ΔΕΚΑ πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε για τον Αρίλλα

1.  Είναι ένα σύνολο διάσπαρτων μικρό-οικισμών κατανεμημένων μεταξύ τεσσάρων πρώην κοινοτήτων, Αυλιωτών,  Μαγουλάδων κατά το μεγαλύτερο τμήμα, Καββαδάδων και Αφιώνα. Tο μικρό ποτάμι που εκβάλει στη θάλασσα του Αρίλλα είναι το φυσικό όριο του σημερινού τοπικού δημοτικού διαμερίσματος Αφιώνα με το αντίστοιχο των Μαγουλάδων. Γιαυτό θα ακούσετε τα τοπωνύμια Αφιωνίτικα, Καββαδίτικα, Στάουσα  και Μπουντέικα να  είναι οι αντίστοιχες περιοχές που ανοίγουν διοικητικά  στα αντίστοιχα τοπικά διαμερίσματα , Αφιώνα, Καββαδάδων , και Αυλιωτών.   

Πιθανόν η ονομασία Αρίλλας να είναι Ρωμαϊκής πρωτοχριστιανικής εποχής επειδή τότε συνήθιζαν να ονομάζουν μια τοποθεσία παίρνοντας για όνομα την πληθώρα κάποιων αντικειμένων και βάζοντας την Λατινική κατάληξη ille. Στην περιοχή τότε αφθονούσε ένα είδος δρυός ονομαζόμενη Αρία (αριά το λένε ακόμη σήμερα οι γεροντότεροι), πολύ καλό ξύλο για την κατασκευή πλοίων, έτσι και το Αρίλλας. Κατά άλλη εκδοχή η περιοχή ονομάστηκε έτσι από κάποιο Ρωμαίο στρατηγό Αρίλλα που κατά την ρωμαϊκή κατοχή είχε στην περιοχή μας το στρατόπεδό του.  

Υπάρχει άλλη μια παραλία στην Ελλάδα με το όνομα Αρίλλα (θηλυκό) στην Πέρδικα Θεσπρωτίας.

 

2. Σε αυτήν την περιοχή δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά περίπου 40 ντόπιες οικογένειες έχοντας στην ιδιοκτησία τους γύρω στις 140 επιχειρήσεις.  Η τουριστική τοπική «ταυτότητα» του προορισμού βασίζεται στους φυσικούς , πολιτιστικούς και τουριστικούς πόρους που διαθέτει η περιοχή καθώς στηρίζεται κυρίως σε μια διαφορετική επιχειρηματική κουλτούρα και αντίληψη, που στοχεύει στην ποιότητα παρεχομένων υπηρεσιών.  Ο τουρισμός στηρίζεται κυρίως σε επισκέπτες που επιλέγουν διακοπές με κύρια χαρακτηριστικά το φυσικό περιβάλλον, τις μικρές οικογενειακές μονάδες καταλυμάτων, την φιλικότητα και την εξυπηρέτηση των ντόπιων και η ποιότητα της παραλίας και τέλος η πλειοψηφία των επισκεπτών δεν προγραμματίζουν τις διακοπές τους μέσω TourOperators, αλλά κυρίως απευθείας με τους ιδιοκτήτες των καταλυμάτων μέσω του διαδικτύου. 

 

 

3. Στην παραλία του Αρίλλα δεν υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις αλλά μόνο μικρές, τοπικές, οικογενειακές επιχειρήσεις, που ανήκουν σε Αριλλιώτες , οι περισσότεροι από τους οποίους, γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στον Αρίλλα. Η περιοχή γενικότερα διαθέτει ένα πλέγμα πλεονεκτημάτων που μπορεί και διατηρεί ένα σημαντικό αριθμό επαναλαμβανόμενων επισκεπτών οι οποίοι αισθάνονται «σαν στο σπίτι τους».Οι τοπικές  πολιτιστικές εκδηλώσεις και δράσεις που λαμβάνουν χώρα στον Αρίλλα συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην προώθηση του τουρισμού αναδεικνύοντας την πολιτιστική  κληρονομιά και παράδοση στους επισκέπτες. Οι κάτοικοι και επιχειρηματίες της περιοχής έχουν βάλει σκοπό την διαμόρφωση ενός τουριστικού μοντέλου με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη, την αειφορία και την ποιότητα , ώστε η περιοχή Αρίλλα να αναδειχτεί σε ένα πρότυπο παραθεριστικό προορισμό τόσο στην Κέρκυρα όσο και για την Ελλάδα

