Η... ανασκόπηση των 20 ημερών του «Μένουμε Σπίτι» από τους Φροντιστές-Εκπαιδευτικούς της Κέρκυρας
Φροντιστές
31 Μαρτίου 2020
/ 11:14
«Καλούμε όλους τους συναδέλφους φροντιστές, εργοδότες ή υπαλλήλους καθηγητές, να συνεχίσουμε όλοι μαζί την υποστήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους, δίνοντας έτσι τη δική μας απάντηση σε οποιαδήποτε πρόκληση της εποχής που διανύουμε...», αναφέρει ο Σύλλογος Φροντιστών-Εκπαιδευτικών Κέρκυρας
ΚΕΡΚΥΡΑ. Την... ανασκόπηση των 20 ημερών του «Μένουμε Σπίτι» επιχείρησε να κάνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Κέρκυρας.
Ειδικότερα οι φροντιστές-εκπαιδευτικοί της Κέρκυρας αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους:
«Η περίοδος που διανύουμε θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στις μνήμες όλων μας.
Ο κάθε ένας από εμάς καλείται να κάνει την υπέρβαση σκοπεύοντας στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορωνοϊού και στη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.
Χωρίς να ξεχνάμε την υπεράνθρωπη μάχη στα υποβαθμισμένα νοσοκομεία της χώρας αλλά και όλης της Γης, από ιατρούς και νοσηλευτές που υπερβαίνουν καθημερινά τα ανθρώπινα όρια, κάνουμε την ενδοσκόπηση και ανασκόπηση αυτών που έχουν συμβεί.
Από τις 10 Μαρτίου, το «μένουμε σπίτι» καθόρισε μια νέα καθημερινότητα στο οικοσύστημά μας. Οι φροντιστές αναγκαστήκαμε (και ορθώς) να κλείσουμε τις πόρτες των αιθουσών μας στους μαθητές μας, υποσχόμενοι όμως ότι «μένουμε μαζί».
Την ίδια μέρα, όλα τα μέλη του συλλόγου μας, μαζί και οι καθηγητές υπάλληλοι -συνεργάτες, αποφασίσαμε συλλογικά και ατομικά ο καθένας, να βάλουμε πλάτη όχι μόνο στις μόνιμες αλλά και στις έκτακτες ανάγκες των μαθητών μας και των οικογενειών τους. «Μείναμε σπίτι» αλλά δεν «καθίσαμε σπίτι» βλέποντας τηλεόραση και αγωνιώντας μόνο για τα κρούσματα ή για τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεών μας…
Σηκώσαμε τα μανίκια. Άμεσα, καλύψαμε τις ελλείψεις μας σε εξοπλισμό, αναβαθμίσαμε τις υποδομές μας, ενημερωθήκαμε, συμβουλευτήκαμε, δοκιμάσαμε και … ξεκινήσαμε.
Τις τελευταίες 20 μέρες, υποστηρίζουμε τους μαθητές μας εξ΄αποστάσεως. Μεριμνούμε για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στην μαθησιακή τους πορεία. Για τους μαθητές μας της Γ λυκείου, η ευθύνη άρα και η έγνοια είναι μεγαλύτερη.
Προετοιμαζόμαστε για τα διαδικτυακά μας μαθήματα με μεγαλύτερη δυσκολία πολλές φορές, σε σχέση με τα δια ζώσης. Στη πράξη της εξ΄αποστάσεως διδασκαλίας, πρέπει να είμαστε σε μεγαλύτερη εγρήγορση για το ποιος παρακολουθεί και το ποιος δυσκολεύεται.
Το αντιλαμβάνονται και οι γονείς που παρατηρούν διακριτικά περνώντας έξω από το δωμάτιο του παιδιού τους. Αντιλαμβάνονται ότι το φροντιστηριακό εξ΄αποστάσεως μάθημα, διαφέρει από μια διαδικτυακή παρουσίαση κάποιας ομιλίας κάποιου πανεπιστημιακού καθηγητή. Οι μαθησιακοί στόχοι εξακολουθούν να υπάρχουν και να τους προσπαθούμε. Έτσι η ένταση της φροντιστηριακής αίθουσας μεταφέρεται … στο σπίτι. Ευχαριστούμε όλους τους γονείς των μαθητών μας, που μας επιτρέπουν και κατανοούν αυτή την «εισβολή» στο σπίτι τους.
