Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Ι.Καποδίστρια στην Κέρκυρα

ΚΕΡΚΥΡΑ. Με ιδιαίτερη επιτυχία διεξήχθη από το Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων, το τριήμερο που πέρασε, το πρώτο διεθνές συνέδριο με θέμα “Ι. Καποδίστριας, ο οραματιστής” με τη συμμετοχή δεκάδων ιστορικών και προσωπικοτήτων των γραμμάτων που έχουν μελετήσει τη ζωή, το έργο αλλά και την εποχή που έζησε και έδρασε ο Καποδίστριας.

Ενδεικτική του ενδιαφέροντος του κοινού και της επιτυχούς διοργάνωσης του συνεδρίου ήταν η προσέλευση του κόσμου και τις τρεις ημέρες διεξαγωγής του, ενώ, ενθουσιώδεις ήταν οι αναφορές από τους συμμετέχοντες ως προς το υψηλό επιστημονικό του επίπεδο.

Οι εργασίες του συνεδρίου διεξήχθησαν στο Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας τηρώντας όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα και περιελάμβαναν επιστημονικές ανακοινώσεις, ποιητικές και μουσικές συναντήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και τρεις μουσικές βραδιές με μουσική και τραγούδια εμπνευσμένα από την εποχή του μεγάλου Κυβερνήτη ενώ πραγματοποιήθηκαν και επισκέψεις σε μουσεία και την Πινακοθήκη του Δήμου.


Την έναρξη του συνεδρίου κήρυξε με ομιλία της η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Μερόπη Υδραίου ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο Υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, ο Βουλευτής Κέρκυρας της Ν.Δ. Στέφανος Γκίκας, ο Βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αυλωνίτης, ο Βουλευτής Κέρκυρας του ΚΙΝΑΛ Δημήτρης Μπιάνκης, εκπρόσωπος της Ιεράς Μητρόπολης Κερκύρας Παξών και Διαποντίων Νήσων, ο Δήμαρχος του Piran-Pirano Đenio Zadkovič, εκπρόσωποι Δήμων του Δικτύου Ι. Καποδίστριας από την Σλοβενία, οι αναπληρωτές Δημάρχων του Coper – Kapodistria Mario Steffè, του Ancaran-Ancarano Barbara Švagelj, της Izola – Isola Agnese Babič, ο αντιδήμαρχος του Δήμου Αμμοχώστου, εκπρόσωποι  της Π.Ι.Ν. και των Δήμων Βορρά και Νότου της Κέρκυρας, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού Χρυσούλα Τόμπρου, ενώ παραβρέθηκε και ο Πρόξενος της Ιταλίας.

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο καθηγητής Αναστάσιος – Ιωάννης Μεταξάς εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας,


Την έναρξη του συνεδρίου συντόνισε η δημοσιογράφος Ίνα Ταράντου.

Σε ό,τι αφορά τον κύριο κορμό των εργασιών του συνεδρίου ανακοινώσεις, ομιλίες και παρεμβάσεις έκαναν σπουδαίοι επιστήμονες, ιστορικοί, καθηγητές Πανεπιστημίων και ερευνητές από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία. Αναφέρονται ενδεικτικά οι Θάνος Βερέμης,  Γιώργος Γεωργής,  Θανάσης Χρήστου, Βασίλης Καραποστόλης, Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Μαρία Ευθυμίου, Στέλιος Αλειφαντής, Στέφανος Καβαλλιεράκης, Λένα Διβάνη, Καρολίνα Μέρμηγκα, Άννα Λυδάκη, Σοφία Μωραίτη, Νικόλαος Κουρκουμέλης, Χάρης Ξανθουδάκης, Ανδρέας Κούκος, Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, Δημήτρης Μεταλληνός, Μιχάλης Πολίτης, Κώστας Σουέρεφ, Ηλίας Γιαρένης, Μανώλης Δρακάκης, Ναταλία Καποδίστρια, Ντάρια Κοσκόρου και Τένια Ρηγάκου.



