ΛΑ.ΣΥ.: «Οι πανηγυρισμοί για τη μεταφορά δεν μπορούν να κρύψουν το πρόβλημα»

ΚΕΡΚΥΡΑ.   Ανακοίνωση εξέδωσε η «Λαϊκή Συσπείρωση» του Δήμου Κεντρικής Κεέρκυρας & Διαποντίων, με την οποία τοποθετείται στις εξελίξεις αναφορικά με τη διαχείριση των κερκυραϊκών απορριμμάτων και την απόφαση για μεταφορά τους, μέχρι το τέλος του 2022, στην Κοζάνη.

Στην εν λόγω ανακοίνωση της ΛΑ.ΣΥ. Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων εκφράζονται οι φόβοι και οι ανησυχίες των στελεχών της παράταξης για τη λύση, η οποία έχει προκριθεί μετά την πρόσφατη σύσκεψη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας.

Επί λέξει η ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» αναφέρει τα εξής:

«Η Λαϊκή Συσπείρωση επισημαίνει τη συντονισμένη προσπάθεια Κυβέρνησης, Περιφερειάρχη, Δημάρχων του νησιού και άλλων δημοτικών παραγόντων να δημιουργηθεί κλίμα εφησύχασης και προσδοκίας στον Κερκυραϊκό λαό, μέσω πανηγυρικών δηλώσεων, για «ταχεία δρομολόγηση της μόνιμης και οριστικής λύσης του προβλήματος των απορριμμάτων» του νησιού σε «φιλολαϊκή», εννοείται, κατεύθυνση.

Μέχρι σήμερα χορτάσαμε από ενδιάμεσες και προσωρινές «λύσεις», που τεκμηριωμένα αποδόμησε η «Λαϊκή Συσπείρωση» στο παρελθόν προτείνοντας ταυτόχρονα τη δική της θέση για μια ορθολογική λύση του προβλήματος.

Πρόταση, που οι πρόθυμοι της παράδοσης του δημόσιου πλούτου και της εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων τη χαρακτηρίζουν «ανέφικτη». Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να γίνεται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μακριά από ιδιώτες με το κόστος να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

«Για 3 χρόνια τα απορρίμματα της Κέρκυρας σε Κοζάνη, δε θα υπάρξει επιβάρυνση των δημοτών», αυτό υποτίθεται ότι είναι το συμπέρασμα της ευρείας σύσκεψης των εκπροσώπων των πιο πάνω κρατικών φορέων και άλλων παραγόντων, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Με αυτόν τον ψευδεπίγραφο τίτλο, που διοχέτευσαν στον τύπο, επιχειρούν να καθησυχάσουν τον κερκυραϊκό λαό, που επί χρόνια υφίσταται τις επιπτώσεις, σε βάρος της υγείας του και του περιβάλλοντος, από τη συνεχιζόμενη ανεξέλεγκτη διαχείριση των αποβλήτων του νησιού.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι τελείως διαφορετική όπως προκύπτει από την ίδια την Ανακοίνωση Τύπου του Υπ. Περιβάλλοντος, την 31.10.19.

Συγκεκριμένα:

1. Δεν πρόκειται για «τα απορρίμματα της Κέρκυρας» συνολικά. Πρόκειται για 25.000 τόνους «φρέσκου» σκουπιδιού για το 2020 (2083 τόνοι το μήνα, με μικρές αυξομειώσεις), δηλαδή μόνο το 36%  των σκουπιδιών του νησιού σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΠΕΣΔΑ Ιονίων Νήσων για το 2020 (69.482 τόνοι). Τους καλοκαιρινούς μήνες η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη. Το Αύγουστο π.χ., μήνας αιχμής για την οικονομική ζωή του νησιού μαζί και για τις ποσότητες των σκουπιδιών (9.000 τόνοι το 2017), θα μεταφέρεται μόλις το 23% των σκουπιδιών, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Κι ακόμη, η ποσότητα των 25.000 τόνων αφορά μόνο στο 2020, θα επανεξετασθεί για το 2021 και 2022 αφού, όπως είναι λογικό, προηγείται η εξυπηρέτηση των δήμων της περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας.

Τέλος, να μην ξεχνάμε ότι δεκάδες χιλιάδες τόνοι δεμάτων που υπάρχουν αλλά και δημιουργούνται θα παραμένουν σε Λευκίμμη και Τεμπλόνι με τις γνωστές αρνητικές συνέπειες.

2. Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει ο ισχυρισμός ότι «δε θα υπάρξει επιβάρυνση των δημοτών». Και πάλι το «μάρμαρο» θα το πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά και μάλιστα με δύο τρόπους:

(ι) Ξεκάθαρα αναφέρεται ότι η απαλλαγή των δημοτών «από την υλοποίηση του σχεδίου διαχείρισης» ισχύει «από σήμερα [σ.σ.: στην πραγματικότητα από τότε που θα ξεκινήσει η μεταφορά] μέχρι τέλος 2021».

