Η ομιλία της Μ. Υδραίου στην εκδήλωση για την Ημέρα της Γυναίκας (video)
Ημέρα της Γυναίκας
08 Μαρτίου 2022
/ 12:48
Βράβευση έξι Κερκυραίων γυναικών με αναγνωρισμένη προσφορά στην κοινωνία μας
ΚΕΡΚΥΡΑ. “Η θέση της γυναίκας στη νέα βάση πραγμάτων τον 21ο αιώνα” ήταν το θέμα εκδήλωσης με ομιλία-συζήτηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Δημοτικό Θέατρο.
Η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας μίλησε για τον απαιτητικό ρόλο της γυναίκας στην σύγχρονη εποχή και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, φέροντας συχνά τον τίτλο του "δυνατού" φύλου, ενώ δοκιμάζεται σκληρά από τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να υπηρετήσει.
Ο εορτασμός της φετινής Ημέρας της Γυναίκας γίνεται υπό συνθήκες παγκόσμιας ανασφάλειας, τόνισε η Δήμαρχος, επισημαίνοντας παράλληλα ότι σε τέτοιες συνθήκες οι γυναίκες είναι οι πρώτες που πλήττονται.
Στάθηκε ιδιαίτερα στα αυξημένα περιστατικά βίας και κακοποίησης ενώ παράλληλα τόνισε ότι η σκέψη όλων μας βρίσκεται στις μητέρες της Ουκρανίας, που βιώνουν τον ξεριζωμό λόγω του πολέμου.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Νιώθω ότι σήμερα είναι μια ιδιαίτερη ημέρα καθώς, φέτος, η γιορτή αυτή γίνεται υπό συνθήκες παγκόσμιας ανασφάλειας αλλά και ανησυχίας για το τι μέλλει γενέσθαι. Και δυστυχώς, υπό τέτοιου είδους δεδομένα, οι γυναίκες πλήττονται πρώτες, το αποδεικνύουν εξάλλου οι εικόνες που τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε όλοι στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, με τα γυναικόπαιδα να ξενιτεύονται στριμώχνωντας όλη τη ζωή τους σε λίγες βαλίτσες ακολουθώντας το δρόμο της προσφυγιάς, ίσως και της ορφάνιας. Το αποδεικνύουν και τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία αύξησης της κακοποίησης των γυναικών στη χώρα μας ως απόρροια ενδεχομένως και της πανδημίας.
Η θέση της γυναίκας σήμερα λοιπόν. Ο χορός στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη λέει «Τώρα πρέπει να είσαι δεινή, δειλή, αγαθή, φαύλη, σεμνή, ήπια, πολύπειρη». Και αυτή η περιγραφή σήμερα, τόσους αιώνες μετά, συνοδεύει ακόμη όλα όσα πρέπει να είναι μια γυναίκα.
Γιατί, για την κοινωνία μας, την ελληνική κοινωνία, οι γυναίκες πρέπει να είναι τέλειες. Λες και πρέπει κάθε μέρα να αποδεικνύουν ότι ορθώς τους δόθηκε το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμα να έχουν ζωή και έξω από το σπίτι. Οι γυναίκες πρέπει να είναι όμορφες, περιποιημένες, έξυπνες, ηθικές, καλές μανάδες, σωστές σύζυγοι, αποτελεσματικές στη δουλειά τους. Να συνδυάζουν τη μητρότητα με την εργασία. Και να μη γκρινιάζουν, να μη χάνουν το κέφι τους! Πρέπει να παίρνουν σωστές αποφάσεις σε όλους τους τομείς. Πρέπει να είναι δυνατές, πολυσχιδείς, αποτελεσματικές, και φυσικά δεν έχουν δικαίωμα στο λάθος. Και ενώ ως συμπέρασμα όλα τα δεδομένα είναι ότι οι γυναίκες είναι πιο δυνατές σωματικά και ψυχικά τουλάχιστον, πόσες φορές δεν αντηχεί στα αυτιά μας η φράση “δεν έχεις ανάγκη εσύ, οι γυναίκες δεν έχουν ανάγκη”. Αυτή η παραδοχή δημιουργεί ταυτόχρονα φόβο και ανασφάλεια. Αυτή η δύναμη πρέπει να είναι ελεγχόμενη, να μπει σε ένα πλαίσιο για να μην ξεπεράσει το άλλο φύλλο.