 

Η παραλία στις αρχές της δεκαετίας του '80

4. Η παραλία του αλλάζει σχήμα και μέγεθος πάρα πολύ συχνά! Η ακτογραμμή αυτή είναι άμεσα εκτεθειμένη στην ανοιχτή θάλασσα. Οι παραθαλάσσιοι γκρεμνοί  από άργιλο  και χώμα στις δυο άκρες της που ονομάζονται Γράβες και Διάφνες αντίστοιχα, διαβρώνονται κατά δεκάδες εκατοστά το χρόνο.  Όλα εξαρτώνται από τις συνθήκες του ανέμου, των κυμάτων και των ρευμάτων. Το πλάτος της παραθαλάσσιας ζώνης μπορεί να αλλάξει μέσα σε μερικές ώρες κάθε φορά που επικρατούν μέτριοι έως ισχυροί άνεμοι. Η Όστρια (νοτιοδυτικός άνεμος) συνήθως αφαιρεί την χρυσοκίτρινη ψιλή άμμο του Αρίλλα και ο Μαίστρος ( βορειοδυτικός άνεμος)  την ξαναφέρνει. Πριν από τη δεκαετία του 80 η παραλία αποτελούταν κυρίως από βότσαλα και κροκάλες καθώς δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου τόσο μεγάλο τμήμα αμμουδιάς. Οι ντόπιοι επιχειρηματίες με τη βοήθεια της τοπικής κοινότητας, κατασκεύασαν την  προβλήτα που βρίσκεται μπροστά από το σταυροδρόμι της παραλίας. Από τότε, η ακρογιαλιά  του Αρίλλα μαζεύει αρκετή άμμο  καθώς ο μόλος αυτός λειτουργεί σαν φράγμα των ρευμάτων που μοιράζουν την αμμουδιά κατά μήκος της ακτογραμμής που μετατρέπεται σε ιδανικό χώρο για οικογένειες με παιδιά και όλους όσους αναζητούν ηρεμία και ασφάλεια μέσα και έξω από το νερό.   

 Δεν αποκλείεται όμως όταν φυσήξει ο Πουνέντες ( δυτικός άνεμος) να εξαφανιστεί η αμμουδιά μέσα σε μερικές ώρες.  Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά  τους χειμερινούς μήνες. 

 

5. Απέναντι από την παραλία σε απόσταση ενός μιλίου περίπου υπάρχει ένα μικρό νησί που ονομάζεται Γραβιά. Είναι στην πραγματικότητα ένας σχηματισμός τριών νησιών. Η Γραβιά, η Συκιά και η Γυναίκα, Στο μεγαλύτερο νησάκι την Γραβιά  κατοικούν μερικές κατσίκες που θρέφονται με το πλούσιο χορτάρι του και πίνουν θαλασσινό νερό οι οποίες έχουν τοποθετηθεί από ντόπιους κατοίκους στο κοντινό παρελθόν. Σε αυτό το νησάκι μπορεί κανείς να ανακαλύψει μια μικρή μυστική παραλία  που ονομάζεται Αμίσκι.  Η Συκιά, το μεσαίο βραχάκι πήρε το όνομα από τις αγριοσυκιές που φυτρώνουν στις μικρές απόκρημνες κοιλότητες γης που διαθέτει.