Η πορεία του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, το έργο και η εποχή στην οποία έζησε, φωτίστηκαν μέσα από ανακοινώσεις συνέδρων και μελετητών  δίνοντας επιπρόσθετα το έναυσμα για περαιτέρω επιστημονική έρευνα. Μάλιστα, εκφράστηκε η επιθυμία από πλευράς συνέδρων, το διεθνές αυτό συνέδριο, να θεσμοθετηθεί και να πραγματοποιείται στο νησί μας από το Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων τουλάχιστον ανά διετία.
           
Στο πλαίσιο του συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν και παράλληλες ξεναγήσεις και τρεις μουσικές βραδιές με τη συμμετοχή του κουαρτέτου της κουαρτέτο  εγχόρδων ION Ensemble, την Ορχήστρα Εγχόρδων του Ωδείου Κερκύρας σε μουσική διεύθυνση Κίμωνα Χυτήρη. Στις συναυλίες συμμετείχαν ως σολίστ η Άννα Στυλιανάκη, ο Παντελής Κοντός, ο μαέστρος Σπύρος Ρουβάς και ο πιανίστας Θανάσης Αποστολόπουλος.
           
Στην τελετή λήξης του συνεδρίου η Δήμαρχος Μ. Υδραίου απέδωσε στους συνέδρους και τους πνευματικούς φορείς του τόπου τιμητικές πλακέτες, ενώ ευχαρίστησε θερμά το Τμήμα Πολιτισμού του Δήμου και την αντιδήμαρχο Χρυσούλα Τόμπρου για την κοπιώδη και επιτυχή προσπάθεια την οποία κατέβαλαν. Οι πνευματικοί φορείς οι οποίοι τιμήθηκαν από το Δήμο είναι η Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας, η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, η Φιλαρμονική Εταιρία Μάντζαρος, το Ωδείον Κερκύρας, η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών – Μουσείο Σολωμού, η Φιλαρμονική Ένωση Κέρκυρας “Καποδίστριας”, η Χορωδία Κέρκυρας, η Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας “Σαν Τζιάκομο” και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. 



Τα πρακτικά των εργασιών πρόκειται να εκδοθούν ενώ στη διάθεση του κοινού  θα είναι και το πλήρες συνέδριο βιντεοσκοπημένο.
           
Το σχεδιασμό και την οργάνωση του συνεδρίου και των παράλληλων εκδηλώσεων υπογράφει ο σκηνοθέτης Πέτρος Γάλλιας.



Ακολουθεί η ομιλία της Δημάρχου:
Αγαπητοί φίλοι

Κυρίες και Κύριοι
Στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την ελληνική   επανάσταση του 1821,  η διοργάνωση  του Συνεδρίου για τον Ιωάννη Καποδίστρια,  με την συμμετοχή  διακεκριμένων ιστορικών,   που έχουν μελετήσει τη ζωή και  το έργο του,    αποτελεί κορυφαίο επιστημονικό  γεγονός  για τον τόπο μας.

Ως Δήμαρχος του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρα και Διαποντίων Νήσων,  νοιώθω ιδιαίτερη χαρά  να κηρύσσω την έναρξη αυτής της σημαντικής επιστημονικής εκδήλωσης.

Κάθε επέτειος, φέρει ισχυρούς συμβολισμούς, η συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, περιμένει από εμάς να της δώσουμε νόημα.   Να εμπνευστούμε από την Ιστορία και την πορεία μας, για να οραματιστούμε το Αύριο και να προετοιμαστούμε για τη νέα εποχή που έρχεται.
Αυτή σχέση παρελθόντος – παρόντος, μπορεί να αποτελέσει την αισιόδοξη προοπτική μιας κοινωνίας που δεν σταματά να αγωνίζεται για διαχρονικές αξίες.