Την ίδια ώρα, ταυτόχρονα με το μάθημα, στοχεύουμε και στην υποστήριξη της ψυχολογίας των μαθητών μας. Γονείς έγκλειστων παιδιών είμαστε κι εμείς, γνωρίζουμε εξ΄ επαγγέλματος τι νόημα θα είχε η προσπάθεια μαθησιακής υποστήριξης χωρίς τη ψυχολογική.
Προσπαθούμε να αντιληφθούμε αυτά που δεν λέγονται και αυτά που δεν φαίνονται. Την κούραση από τον εγκλεισμό, την ένταση λόγω της αναγκαστικής συνύπαρξης με την οικογένεια, την έλλειψη των φίλων, τον φόβο του αόρατου εχθρού, την ανασφάλεια για την έκβαση των εξετάσεων. Όλα παίζουν ρόλο. Αυτά και άλλα πολλά που δεν μπορούν ούτε οι ψυχολόγοι να φανταστούν.
Παρακαλούμε τους γονείς, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, να επικοινωνούμε περισσότερο. Αυτά που φαίνονται δια ζώσης, είναι πιο δύσκολο να φανούν εξ΄αποστάσεως.
Η οπτική των πραγματικών πρωταγωνιστών αυτής της περιόδου, των μαθητών και μαθητριών, είναι ενδιαφέρουσα. Έκπληξη προκαλεί σε όλους τους συναδέλφους καθηγητές, η συνέπεια και η ωριμότητα με την οποία οι μαθητές και μαθήτριες αντιμετωπίζουν τις ψηφιακές τάξεις. Όχι δεν είναι η ευκαιρία τους να ξεσκάσουν. Συμμετέχουν. Αγωνιούν και βοηθούν στην αποτελεσματικότητα του μαθήματος. Ψάχνουν τα αγαθά της διαδικτυακής αλληλεπίδρασης και γοητεύονται όταν τα βρίσκουν.
Ξαφνικά το κινητό και ο υπολογιστής αποκτούν έναν άλλο ρόλο, εναλλακτικό και ενδιαφέρον. Ανακαλύπτουν για τον εαυτό τους πράγματα που δεν τα είχαν φανταστεί. Η έλλειψη της καθημερινής «οργάνωσης» δεν είναι τόσο γοητευτική τελικά. Το σχολείο, το φροντιστήριο, η ομάδα, η παρέα, αποκτούν μια αξία που μόνο στο μάθημα της έκθεσης την είχαν απλά αναφέρει με τους καθηγητές και καθηγήτριές τους.
Η ζωή στο σπίτι επίσης είναι αποκαλυπτική. Η αναγκαστική συμβίωση, η πιο λεπτομερής παρατήρηση των γονιών και των αδελφών, όλα είναι διδακτικά. Και μην ξεχνάμε κανένας γονιός. Ότι τα παιδιά μας μαθαίνουν όχι τόσο με την κατήχηση, αλλά με το παράδειγμα. Και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, ο χρόνος παρατήρησης είναι μεγάλος…
Συμπερασματικά μετά από 20 μέρες, μπορούμε να αισθανόμαστε περήφανοι για το μικρό οικοσύστημά μας. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ βλέπουν ότι το εγχείρημα της εξ’ αποστάσεως υποστήριξης πετυχαίνει. Οι φροντιστές της Κέρκυρας αλλά και οι μαθητές και μαθήτριες στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Οι μεν φροντιστές, όπως υποσχεθήκαμε, υποστηρίζουμε εξ’ αποστάσεως τους μαθητές, οι δε μαθητές υποστηρίζουν τα διαδικτυακά μαθήματα με μια αναπάντεχη συνέπεια. Ευχαριστούμε τους γονείς, που μας αφήνουν να «μπαίνουμε» διαδικτυακά στα σπίτια τους, αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις δυσκολίες της κάθε οικογένειας και τους κοιτάμε κατάματα με επαγγελματισμό και υπευθυνότητα.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους φροντιστές, εργοδότες ή υπαλλήλους καθηγητές, να συνεχίσουμε όλοι μαζί την υποστήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους, δίνοντας έτσι τη δική μας απάντηση σε οποιαδήποτε πρόκληση της εποχής που διανύουμε.