Η Γυναίκα πήρε το όνομα αυτό  γιατί είναι το πιο μικρό και βορινότερο μέρος της συστάδας. Όταν κοιτάζει κανείς  αυτό το βράχο από τα υψώματα του Αρίλλα και παρατηρήσει το πρώτο κύμα του Μαΐστρου ( βορειοδυτικός άνεμος)  που θα χτυπήσει πάνω και θα ασπρίσει, τότε ο βράχος μοιάζει με γυναίκα που έχει σκύψει και πλένει τα ρούχα της στην άκρη του ποταμιού.     

 

6.Το πετρωμένο καράβι του Οδυσσέα… Ο μύθος του απολιθωμένου καραβιού της Οδύσσειας του  Ομήρου δεν λείπει να... διεκδικείται  και από τον Αρίλλα... Αν κοιτάξετε μακριά προς τα βορειοδυτικά προς το νησί Μαθράκι, θα δείτε ένα μικρό βράχο που μοιάζει με πανί μικρού ιστιοφόρου, Η επίσημη ονομασία του στον χάρτη είναι «Καράβι». Έχει πάρει το όνομά του από τη μυθολογική ιστορία του απολιθωμένου σκάφους από την Οδύσσεια του Ομήρου; Μοιάζει απλά με ιστίο πλοίου; Ο Οδυσσέας πάντως βρέθηκε ξεβρασμένος σε παραλία κοντά σε ένα μικρό ποτάμι από τη Ναυσικά και της υπηρέτριες  της. Τον βοήθησαν και τον πήγαν στο Παλάτι του Αλκίνοου , όπου τον φρόντιζαν και τον φιλοξένησαν μέχρι να αναρρώσει πλήρως.  Ο Οδυσσέας ερχόμενος από δυτικά για τη χώρα των Φαιάκων είχε προς τα αριστερά τον πολικό αστέρα, άρα είχε κατεύθυνση προς ανατολάς και με ταξίδι μιας νύχτας ήταν δυνατό να φτάσει στην Ιθάκη. Βγαίνει λοιπόν το συμπέρασμα ότι η πόλης των Φαιάκων πρέπει να αναζητηθεί στην βορειοδυτική ακτή της Κέρκυρας.

 

Αγκινάρες στη Γραβιά

7. Στον Αρίλλα υπάρχουν μερικοί πολύ σημαντικοί αγρότες που παράγουν μεγάλη ποσότητα λαχανικών όλο το χρόνο και τα διανέμουν σε ολόκληρο το νησί. Από τα πιο δημοφιλή προϊόντα στην Λαϊκή Αγορά της Κέρκυρας  είναι οι διάσημες ντομάτες του  Αρίλλα  και οι  Αριλλιώτικες αγκινάρες.  Οι περισσότερες ταβέρνες έχουν τα δικά τους αγροκτήματα και διατηρούν τα δικά τους πουλερικά για τα αυγά, χρησιμοποιούν τα δικά τους βότανα και λαχανικά. Σχεδόν κάθε οικογένεια καλλιεργεί πατάτες δύο φορές το χρόνο.

 

8.Το τελευταίο οικοδόμημα του ακρωτηρίου δεν είναι φάρος. Σαν βρεθείτε μπροστά στην παραλία αποκλείεται να μην παρατηρήσετε το σήμα κατατεθέν της που είναι το ακρωτήριο ΚΕΦΑΛΙ και χωρίζει τον Αρίλλα από τον Άγιο Στέφανο Αυλιωτών. Αυτό το τμήμα ξηράς που εισχωρεί στη θάλασσα αποτελείται από βαθμίδες με κροκαλοπαγή και ιζηματογενή πετρώματα που παρατηρούνται σε διαδοχικά επίπεδα τα οποία οι παλιοί ονόμαζαν “Ροβολιτά”. Στην άκρη του κοντά στον γκρεμό,  δεσπόζει ένα χαρακτηριστικό οίκημα με τον στρογγυλό πύργο του.   