Μπορεί η επανάσταση  να μην ξεκίνησε από το Ιόνιο, προετοιμάστηκε όμως εδώ και για αυτήν την προετοιμασία πρωτοστάτησαν Κερκυραίοι και Επτανήσιοι πολιτικοί  και λόγιοι,  με προεξέχοντα φυσικά τον  Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια του πρώτου  Νεοελληνικού  Κράτους

Τα Επτάνησα στα χρόνια της επανάστασης  στήριξαν  την σκλαβωμένη Ελλάδα, αγκάλιασαν τον πόνο των καταδιωγμένων, δέχτηκαν  αναρίθμητους πρόσφυγες, τους παραχώρησαν προστασία, τους έδωσαν παρηγοριά, τους γλύτωσαν από την σφαγή και τον όλεθρο. Έπαιξαν πρωτεύοντα  ρόλο σε διπλωματικό επίπεδο σε μια περίοδο που  στην Ευρώπη κυριαρχούσε η Ιερά συμμαχία, που ήταν αντίθετη σε  επαναστάσεις και  φιλελεύθερα κινήματα.

Με την στάση τους τα Επτάνησα   έδειξαν   πως ένοιωθαν   κομμάτι της σκλαβωμένης Ελλάδας και συνέδεαν την ανεξαρτησία τους με την ευρύτερη απελευθέρωση της πατρίδας μας.  Η προσφορά τους είχε συναισθηματικά κίνητρα  αφού δεν τελούσαν  υπό τουρκικό ζυγό και  δεν είχαν να κερδίσουν τίποτα,  απεναντίας έθεταν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωής τους για την ελευθερία  της Ελλάδας.  
Αγαπητοί Φίλοι                                 
Έκλεισαν  δύο αιώνες απ’ την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821 και ελάχιστα γνωρίζουμε για τη θέση της Επανάστασης στο διπλωματικό πεδίο. Καμία επανάσταση όμως  δεν οργανώθηκε σε μια νύχτα. Το παρελθόν, οι ρίζες, όσα προηγήθηκαν είναι εκείνα που δημιούργησαν το προεπαναστατικό κλίμα και προετοίμασαν τις ιστορικές εξελίξεις.

Η ιστορία γράφεται από τους πρωταγωνιστές της και στα Ιόνια νησιά  μεγάλοι πρωταγωνιστές που συνέδεσαν το όνομά τους με την Επανάσταση είναι ο Διονύσιος Σολωμός,  ο Νικόλαος Μάντζαρος ,  ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος, ο  Ανδρέας  Μουστοξύδης,  ο Παύλος Κάρερ, ο  Ανδρέας Κάλβος.  Και φυσικά  προεξέχων  όλων  ο Ιωάννης Καποδίστριας

Πολλοί λίγοι Έλληνες γνωρίζουν το γεγονός ότι στο ξεκίνημά της, η Επανάσταση περισώθηκε χάρη στον πατριωτισμό και τη διπλωματική ευστροφία του μεγάλου αυτού ευρωπαίου  διπλωμάτη.

Ο  Έλληνας διπλωμάτης με μια σειρά ενέργειές του, πέτυχε να δημιουργήσει στους συμμάχους ελληνικό ζήτημα και να παρουσιάσει την επανάσταση ως εθνική και όχι κοινωνικοανατρεπτική, συνδέοντας  την με την απρόσκοπτη  πορεία σε μια σύγχρονη  Ευρώπη.  Και το πέτυχε αφενός καταδικάζοντας την επανάσταση στα χαρτιά ως μέλος της Ιερής Συμμαχίας, αφετέρου υποθάλποντάς τη στρατιωτικά ως ακραιφνής Έλληνας πατριώτης.

Ο Καποδίστριας έδωσε στους εταίρους μαθήματα εξωτερικής πολιτικής, διαπραγμάτευσης και πατριωτισμού, αλλά και ευφυής και κοφτερής διπλωματίας. 
Πολύ μεγάλη ήταν επίσης  η συμβολή του στη διάσωση της επανάστασης το επόμενο έτος 1822, όταν παραιτήθηκε από Υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου αφήνοντας έτσι να φανεί το γεγονός αυτό ως δήθεν  διπλωματική νίκη του Μέττερνιχ και εγκαταστάθηκε στη Γενεύη, προκειμένου από εκεί να κατευθύνει και να ελέγχει διπλωματικά τον αγώνα.