«Μένουμε σπίτι» και «μένουμε μαζί»
Από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Φροντιστών Κέρκυρας
Ειδικότερα οι φροντιστές-εκπαιδευτικοί της Κέρκυρας αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους:
«Η περίοδος που διανύουμε θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στις μνήμες όλων μας.
Ο κάθε ένας από εμάς καλείται να κάνει την υπέρβαση σκοπεύοντας στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορωνοϊού και στη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.
Χωρίς να ξεχνάμε την υπεράνθρωπη μάχη στα υποβαθμισμένα νοσοκομεία της χώρας αλλά και όλης της Γης, από ιατρούς και νοσηλευτές που υπερβαίνουν καθημερινά τα ανθρώπινα όρια, κάνουμε την ενδοσκόπηση και ανασκόπηση αυτών που έχουν συμβεί.
Από τις 10 Μαρτίου, το «μένουμε σπίτι» καθόρισε μια νέα καθημερινότητα στο οικοσύστημά μας. Οι φροντιστές αναγκαστήκαμε (και ορθώς) να κλείσουμε τις πόρτες των αιθουσών μας στους μαθητές μας, υποσχόμενοι όμως ότι «μένουμε μαζί».
Την ίδια μέρα, όλα τα μέλη του συλλόγου μας, μαζί και οι καθηγητές υπάλληλοι -συνεργάτες, αποφασίσαμε συλλογικά και ατομικά ο καθένας, να βάλουμε πλάτη όχι μόνο στις μόνιμες αλλά και στις έκτακτες ανάγκες των μαθητών μας και των οικογενειών τους. «Μείναμε σπίτι» αλλά δεν «καθίσαμε σπίτι» βλέποντας τηλεόραση και αγωνιώντας μόνο για τα κρούσματα ή για τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεών μας…
Σηκώσαμε τα μανίκια. Άμεσα, καλύψαμε τις ελλείψεις μας σε εξοπλισμό, αναβαθμίσαμε τις υποδομές μας, ενημερωθήκαμε, συμβουλευτήκαμε, δοκιμάσαμε και … ξεκινήσαμε.
Τις τελευταίες 20 μέρες, υποστηρίζουμε τους μαθητές μας εξ΄αποστάσεως. Μεριμνούμε για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στην μαθησιακή τους πορεία. Για τους μαθητές μας της Γ λυκείου, η ευθύνη άρα και η έγνοια είναι μεγαλύτερη.
Προετοιμαζόμαστε για τα διαδικτυακά μας μαθήματα με μεγαλύτερη δυσκολία πολλές φορές, σε σχέση με τα δια ζώσης. Στη πράξη της εξ΄αποστάσεως διδασκαλίας, πρέπει να είμαστε σε μεγαλύτερη εγρήγορση για το ποιος παρακολουθεί και το ποιος δυσκολεύεται.
Το αντιλαμβάνονται και οι γονείς που παρατηρούν διακριτικά περνώντας έξω από το δωμάτιο του παιδιού τους. Αντιλαμβάνονται ότι το φροντιστηριακό εξ΄αποστάσεως μάθημα, διαφέρει από μια διαδικτυακή παρουσίαση κάποιας ομιλίας κάποιου πανεπιστημιακού καθηγητή. Οι μαθησιακοί στόχοι εξακολουθούν να υπάρχουν και να τους προσπαθούμε. Έτσι η ένταση της φροντιστηριακής αίθουσας μεταφέρεται … στο σπίτι. Ευχαριστούμε όλους τους γονείς των μαθητών μας, που μας επιτρέπουν και κατανοούν αυτή την «εισβολή» στο σπίτι τους.
