Αναβάθμιση και συντήρηση του Βίδο ζητά η «Εκκίνηση»

Όπως και τουλάχιστον τα τελευταία τρία καλοκαίρια έτσι και το φετινό γινόμαστε μάρτυρες μιας σκιαμαχίας μεταξύ της δημοτικής αρχής με εκπρόσωπο τον κ. Νεράντζη, ως εντεταλμένο δημοτικό σύμβουλο για το Βίδο, και της εταιρείας ΙΚΟS.

Η επέκταση της δραστηριότητας της εταιρείας, πέραν των συμφωνημένων, επαναφέρει στο προσκήνιο αυτό που είχε παρουσιαστεί ως «ιδιωτικό νησί» σε παλιότερο διαφημιστικό της.

Και αν από την πλευρά της εταιρείας η πρόθεση της και ο σχεδιασμός της είναι ξεκάθαρα δεν μπορούμε να ισχυριστούμε και το ίδιο για τη δημοτική αρχή. Τουλάχιστον σύμφωνα με όσα δηλώνουν και πράττουν η δήμαρχος και ο «Βιδάρχης» κ. Νεράντζης.  Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αντίδραση του τελευταίου στην παραβίαση των όρων της σύμβασης από πλευράς το IKOS με την επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων του.

Όταν έπειτα από υποδείξεις η εταιρία συμμορφώθηκε, ο κ. Νεράντζης δεν ενοχλήθηκε από την παρατυπία, αλλά αντίθετα πρότεινε την ενσωμάτωση της παρατυπίας στους όρους της σύμβασης.

Υπάρχει άραγε κάποιο όραμα για το Βίδο; Πως φαντάζεται η δήμαρχός μας να είναι το Βίδο στο τέλος της θητείας της; Θέλουμε κάποια στιγμή να αποκτήσει μόνιμο προσωπικό; Κάτι το οποίο φαίνεται απαραίτητο αν αναλογιστούμε πόσοι εθελοντές και για πόσο χρονικό διάστημα ασχολούνται με την προετοιμασία του Βίδου.  Ή μήπως είναι πιο εύκολο να παραχωρείται κομμάτι κομμάτι σε ιδιώτες;

Το νησί του Βίδο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αναψυχή των κατοίκων της παλιάς πόλης και όχι μόνο. Άλλωστε αποτελεί μια ιδιότυπη φυσική προέκταση της παλιάς πόλης και αναπόσπαστο κομμάτι της. Συνεπώς, πρέπει να υπάρχουν σταθερά, τακτικά και φτηνά δρομολόγια κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.

Όταν μπαίνουν εμπόδια στην μετακίνηση, οι ιδιώτες αποκτούν την άνεση να απλώσουν τη δραστηριότητα τους πέρα από τα χωροταξικά όρια που θέτει η σύμβαση. Εξάλλου αν δεν το δει κανείς, ποιος θα καταλάβει ότι κάτι πάει λάθος και ποιος θα διαμαρτυρηθεί;

Για αυτό πρέπει να παρέμεινε ένας ζωντανός χώρος όπου ο καθένας θα να μπορεί να το επισκέπτεται. Σε αυτό έρχονται να συμβάλλουν οι πρόσκοποι αλλά και οι δημοτικές κατασκηνώσεις που γέμιζαν το νησί με παιδιά και έδιναν την εικόνα πως το μέρος σφύζει από ζωή ενώ ταυτόχρονα προσέφεραν ένας είδος «φύλαξης». Διατηρούσαν τον χώρο καθαρό και συντηρούσαν τις υποδομές κάνοντας ελκυστική μια σύντομη διαμονή.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πέρα από χώρο αναψυχής αποτελεί και τόπο ιστορικής μνήμης. Η σέρβικη κοινότητα πρέπει να έχει λόγο σε ότι αφορά το Βίδο.  Η εταιρεία ΙΚΟS φαίνεται να το ξεχνάει και να τοποθετεί με άνεση ξαπλώστρες και τραπεζοκαθίσματα σε σημεία που προσβάλουν την ιστορική μνήμη.

Τελικά, αυτή τη στιγμή το καλοκαίρι βρίσκει την πόλη της Κέρκυρας με κλειστή την παραλία του Μον Ρεπό, με τα «μπάνια του Αλέκου» να έχουνε μετατραπεί σε κυριλέ μαγαζί και με τον κίνδυνο ακόμα μεγαλύτερη έκταση του Βίδο να παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε ιδιώτες. Αν προσθέσουμε και τη δημιουργία μαρίνας για υπερπολυτελή γιοτ στην περιοχή της Σπηλιάς, φαίνεται πως η δημοτική αρχή έχει βάλει ως στόχο να αποκλείσει τους κερκυραίους από τη θάλασσα. 
              
Ως ΕΚΚΙΝΗΣΗ υποστηρίζουμε την αναβάθμιση  και συντήρηση του Βίδο και όλων των δημόσιων χώρων με βασικό άξονα τη χρήση τους από τους πολίτες της Κέρκυρας. Να σταματήσει επιτέλους αυτή η τακτική της Δημοτικής αρχής που στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση κάθε σπιθαμής γης και την αξιοποίησή της από ξένα ιδιωτικά συμφέροντα. Οι δημόσιοι χώροι αναψυχής σκοπό έχουν να γίνονται τόπος συνεύρεσης, κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας του κερκυραϊκού λαού και οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να αναπτύσσεται με στόχο την εξυπηρέτηση του κερκυραϊκού λαού,  σεβόμενη το περιβάλλον και την ιστορική μνήμη του τόπου.