Έτσι, μέσα σε μια κοινωνία τόσο... αυστηρή με τις γυναίκες, επανάσταση πια είναι η αγάπη, η τρυφερότητα. Γιατί, όταν μια γυναίκα καταφέρνει να είναι όλα τα παραπάνω, αλλά και να διατηρεί την ευαισθησία της, την αθωότητά της, να παραμένει δημιουργική στην καθημερινότητά της και πραγματικά παρούσα, ψυχή τε και σώματι, σε κάθε στιγμή της ζωής της, τότε για τους άλλους ίσως μοιάζει επικίνδυνη.
Εμείς, λοιπόν, δεν νιώθουμε επικίνδυνες. Δεν γεννηθήκαμε για να κάνουμε παιδιά ντε και καλά, αλλά όσες το θελήσαμε κάναμε από επιλογή και είμαστε περήφανες γι’ αυτά. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε όλα τα πρέπει και τα θέλω μας, και συχνά δεν τα καταφέρνουμε. Προσπαθούμε να μην ντρεπόμαστε για τις αποτυχίες μας, αλλά να δοκιμάζουμε ξανά, με μεγαλύτερη πίστη και όρεξη. Προσπαθούμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μαθαίνοντάς τους να σέβονται όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, μαθαίνοντάς τους ότι δεν υπάρχουν γυναικείες και ανδρικές δουλειές. Μαθαίνοντάς τους να μη φοβούνται την αγάπη και μαθαίνοντάς τους να δίνονται στην αγάπη. Να αγαπούν και να αγαπιούνται.
Είναι αλήθεια ότι είναι πολλά αυτά που έχουν κατακτήσει οι γυναίκες και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και τα κατέκτησαν με κόπο και αγώνα γιατί δεν είναι αυτονόητα. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος μπροστά μας ακόμη για να κατακτηθεί η ισότητα στην ανθρώπινη ύπαρξη, πολλώ δε μάλλον στην σημερινή κοινωνία όπου τα στοιχεία της ανισότητας και της αλλοτρίωσης είναι εμφανή. Σε μια κοινωνία που η επιβολή της εξουσίας εμφανίζεται πέρα από την παραδοσιακή ή την ορθολογική της μορφή και σε οικογενειακό επίπεδο με ποικίλες κακοποιητικές συμπεριφορές ακόμη και δολοφονίες γυναικών.
Για εμένα προσωπικά, για εμάς στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας, έχει μεγάλη σημασία οι γυναίκες που δημιουργούν και γαλουχούν τη ζωή να νοιώθουν ασφάλεια και να έχουν στη διάθεσή τους τα εργαλεία εκείνα που θα βοηθήσουν την καθημερινότητά τους και την επαγγελματική τους ζωή. Θεωρούμε υποχρέωσή μας να παρέχουμε αυτές τις δυνατότητες και έχουμε προχωρήσει σε σειρά ενεργειών και έργων για το σκοπό αυτό. Είναι πολλά αυτά που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα αλλά και αρκετά αυτά που έχουν ήδη γίνει. Από την τοποθέτηση οργάνων γυμναστικής δίπλα σε παιδικές χαρές μας, τη λειτουργία νέων βρεφικών και παιδικών σταθμών, τη δημιουργία κέντρου ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, τη στήριξη της οικογένειας μέσα από προγράμματα της ΔΗΜΟΠ αλλά και την επαναλειτουργία του «ξενώνα κακοποιημένων γυναικών» δομές που παρέχουν σημαντικότατες υπηρεσίες.
