Νότια Κέρκυρα 2030: Ακούει κανείς;

Τα πρόσφατα πλημμυρικά φαινόμενα, ιδιαίτερα στην περιοχή των Μωραϊτίκων και της Μεσογγής φέρνουν για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια την σωρεία προβλημάτων ως αποκύημα της χρόνιας εγκατάλειψης της Νότιας Κέρκυρας, η οποία μετά την συγχώνευση του Καλλικράτη εντάθηκε, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική απαξίωση του τμήματος αυτού του νησιού.

Σε ότι αφορά την διαχείριση πολλών ζητημάτων από την πλευρά της παρούσας δημοτικής αρχής, το συμπέρασμα είναι ότι οι τοπικοί θεσμικοί φορείς λάμπουν δια της απουσίας τους, ενώ οι συνεχείς αστοχίες στην επίλυση κρίσιμων προβλημάτων δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο για την βελτίωση των υποδομών, αλλά και σε κάθε πτυχή της καθημερινής διαβίωσης των κατοίκων του Νότου.

Υπάρχει έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την βιώσιμη ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου αλλά και του πρωτογενούς τομέα, παρά το γεγονός ότι η Νότια Κέρκυρα συγκεντρώνει πολλά πλεονεκτήματα φυσικού κάλλους, θέσης, εύφορης γης, πλούσια και σπάνια οικοσυστήματα και γενικώς πρόκειται για ένα τμήμα του νησιού με χαρακτήρα και προοπτικές.

Για κανένα από τα παραπάνω όμως δεν έχει υπάρξει μέριμνα, ορθολογική και τεχνοκρατική προσέγγιση, εφαρμόζοντας σύγχρονες πρακτικές ανάπτυξης, με έμφαση στον προσδιορισμό της φέρουσας ικανότητας και της αειφορίας των τοπικών μας κοινοτήτων.

Ήδη το τελευταίο διάστημα αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης στοχεύουν στην αποδυνάμωση των υποδομών του Νότου επιφέροντας πλήγμα ιδιαίτερα στην ασφάλεια των κατοίκων και στην προσβασιμότητα σε υπηρεσίες υγείας, ως αγαθά υψίστης σημασίας για την διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Η ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης απαιτεί ρεαλιστικό σχέδιο, διεκδίκηση πόρων, αλλά και όραμα, προκειμένου η Νότια Κέρκυρα να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην αναπτυξιακή πορεία ολόκληρου του νησιού.

Όλα αυτά μπορούν να υλοποιηθούν μέσα από διεργασίες που θα οδηγήσουν σε αλλαγή φιλοσοφίας και προσέγγισης του ρόλου της αυτοδιοίκησης στην περιοχή, απαλλαγμένης από κομματικές αγκυλώσεις, μικροπολιτικές πρακτικές, ευκαιριακής διαχείρισης και πελατειακών σχέσεων.

Οφείλουμε όλοι προσήλωση και συνέπεια στην προστασία των συμφερόντων των πολιτών, με γνώμονα την θωράκιση του μέλλοντος του τόπου μας, ώστε να βρουν τα παιδιά μας πρόσφορο έδαφος για δημιουργία και πρόοδο.

Δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών και πρόχειρων επιλογών.
Το μη χείρον, όπως αποδείχθηκε, δεν είναι το βέλτιστο, αλλά μπορεί να αποδειχθεί έως και καταστροφικό.

Ο Νότος κραυγάζει από αγωνία για το μέλλον του.
Ακούει κανείς;