Ο μεγάλος αυτός πατριώτης και ευφυέστατος πολιτικός γνώριζε ότι  το ελληνικό ζήτημα θα γινόταν πρόβλημα για τις ευρωπαϊκές αυλές, οπότε όφειλαν και να το λύσουν, όπως και το δημιούργησαν.
Ο Καποδίστριας δηλαδή πέτυχε ν’ αποτρέψει την επαναφορά του status quo ante και να εδραιώσει την επανάσταση, η οποία με την επικράτησή της σηματοδότησε την αρχή του τέλους της Ιερής Συμμαχίας.

Αγαπητοί φίλοι
Κυρίες και κύριοι

Από την Κέρκυρα, βλάστησε η προσωπικότητα του Ιωάννη Καποδίστρια, προσωπικότητα σπάνιας εμβέλειας και παγκόσμιας αναγνώρισης, που έθεσε τις πολιτειακές βάσεις της σημερινής Ελλάδας. Η προσφορά του για την πορεία των Λαών μας, μπορεί να χαρακτηρισθεί καθοριστική.
Συνέδεσε το όνομα του με πολλά σύγχρονα κράτη, πρώτα απ’ όλα με την Ελλάδα και τα Επτάνησα, την Κύπρο και την Ιστρία, σημερινό Κόπερ Σλοβενίας, λόγω καταγωγής, αλλά και με την Ρωσία, την Ελβετία και την Αυστρία, όπου εργάστηκε ως σπουδαίος διπλωμάτης. Πρωτοστάτησε  και καθιερώθηκε σε μια διαπολιτισμική διεθνή κοινότητα ως εκφραστής του ευρωπαϊκού ιδεώδους και ιδανικό παράδειγμα διαπολιτισμικού διαλόγου.

Ο Καποδίστριας, ως ηγέτης ενός νέου κράτους, που βγήκε από το αίμα και τον πόνο μίας πολυετούς επανάστασης, στη βραχύβια, δυστυχώς, θητεία του, παραμένει το πρόσωπο εκείνο που σημάδεψε με τη δράση του τις δεκαετίες που ακολούθησαν τον αδόκητο θάνατό του. Τις σημάδεψε ποικιλοτρόπως.
Ακόμη και σήμερα, θυμόμαστε τις πρωτοβουλίες του, αλλά και τα εμπόδια και δολοπλοκίες που συνάντησε. Ακόμη και σήμερα, η έννοια ενός «κυβερνήτη», παραμένει ισχυρή στη συλλογική συνείδηση του μέσου Έλληνα, ακριβώς επειδή ο Καποδίστριας υπήρξε Κυβερνήτης, στην κυριολεκτική έννοια του όρου. Κυβερνήτης – Πατέρας του Λαού, θεμελιωτής  θεσμών, Κυβερνήτης  - Υπερασπιστής  των συνόρων της εθνικης κυριαρχίας,   της ελευθερίας της αυτοδιάθεσης.

Η ζωή του Ιωάννη Καποδίστρια, τυπική μιας επιφανούς μορφής των αρχών του 19ου αιώνα, προκαλεί εντύπωση, με την πολυσχιδή δραστηριότητα και την ποικιλία των ζητημάτων που τον απασχόλησαν.
Από πολύ νεαρή ηλικία, μεγαλωμένος σε έναν «παλαιό» κόσμο,  ανδρώθηκε στην εποχή όπου οι λεγόμενες μεγάλες Δυνάμεις εγκαθίδρυαν την αποφασιστική παρουσία τους στα παγκόσμια πολιτικά και οικονομικά δρώμενα.