Το σπίτι αυτό το ονομάζουν οι κάτοικοι ΦΥΛΑΚΙΟ και χτίστηκε για να λειτουργήσει ως πολεμικό παρατηρητήριο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τον Ιταλικό στρατό. Η περιοχή που βρίσκεται  ονομαζόταν από πολύ πριν “Βαρδια”.Τα τοπωνύμια Μεροβίγκλι και Βάρδια μαρτυρούν τα προβλήματα της προ του 1800 εποχής και τη δυσκολία μόνιμης κατοικίας στα παράκτια του νησιού λόγω της έντονης Πειρατείας. 

 Μετά τον πόλεμο το οικόπεδο πέρασε πίσω στον ιδιοκτήτη του και σήμερα ανήκει σε οικογένεια από την Αθήνα που κατάγεται από τον Αρίλλα. Το Φυλάκιο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟ. Μια παραθαλάσσια πεζοπορία όμως από τον χωματόδρομο του Αρίλλα έως των Άγιο Στέφανο Αυλιωτών μέσω της Βάρδιας είναι μια αξέχαστη εμπειρία.   

 

 

 9. Το Παγκάκι στο τέλος του μόλου. Αγοράστηκε και τοποθετήθηκε από μια ομάδα συχνών επισκεπτών και φίλων του Αρίλλα στην μνήμη γνωστού συχωριανού μας. Έκτοτε παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της παραλίας μας καθώς είναι ένα σημάδι αναφοράς και μιας ευχής να ξαναγυρίσουν όσοι κάθονται και  αγναντεύουν την Γραβιά και το ηλιοβασίλεμα  από αυτό το σημείο. Έχει επίσης την τιμητική του στις φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα με τους θαμώνες της περιοχής να έχουν σαν πρώτη κίνηση με το που φτάσουν στον πολυπόθητο προορισμό τους να βγάλουν την πρώτη selfie σε αυτό το ξύλινο παγκάκι που περιβάλλεται από τρεις μεριές με θάλασσα.

10.  Οι οικογενειακές επιχειρήσεις του Αρίλλα για πάνω από 40 χρόνια, έχουν πετύχει να αναπτύσσονται χωρίς να διαβρώσουν υπερβολικά την περιοχή με την τουριστική ανάπτυξη  

γιατί συνεχίζουν να συνεργάζονται με πολλούς τρόπους, όπως η διατήρηση της καθαριότητας , η διασύνδεση των τοπικών παραδόσεων με τον τουρισμό και η εξυπηρέτηση σε ανταγωνιστικά υψηλά πρότυπα.

'Όλα άρχισαν μετά τον πόλεμο του 40 όπου οι παππούδες των σημερινών Αριλλιώτων έχτισαν με δικές τους δαπάνες, δωρεές σε γη και προσωπική εργασία την Εκκλησία, το νεκροταφείο, το Δημοτικό Σχολείο και άνοιξαν με τα χέρια τους τους δρόμους προς τα γύρω “κεφαλοχώρια”. Σε αυτό το μέρος υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι που μέσω των πολυετών δράσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου και των εθελοντικών δραστηριοτήτων,  έχουν μέχρι σήμερα περάσει τα μηνύματα της συνεργασίας, ευγενής άμιλλας, αλληλεγγύης και φιλίας που αναβλύζουν ανάμεσα από τις καλές αλλά και άσχημες μερικές φορές σχέσεις των συχωριανών. 

 

* Επιχειρηματίας, κάτοικος Αρίλλα. 

Οι πληροφορίες αυτές αποτελούν την δική μου εμπειρία για το πώς αντιλαμβάνομαι τον τόπο μου από παιδί μέχρι σήμερα. το άρθρο πηγάζει μέσα από τις συζητήσεις μου με παλιούς και νέους Αριλλιώτες, καθώς και φίλους του Αρίλλα.