Ύψο, τη Στρογγυλή, τη Μεσογγή, τον Άγιο Ματθαίο, τα Βραγγανιώτικα, το Κατωμέρι, αλλά και στο Δημοτικό Νεκροταφείο της πόλης. 

Οι Σέρβοι έμειναν στην Κέρκυρα μέχρι τη λήξη του πολέμου, το 1918.