«Έφυγε» ο αθλητικογράφος Νίκος Δημουλάς

Ένας άνθρωπος της προσφοράς ο οποίος συνέδεσε το όνομά και την παρουσία του με τα ποδοσφαιρικά δρώμενα στο νησί, καλύπτοντας αγώνες για την αθλητική εφημερίδα «Κερκυραϊκά Σπορ» είκοσι έτη και πήγαινε στα γήπεδα γι αυτό και μετά τα 80 του χρόνια, ήταν σίγουρα ο γηραιότερος στην Ελλάδα.

Μιλάμε για έναν Κύριο, ο οποίος  ήταν αθλητικός ανταποκριτής τη δεκαετία του ΄60 και ΄70 στον Όμιλο Λαμπράκη, στην εβδομαδιαία αθλητική εφημερίδα «Ομάδα» που κυκλοφορούσε τότε κάθε Τρίτη.

Ο Κυρ Νίκος της καρδιάς μας αγαπούσε πολύ τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο, κάλυπτε ποδοσφαιρικούς αγώνες εντός και εκτός Κέρκυρας με περίσσια αγάπη και ζήλο. Το ότι πολλές φορές τις Κυριακές καθόταν όλη μέρα στο γήπεδο ήταν ξεχωριστό, πήγαινε το πρωί με το λεωφορείο, σε ένα γήπεδο, όπου θα γινόταν 3 ματς και καθόταν 8 και 9 ώρες. Το έκανε μόνο από αγάπη, έχοντας μαζί του το φαγητό και το νερό της ημέρας και αυτό δείχνει την παθολογική του αγάπη γι αυτό που έκανε πάντα αφιλοκερδώς (ποτέ δεν πήρε ούτε μια πορτοκαλάδα).

Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι ζητούσαν οι ομάδες που έπαιζαν εκτός Κέρκυρας να τους συνοδέψει, τον είχαν για γούρι και τον λάτρευαν όλοι, δεν μπορεί κανείς στην Κέρκυρα να μην έχει αγαπήσει αυτόν τον άνθρωπο που έσταζε μέλι για όλους, που το ήθος και η καλοσύνη του ήταν μάθημα ζωής για όλους μας.



Στην πορεία αυτή έζησε πολλά, ίσως το πιο αξέχαστο όπως έλεγε ο Κυρ Νίκος ήταν η πορεία της Βολίδας το 2008-9 στο κύπελλο Ελλάδος, όταν και μπόρεσε να το κατακτήσει κάνοντας την μεγαλύτερη έκπληξη νικώντας στο Μεσολόγγι τον Ασπρόπυργο με 4-3. Σε όλη αυτή την πορεία ο Κυρ Νίκος ήταν παρών εντός και εκτός έδρας παρ΄ ότι τότε ήταν ήδη 75 χρόνων, ενώ σαν τρελός στο «τέλος» κάθε ματς  έτρεχε να αγκαλιάσει τους παίκτες της κερκυραϊκής ομάδας, πανηγυρίζοντας μαζί τους σαν παιδί. Γιατί ήταν παιδί, είχε την ψυχή και την αγάπη για τον κόσμο μικρού παιδιού.

Πήγαινε εκτός έδρας σε δύσκολες έδρες, εποχές που γινόταν διάφορα περιστατικά και αυτό του έδωσε τον τίτλο του «Πολεμικού ανταποκριτή» έτσι όπως από κάποια στιγμή και μετά τον χαρακτήριζαν και τον ήξεραν όλοι. Έγινε γνωστός σε όλη τη Βορειοδυτική Ελλάδα, είναι χαρακτηριστικό δε ότι από σεβασμό, φρόντιζαν να του δίνουν χώρο εντός γηπέδου να κάθεται, αν και είναι εκτός κανονισμών, αλλά ποτέ ουδείς διαμαρτυρήθηκε.

Τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών και από πολλές ομάδες στο νησί, αλλά τα εύσημα για αυτόν ήταν η τεράστια αγάπη όλου του κόσμου σε κάθε γήπεδο που πήγαινε. Η εκτίμηση στο πρόσωπό του ήταν κάτι πρωτόγνωρο, αλλά το άξιζε με το παραπάνω. Ήταν ένας Κερκυραίος με ήθος και αρχές «παλιάς κοπής» και θα μας λείψει πάρα πολύ.

Είχα την ευλογία να συνεργαστώ μαζί του, ήταν σαν πατέρας, ήταν ένας άνθρωπος που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στο μυαλό και την καρδιά μου. Καλό Παράδεισο «Πολεμικέ μας ανταποκριτή». Θερμά συλλυπητήρια από όλους όσοι συνεργάστηκαν με τα «Κερκυραϊκά Σπορ» στην γυναίκα, την κόρη του και στους οικείους του.  Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.




Η κηδεία του θα γίνει στο νεκροταφείο των Γουβιών την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι.
Σπ. Πίκουλας 

Οι  φωτο είναι από τον τελικό κυπέλλου Ελλάδος όπου η Βολίδα το 2009 κατέκτησε το τρόπαιο, με τον κυρ Νίκο ντυμένο με τα χρώματα της Κερκυραϊκής ομάδας.