Με τη σκέψη μου στις μανάδες της Ουκρανίας, τις μανάδες της Ρωσίας, τις μανάδες και γυναίκες όλου του κόσμου, θα ήθελα να κλείσω αυτή τη μικρή παρέμβαση με λίγες ακόμη φράσεις, και πάλι από τη Λυσιστράτη, όπου μια γυναίκα θα πει: «Γεννήθηκα γυναίκα, μη με μισείτε όμως γι’ αυτό, αν οδηγήσω στο καλύτερο την τωρινή κατάσταση». Γιατί, σημασία δεν έχει αν είσαι γυναίκα ή άνδρας, αλλά αν είσαι καλός και χρήσιμος άνθρωπος για την κοινωνία. Σημασία έχει να προσφέρεις όσο μπορείς με τις γνώσεις, την έμπνευση, τη δημιουργικότητά σου. Να βάλεις το δικό σου λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος. Ο Αριστοφάνης φαίνεται αυτό να το είχε καλά καταλάβει. Εμείς;»
Σημειώνεται ότι η μελωδική χροιά της εκδήλωσης προσφέρθηκε φιλικά από τη γνωστή συνδημότισσά μας κ. Ελένη Βλάχου που αφιέρωσε τα τραγούδια της στις σημερινές εορτάζουσες. Να αναφερθεί τέλος ότι την παρουσίαση και τον συντονισμό της εκδήλωσης έκανε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κέρκυρας Μαρίνα Μοσχάτ.
Τιμώντας τη σημερινή Ημέρα της Γυναίκας, ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας βράβευσε έξι Κερκυραίες για την αναγνωρισμένη προσφορά τους στην κοινωνία μας.
Την τιμητική αναγνώριση έλαβαν οι:
Φραντζέσκα Γεωργοπάλη - Εθελόντρια Πυροσβεστικής, Υπάλληλος Πολιτικής Προστασίας
Σοφία Γκίνη - Υποπλοίαρχος
Ελένη Καραΐσογλου - Διασώστρια ΕΚΑΒ
Αλίκη Μανάτου - Διασώστρια ΕΚΑΒ
Ανέτα Τσελέντη - Ψυχίατρος ΔΗΜΟΠ
Ευτυχία Λάσκαρι - Εθελόντρια Ερυθρού Σταυρού, Πρόεδρος ΧΕΝ, Ιδρυτικό Μέλος Σοροπτιμιστριών, Ιδρύτρια Παιδικής Βιβιλιοθήκης
Η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας μίλησε για τον απαιτητικό ρόλο της γυναίκας στην σύγχρονη εποχή και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, φέροντας συχνά τον τίτλο του "δυνατού" φύλου, ενώ δοκιμάζεται σκληρά από τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να υπηρετήσει.
Ο εορτασμός της φετινής Ημέρας της Γυναίκας γίνεται υπό συνθήκες παγκόσμιας ανασφάλειας, τόνισε η Δήμαρχος, επισημαίνοντας παράλληλα ότι σε τέτοιες συνθήκες οι γυναίκες είναι οι πρώτες που πλήττονται.
Στάθηκε ιδιαίτερα στα αυξημένα περιστατικά βίας και κακοποίησης ενώ παράλληλα τόνισε ότι η σκέψη όλων μας βρίσκεται στις μητέρες της Ουκρανίας, που βιώνουν τον ξεριζωμό λόγω του πολέμου.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Νιώθω ότι σήμερα είναι μια ιδιαίτερη ημέρα καθώς, φέτος, η γιορτή αυτή γίνεται υπό συνθήκες παγκόσμιας ανασφάλειας αλλά και ανησυχίας για το τι μέλλει γενέσθαι. Και δυστυχώς, υπό τέτοιου είδους δεδομένα, οι γυναίκες πλήττονται πρώτες, το αποδεικνύουν εξάλλου οι εικόνες που τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε όλοι στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, με τα γυναικόπαιδα να ξενιτεύονται στριμώχνωντας όλη τη ζωή τους σε λίγες βαλίτσες ακολουθώντας το δρόμο της προσφυγιάς, ίσως και της ορφάνιας. Το αποδεικνύουν και τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία αύξησης της κακοποίησης των γυναικών στη χώρα μας ως απόρροια ενδεχομένως και της πανδημίας.