Την ίδια ώρα, ταυτόχρονα με το μάθημα, στοχεύουμε και στην υποστήριξη της ψυχολογίας των μαθητών μας. Γονείς έγκλειστων παιδιών είμαστε κι εμείς, γνωρίζουμε εξ΄ επαγγέλματος τι νόημα θα είχε η προσπάθεια μαθησιακής υποστήριξης χωρίς τη ψυχολογική.
Προσπαθούμε να αντιληφθούμε αυτά που δεν λέγονται και αυτά που δεν φαίνονται. Την κούραση από τον εγκλεισμό, την ένταση λόγω της αναγκαστικής συνύπαρξης με την οικογένεια, την έλλειψη των φίλων, τον φόβο του αόρατου εχθρού, την ανασφάλεια για την έκβαση των εξετάσεων. Όλα παίζουν ρόλο. Αυτά και άλλα πολλά που δεν μπορούν ούτε οι ψυχολόγοι να φανταστούν.
Παρακαλούμε τους γονείς, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, να επικοινωνούμε περισσότερο. Αυτά που φαίνονται δια ζώσης, είναι πιο δύσκολο να φανούν εξ΄αποστάσεως.
Η οπτική των πραγματικών πρωταγωνιστών αυτής της περιόδου, των μαθητών και μαθητριών, είναι ενδιαφέρουσα. Έκπληξη προκαλεί σε όλους τους συναδέλφους καθηγητές, η συνέπεια και η ωριμότητα με την οποία οι μαθητές και μαθήτριες αντιμετωπίζουν τις ψηφιακές τάξεις. Όχι δεν είναι η ευκαιρία τους να ξεσκάσουν. Συμμετέχουν. Αγωνιούν και βοηθούν στην αποτελεσματικότητα του μαθήματος. Ψάχνουν τα αγαθά της διαδικτυακής αλληλεπίδρασης και γοητεύονται όταν τα βρίσκουν.
Ξαφνικά το κινητό και ο υπολογιστής αποκτούν έναν άλλο ρόλο, εναλλακτικό και ενδιαφέρον. Ανακαλύπτουν για τον εαυτό τους πράγματα που δεν τα είχαν φανταστεί. Η έλλειψη της καθημερινής «οργάνωσης» δεν είναι τόσο γοητευτική τελικά. Το σχολείο, το φροντιστήριο, η ομάδα, η παρέα, αποκτούν μια αξία που μόνο στο μάθημα της έκθεσης την είχαν απλά αναφέρει με τους καθηγητές και καθηγήτριές τους.
Η ζωή στο σπίτι επίσης είναι αποκαλυπτική. Η αναγκαστική συμβίωση, η πιο λεπτομερής παρατήρηση των γονιών και των αδελφών, όλα είναι διδακτικά. Και μην ξεχνάμε κανένας γονιός. Ότι τα παιδιά μας μαθαίνουν όχι τόσο με την κατήχηση, αλλά με το παράδειγμα. Και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, ο χρόνος παρατήρησης είναι μεγάλος…
Συμπερασματικά μετά από 20 μέρες, μπορούμε να αισθανόμαστε περήφανοι για το μικρό οικοσύστημά μας. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ βλέπουν ότι το εγχείρημα της εξ’ αποστάσεως υποστήριξης πετυχαίνει. Οι φροντιστές της Κέρκυρας αλλά και οι μαθητές και μαθήτριες στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Οι μεν φροντιστές, όπως υποσχεθήκαμε, υποστηρίζουμε εξ’ αποστάσεως τους μαθητές, οι δε μαθητές υποστηρίζουν τα διαδικτυακά μαθήματα με μια αναπάντεχη συνέπεια. Ευχαριστούμε τους γονείς, που μας αφήνουν να «μπαίνουμε» διαδικτυακά στα σπίτια τους, αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις δυσκολίες της κάθε οικογένειας και τους κοιτάμε κατάματα με επαγγελματισμό και υπευθυνότητα.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους φροντιστές, εργοδότες ή υπαλλήλους καθηγητές, να συνεχίσουμε όλοι μαζί την υποστήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους, δίνοντας έτσι τη δική μας απάντηση σε οποιαδήποτε πρόκληση της εποχής που διανύουμε.
«Μένουμε σπίτι» και «μένουμε μαζί»
Από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Φροντιστών Κέρκυρας