Στην ουσία, ένας άνθρωπος που προήλθε από την ευγενέστερη παράδοση του Διαφωτισμού, βρέθηκε να διαχειρίζεται ζητήματα που είχαν άμεση σχέση με την αναπτυσσόμενη αποικιοκρατία, με την πρώτη βιομηχανική επανάσταση, με την εξέλιξη των αρχών της Γαλλικής επανάστασης, που οδηγούσε τους λαούς σε αναζήτηση της εθνικής τους ταυτότητας μέσα σε ένα πλαίσιο που τους υποχρέωνε σε σκληρούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Καποδίστριας έδρασε, ενώ η Γαλλία, ως καταλύτης αλλαγών στο παγκόσμιο σκηνικό, πέρασε από τη φάση της δημοκρατίας στην Αυτοκρατορία και αργότερα στη μοναρχία.
Στα ίδια χρόνια, ήταν σε θέση να εκτιμήσει στην ίδια του την πατρίδα, στην Κέρκυρα και στα Ιόνια Νησιά, πώς αυτές οι δραματικές εξελίξεις, οδήγησαν τη  γενέτειρά του σε αλλεπάλληλες πολιτειακές μεταβολές.

Ο Καποδίστριας δεν έζησε σε έναν τελματωμένο κόσμο. Έζησε στα πρόθυρα της ανάπτυξης πρωτοφανών ζυμώσεων, που οδήγησαν αργότερα την ανθρωπότητα σε μεγάλες αλλαγές. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για την εποχή του, δηλαδή η πολιτική του πρακτική, είχε τον βαθμό της πρόγνωσης και της σοφίας που πρέπει να διαθέτει κάθε πολιτικός άνδρας.

Η θητεία του στην πολιτική αναδιοργάνωση της Ελβετίας, ήταν τόσο αξιόλογη και σημαντική, ώστε ακόμη και σήμερα, οι θεσμοί που οργάνωσε παραμένουν ζωντανοί και αποτελεσματικοί. Η στάση του στο προσκήνιο των διπλωματικών σχέσεων των μεγάλων δυνάμεων, τον είχε εφοδιάσει με ασύγκριτη πολιτική εμπειρία, πρόνοια και χειρουργικές κινήσεις

Κι όμως, ο διεθνής διπλωμάτης που λευκάνθηκε στην υλοποίηση μεγαλεπήβολων διακρατικών στόχων, ήταν ο διεισδυτικός κυβερνήτης που έδωσε φώτιση σε έναν πληγωμένο λαό, που θέσπισε ισχυρούς θεσμούς, που αγωνίστηκε για τις διεθνείς πύλες της νέας χώρας, που προσπάθησε όσο κανείς να σταθεί αντάξιος του ευμετάβλητου συναισθηματικά λαού που κυβέρνησε.

Ο Καποδίστριας, προχώρησε με τολμηρά και γενναία βήματα στη οργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης, ανασυγκρότησε  την οικονομία, αναδόμησε  τις κατεστραμμένες πόλεις, γέμισε με σχολεία την Ελληνική επικράτεια, ανασύνταξε τον στρατό, οργάνωσε την Εκκλησία, τη δικαιοσύνη, την υγεία, τη γεωργία, εμφύσησε αίσθημα ασφάλειας στον λαό, έδωσε διπλωματικές μάχες για την επέκταση της Ελληνικής επικράτειας. 

Η πολιτική διαθήκη του Καποδίστρια δεν αποτυπώθηκε ποτέ σε ένα φυσικό έγγραφο. Την έγραψε με την πολιτική του πρακτική και την υπέγραψε με το αίμα του.

Σήμερα, οι Έλληνες, σοφότεροι και πιο έμπειροι, μετά από τόσες δεκαετίες ζωντανής πολιτικής παρουσίας, μπορούμε να υποψιαστούμε τι εξέλιξη θα είχε ο τόπος μας αν καταφέρναμε τότε να ξεπεράσουμε τον τοπικισμό και την έμφυτη δυσπιστία μας, επιτρέποντας στον τότε Κυβερνήτη μας, μερικά χρόνια ακόμη παραγωγικής δράσης.

Δεν θα αγιογραφήσω την ευγενή προσωπικότητα του Καποδίστρια.  Απλώς θα ήθελα, στα πρώτα χρόνια του εικοστού πρώτου αιώνα, να υπενθυμίσω ότι ο Κυβερνήτης μας δίδαξε πολλά, και θα μας διδάσκει ολοένα και περισσότερα, αρκεί να σεβόμαστε και να τιμάμε  τον βίο και την πολιτεία του, καθώς η ιστορική έρευνα θα αποδίδει την απαιτούμενη δικαιοσύνη  και τον θαυμασμό από την μελέτη  των πράξεών του.