Η θέση της γυναίκας σήμερα λοιπόν. Ο χορός στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη λέει «Τώρα πρέπει να είσαι δεινή, δειλή, αγαθή, φαύλη, σεμνή, ήπια, πολύπειρη». Και αυτή η περιγραφή σήμερα, τόσους αιώνες μετά, συνοδεύει ακόμη όλα όσα πρέπει να είναι μια γυναίκα.
Γιατί, για την κοινωνία μας, την ελληνική κοινωνία, οι γυναίκες πρέπει να είναι τέλειες. Λες και πρέπει κάθε μέρα να αποδεικνύουν ότι ορθώς τους δόθηκε το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμα να έχουν ζωή και έξω από το σπίτι. Οι γυναίκες πρέπει να είναι όμορφες, περιποιημένες, έξυπνες, ηθικές, καλές μανάδες, σωστές σύζυγοι, αποτελεσματικές στη δουλειά τους. Να συνδυάζουν τη μητρότητα με την εργασία. Και να μη γκρινιάζουν, να μη χάνουν το κέφι τους! Πρέπει να παίρνουν σωστές αποφάσεις σε όλους τους τομείς. Πρέπει να είναι δυνατές, πολυσχιδείς, αποτελεσματικές, και φυσικά δεν έχουν δικαίωμα στο λάθος. Και ενώ ως συμπέρασμα όλα τα δεδομένα είναι ότι οι γυναίκες είναι πιο δυνατές σωματικά και ψυχικά τουλάχιστον, πόσες φορές δεν αντηχεί στα αυτιά μας η φράση “δεν έχεις ανάγκη εσύ, οι γυναίκες δεν έχουν ανάγκη”. Αυτή η παραδοχή δημιουργεί ταυτόχρονα φόβο και ανασφάλεια. Αυτή η δύναμη πρέπει να είναι ελεγχόμενη, να μπει σε ένα πλαίσιο για να μην ξεπεράσει το άλλο φύλλο.
Έτσι, μέσα σε μια κοινωνία τόσο... αυστηρή με τις γυναίκες, επανάσταση πια είναι η αγάπη, η τρυφερότητα. Γιατί, όταν μια γυναίκα καταφέρνει να είναι όλα τα παραπάνω, αλλά και να διατηρεί την ευαισθησία της, την αθωότητά της, να παραμένει δημιουργική στην καθημερινότητά της και πραγματικά παρούσα, ψυχή τε και σώματι, σε κάθε στιγμή της ζωής της, τότε για τους άλλους ίσως μοιάζει επικίνδυνη.
Εμείς, λοιπόν, δεν νιώθουμε επικίνδυνες. Δεν γεννηθήκαμε για να κάνουμε παιδιά ντε και καλά, αλλά όσες το θελήσαμε κάναμε από επιλογή και είμαστε περήφανες γι’ αυτά. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε όλα τα πρέπει και τα θέλω μας, και συχνά δεν τα καταφέρνουμε. Προσπαθούμε να μην ντρεπόμαστε για τις αποτυχίες μας, αλλά να δοκιμάζουμε ξανά, με μεγαλύτερη πίστη και όρεξη. Προσπαθούμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μαθαίνοντάς τους να σέβονται όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, μαθαίνοντάς τους ότι δεν υπάρχουν γυναικείες και ανδρικές δουλειές. Μαθαίνοντάς τους να μη φοβούνται την αγάπη και μαθαίνοντάς τους να δίνονται στην αγάπη. Να αγαπούν και να αγαπιούνται.
Είναι αλήθεια ότι είναι πολλά αυτά που έχουν κατακτήσει οι γυναίκες και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και τα κατέκτησαν με κόπο και αγώνα γιατί δεν είναι αυτονόητα. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος μπροστά μας ακόμη για να κατακτηθεί η ισότητα στην ανθρώπινη ύπαρξη, πολλώ δε μάλλον στην σημερινή κοινωνία όπου τα στοιχεία της ανισότητας και της αλλοτρίωσης είναι εμφανή. Σε μια κοινωνία που η επιβολή της εξουσίας εμφανίζεται πέρα από την παραδοσιακή ή την ορθολογική της μορφή και σε οικογενειακό επίπεδο με ποικίλες κακοποιητικές συμπεριφορές ακόμη και δολοφονίες γυναικών.
