Μια εκδήλωση - εμπειρία...

Ήταν μια εκδήλωση-εμπειρία. Για περίπου μια ώρα, το σώμα μόνο  βρισκόταν στο προαύλιο των Φυλακών της Κέρκυρας. Το μυαλό και η ψυχή ανακάλυψε πτυχές του αγώνα και των ανθρώπων του και  ταξίδεψε στο χώρο και στο χρόνο. Εκεί όπου εκτυλίχτηκαν οι μάχες των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Τα ανεκτίμητα και σπάνια αντικείμενα, ο οπλισμός και η εξάρτηση που χρησιμοποιούσαν οι ήρωες -ιερά κειμήλια που μετέφερε με ευλάβεια ο συλλέκτης τους- και ο βιωματικός τρόπος παρουσίασης τους έδωσαν αέρα στα πανιά της φαντασίας μας και μας μετέφεραν στο πεδίο της μάχης λίγο πριν τον αγώνα… Έναν αγώνα, που κατέληξε νικηφόρα, πριν 200 χρόνια, και τον οποίο τίμησε, με αυτό τον τρόπο,  το Σχολείο Φυλακών της Κέρκυρας.
     
Γνωρίσαμε, θαρρείς, τους πολεμιστές, ακριβώς στην ώρα της προετοιμασίας τους, πριν αντιμετωπίσουν τους εχθρούς. Με βιωματικό τρόπο και με πρόθυμο για την αναπαράσταση τον Ρουμάνο κρατούμενο που σεμνά δεχόταν ένα –ένα κομμάτι της εξάρτησης του αγώνα. Φορέσαμε μαζί τη φαρδιά φουστανέλα, την γκρι μακριά πουκαμίσα, γυρίσαμε επανειλημμένα το ζωνάρι στη μέση, ζωστήκαμε το μεδουλάρι και τις πιστόλες, διπλώσαμε την κάπα πάνω από τον ώμο να μη μας κόψει το σπαθί του Τούρκου, νιώσαμε να ξεδιψάμε πίνοντας από το ξύλινο φλασκί νερό και… πλήρεις εξάρτησης ριχτήκαμε στη μάχη. Έχοντας μπροστά στα μάτια μας αντικείμενα των αγωνιστών της εποχής. Αυθεντικά αντικείμενα, που έπαιξαν ρόλο στην ιστορική ροή της Επανάστασης, κειμήλια ιερά εκείνης της περιόδου, που ένα–ένα με επιμονή και υπομονή συνέλεξε ο φιλοξενούμενος μας. Ο κ. Θεόδωρος Κωτσάκης, Έφορος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου, με έδρα και Μουσείο στην Πάτρα, απόγονος αγωνιστών ο ίδιος, οδηγός μας σε αυτό το ταξίδι της γνώσης, της βίωσης του βαθύτερου μηνύματος του εορτασμού: Την Ελευθερία, ως αναγκαιότητα συνέχισης της ζωής.




Με την αγάπη και το πάθος στα μάτια και στις κινήσεις του, με απλότητα και ταπεινότητα στο ύφος του, αλλά συνάμα με συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία, μακριά από αξιακές και αισθητικές υπερβολές, ο επίμονος συλλέκτης, καθήλωσε όλους όσοι είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση. Για περίπου μία ώρα, μπροστά στο μικρό χώρο του προαύλιου, εκπαιδευόμενοι στο Σχολείο των Φυλακών, εκπαιδευτές, σωφρονιστικοί υπάλληλοι και οι λιγοστοί -λόγω συνθηκών- καλεσμένοι, (μεταξύ αυτών η Προϊσταμένη του Καταστήματος Κράτησης, η Εισαγγελέας Κέρκυρας, η Έφορος Αρχαιοτήτων). Γνωρίσαμε με τρόπο άμεσο και βιωματικό πτυχές της ιστορίας του τόπου μας, Ενωμένα (;), σεμνά κι απέριττα, χωρίς φολκλόρ, στρεβλώσεις κι υπερβολές. Έτσι όπως χρειάζεται να γιορτάζεται η συγκεκριμένη περίοδος. Έτσι όπως χρειάζεται να γιορτάζονται όλες οι Επαναστάσεις, όλοι οι αγώνες.
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΔΟΥΚΑΚΗ                        
Εκπρόσωπος του Συλλόγου «Φίλοι του Σχολείου Φυλακών Κέρκυρας»

Υ.Γ
Σημαντική στιγμή στην εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, που αναδεικνύει τη χρησιμότητα της ιστορικής μνήμης ως στοιχείου ευαισθητοποίησης των ανθρώπων στην αποφυγή νέων πολεμικών συρράξεων,  η ανάγνωση, από κρατούμενο μαθητή, έκκλησης για ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Τα λόγια αυτά έγραψαν από κοινού, μερικές μέρες πριν την εκδήλωση (στην ώρα του Κοινωνικού Γραμματισμού) με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς την παραμικρή διόρθωση εκπαιδευτών.
Αναδημοσιεύουμε:


ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ για τον ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

Εμείς, οι μαθητές του Σχολείου Φυλακών Κέρκυρας, επειδή έχουμε ζήσει τον πόλεμο στις πατρίδες μας, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας σ' αυτό που συμβαίνει τώρα στη Μέση Ανατολή. Ξέρουμε από πρώτο χέρι τον πόνο να χάνεις αγαπημένα σου πρόσωπα, τον φόβο να μην τολμάς να βγεις έξω από το σπίτι σου, την παγωμάρα να κουβαλάς επί δυο χρόνια νεκρούς στους ώμους σου. Ζητάμε να σταματήσει ο πόλεμος, για να μη χαθούν άδικα άλλες ανθρώπινες ζωές. Καμία θρησκεία, κανένα έθνος δεν έχει αξία μπροστά στην ανθρώπινη ζωή. Κατάπαυση των πυρών, ειρήνη κι ελευθερία για όλους.