Αγαπητοί  φίλοι
Δεν χρειάζονται νομίζω άλλες αναφορές, για να διαπιστώσει κανείς  το μέγεθος του
ιστορικού φορτίου που κουβαλλα η γενέτειρα του μεγάλου κυβερνήτη.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν μία ιδιαίτερη προσωπικότητα. Χαρακτηρίστηκε για το αδαμάντινο ήθος του, την ανιδιοτέλειά του, τον απόλυτο τρόπο που υπετάγη στο μεγάλο Χρέος, το έργο που ανέλαβε να πραγματοποιήσει και να φέρει σε πέρας. Αυτός ό άνθρωπος, που όλη σχεδόν ή αλληλογραφία του είναι γραμμένη στα γαλλικά, αυτός ό κόντες του Libro d’oro, που τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε έξω από την Ελλάδα, ήταν κατ’ έξοχήν Έλληνας αυθεντικός  πατριώτης. 

Η ύπαρξή του, ή παρουσία του στις πρώτες ώρες της νέας εθνικής μας ζωής πρέπει όλους να μας εμπνέει με υπερηφάνεια.
Είναι αλήθεια, ότι ο θάνατος του κυβερνήτη έμεινε αδικαίωτος και η μοίρα του “αχυρένιου” ελληνικού κράτους ήταν προδιαγεγραμμένη να εξελιχθεί σε ένα μετά-οθωμανικό κράτος που ταλανίζεται επί δύο αιώνες να ανακαλύψει τον εθνικό του χαρακτήρα ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση.
 
Ο Ιωάννης Καποδίστριας,  αφοσιώθηκε πλήρως  στην οικοδόμηση κράτους  μέσα στο χάος του μετεπαναστατικού τοπίου που παρέλαβε μετά την επιτυχία της Εθνεγερσίας του 1821, υπήρξε μοναδική και ανυπέρβλητη, πραγματική «Εθνική Παρακαταθήκη» προσήλωσης στο Εθνικό Χρέος και διαρκές παράδειγμα προς μίμηση, ιδίως για τους Έλληνες Πολιτικούς και τις νεότερες γενιές
Αφιέρωσε, κυριολεκτικώς, τον εαυτό του στον ιερό σκοπό της δημιουργίας, εκ του μηδενός, σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, βάζοντας τις βάσεις για μιαν Ελλάδα αντάξια του παρελθόντος της αλλά και της προοπτικής της.  Ακαταπόνητος και αποφασιστικός, εργάσθηκε «με λογισμό και μ’ όνειρο», όπως γράφει και ο Διονύσιος Σολωμός.

 Η δολοφονία του στο Ναύπλιο, καθαρώς πολιτική δολοφονία, από τον Κωνσταντίνο και τον Γιώργο Μαυρομιχάλη –και εκείνους βεβαίως που κρύβονταν πίσω τους, ως ηθικοί αυτουργοί, εντός και εκτός Ελλάδας- έβαλε θλιβερό τέλος στο μεγαλόπνοο έργο του και βύθισε τον Ελληνικό Λαό σε βαρύ πένθος.
 
Όταν είχε επισκεφτεί  την Κέρκυρα ο τότε  Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος,   στην  αρχή  ομιλίας του  για τον Ιωάννη Καποδίστρια είχε πει: «Οι μεγάλοι νεκροί μιλούν και όσοι θέλουν μπορούν να τους ακούσουν».
Άλλωστε ο ίδιος  ο Ι Καποδίστριας είχε πει: Δεν θα αντάλλαζα  τον τάφο μου που έχω στην   Κέρκυρα με οποιαδήποτε αποκατάσταση στον κόσμο.

Με αυτό τελειώνω  και Κηρύσσω   την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου   “Ιωάννης Καποδίστριας ο οραματιστής” . Εύχομαι να επιτύχει να φωτίσει ακόμα περισσότερο  την πορεία του Μεγάλου Κυβερνήτη.

Σας ευχαριστώ