Για εμένα προσωπικά, για εμάς στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας, έχει μεγάλη σημασία οι γυναίκες που δημιουργούν και γαλουχούν τη ζωή να νοιώθουν ασφάλεια και να έχουν στη διάθεσή τους τα εργαλεία εκείνα που θα βοηθήσουν την καθημερινότητά τους και την επαγγελματική τους ζωή. Θεωρούμε υποχρέωσή μας να παρέχουμε αυτές τις δυνατότητες και έχουμε προχωρήσει σε σειρά ενεργειών και έργων για το σκοπό αυτό. Είναι πολλά αυτά που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα αλλά και αρκετά αυτά που έχουν ήδη γίνει. Από την τοποθέτηση οργάνων γυμναστικής δίπλα σε παιδικές χαρές μας, τη λειτουργία νέων βρεφικών και παιδικών σταθμών, τη δημιουργία κέντρου ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, τη στήριξη της οικογένειας μέσα από προγράμματα της ΔΗΜΟΠ αλλά και την επαναλειτουργία του «ξενώνα κακοποιημένων γυναικών» δομές που παρέχουν σημαντικότατες υπηρεσίες.
Με τη σκέψη μου στις μανάδες της Ουκρανίας, τις μανάδες της Ρωσίας, τις μανάδες και γυναίκες όλου του κόσμου, θα ήθελα να κλείσω αυτή τη μικρή παρέμβαση με λίγες ακόμη φράσεις, και πάλι από τη Λυσιστράτη, όπου μια γυναίκα θα πει: «Γεννήθηκα γυναίκα, μη με μισείτε όμως γι’ αυτό, αν οδηγήσω στο καλύτερο την τωρινή κατάσταση». Γιατί, σημασία δεν έχει αν είσαι γυναίκα ή άνδρας, αλλά αν είσαι καλός και χρήσιμος άνθρωπος για την κοινωνία. Σημασία έχει να προσφέρεις όσο μπορείς με τις γνώσεις, την έμπνευση, τη δημιουργικότητά σου. Να βάλεις το δικό σου λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος. Ο Αριστοφάνης φαίνεται αυτό να το είχε καλά καταλάβει. Εμείς;»
Σημειώνεται ότι η μελωδική χροιά της εκδήλωσης προσφέρθηκε φιλικά από τη γνωστή συνδημότισσά μας κ. Ελένη Βλάχου που αφιέρωσε τα τραγούδια της στις σημερινές εορτάζουσες. Να αναφερθεί τέλος ότι την παρουσίαση και τον συντονισμό της εκδήλωσης έκανε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κέρκυρας Μαρίνα Μοσχάτ.
Τιμώντας τη σημερινή Ημέρα της Γυναίκας, ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας βράβευσε έξι Κερκυραίες για την αναγνωρισμένη προσφορά τους στην κοινωνία μας.
Την τιμητική αναγνώριση έλαβαν οι:
Φραντζέσκα Γεωργοπάλη - Εθελόντρια Πυροσβεστικής, Υπάλληλος Πολιτικής Προστασίας
Σοφία Γκίνη - Υποπλοίαρχος
Ελένη Καραΐσογλου - Διασώστρια ΕΚΑΒ
Αλίκη Μανάτου - Διασώστρια ΕΚΑΒ
Ανέτα Τσελέντη - Ψυχίατρος ΔΗΜΟΠ
Ευτυχία Λάσκαρι - Εθελόντρια Ερυθρού Σταυρού, Πρόεδρος ΧΕΝ, Ιδρυτικό Μέλος Σοροπτιμιστριών, Ιδρύτρια Παιδικής Βιβιλιοθήκης