Συνεπώς από το 2022 το υπέρογκο κόστος για τη θαλάσσια και οδική μεταφορά και για την επεξεργασία στη ΜΕΑ Κοζάνης θα το πληρώνουν οι δήμοι, για την ακρίβεια τα λαϊκά στρώματα μέσω των τελών καθαριότητας.

Όπως αποκαλύπτεται στα σχετικά δημοσιεύματα, το 2022 (μέχρι τότε το κόστος θα καλύπτεται κατά τα λεγόμενά τους από κεντρικούς κρατικούς πόρους) το τέλος εισόδου στη ΜΕΑ, που θα καρπώνεται ο όμιλος που διαχειρίζεται τη ΜΕΑ (εταιρεία ΑΚΤΩΡ) ανέρχεται στα 104 € ανά τόνο (2*41,97*1,24), δηλ. στα 2.600.000 € το χρόνο! Εάν προστεθούν και τα άγνωστα μέχρι στιγμής, πλην σημαντικά, κόστη θαλάσσιας και οδικής μεταφοράς η συνολική δαπάνη θα σκαρφαλώσει σε ακόμη μεγαλύτερα ύψη, με το λεηλατημένο εισόδημα της λαϊκής οικογένεια να υφίσταται μια παραπέρα δραματική αφαίμαξη, αφού θα συμμετέχει σε αυτήν τόσο ο εμπλεκόμενος πλοιοκτήτης όσο και ο ιδιώτης μεταφορέας.

(ιι) Όλοι οι εκπρόσωπου της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης που συμμετείχαν στη σύσκεψη συμφώνησαν τελικά με τον κατάπτυστο όρο να μην υπάρξει για τα χρόνια 2020 -21 «αίτημα έκτακτης χρηματοδότησης των Δήμων Κέρκυρας από τον κρατικό προϋπολογισμό»(!).

Καλούνται να τα βγάλουν πέρα με τα ψίχουλα του ΕΣΠΑ και με την «αξιοποίηση των σημερινών εσόδων και πόρων των Δήμων της Κέρκυρας». Είναι φανερό ότι οι πόροι αυτοί θα κοπούν από άλλες δραστηριότητες και υποχρεώσεις προς τους δημότες.

Όσο για τις υπεύθυνες διαβεβαιώσεις ότι, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είναι δυνατόν να ξεκινήσει η μεταφορά «εντός 2 μηνών», τους υπενθυμίζουμε ότι πρέπει προηγούμενα να ολοκληρωθούν διαδικασίες όπως η τροποποίηση των ΠΕΣΔΑ Δυτ. Μακεδονίας και Ιονίων Νήσων, η ανάθεση του έργου της μεταφοράς (πρόκειται για 68,5 τόνους την ημέρα), και η έγκαιρη αδειοδότηση του κατάλληλου πλωτού μέσου μεταφοράς.

3. Ταυτόχρονα, το κύριο βάρος «για τη μόνιμη και οριστική λύση του προβλήματος των απορριμμάτων» δίνεται, στο πλαίσιο πάντα των αντιλαϊκών κατευθύνσεων του ΕΣΔΑ και του ΠΕΣΔΑ Ι.Ν., «στη δημιουργία της μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στο Τεμπλόνι» ενώ ο κορμός για μια ορθολογική λύση του προβλήματος, που είναι η άμεση ανάπτυξη της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, επαφίεται στα αποτυχημένα και δαπανηρά για τους δήμους προγράμματα της ΕΕΑΑ ΑΕ (μπλε κάδοι), που 15 χρόνια μετά τη θέσπισή τους αιωρούνται μεταξύ φθοράς και απραξίας.

Όσο για την επισήμανση της ουσιαστικής, πράγματι, ανάγκης για «τάχιστη δημιουργία δικτύου διαλογής και διαχείρισης βιοαποβλήτων»,  πρόκειται για καθαρή κοροϊδία, αφού η δημιουργία της οικείας μονάδας επεξεργασίας (ΜΕΒΑ) παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον καθώς έχει συνδυαστεί με την κατασκευή της μονάδας επεξεργασίας των σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ), και πάντως για μετά το 2022 και βλέπουμε.

Οι προθέσεις τους είναι σαφείς. Αξιοποιώντας τα τραγικά αδιέξοδα, που δημιούργησε η συνειδητή πολιτική επιλογή των προκατόχων τους, μεθοδεύουν τώρα να ολοκληρώσουν το έργο τους προβάλλοντας ως λύσεις σωτηρίας τους ίδιους παρωχημένους σχεδιασμούς με άξονα τη μεγιστοποίηση της επεξεργασίας των σύμμεικτων αποβλήτων, με βασικό αν όχι αποκλειστικό κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, την πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα της καθαριότητας.

Μέχρι σήμερα, με προκλητικό τρόπο η δημοτική Αρχή Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων αρνήθηκε σε τρία δημοτικά συμβούλια το αίτημα της Λαϊκής Συσπείρωσης για συνολική συζήτηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, ενώ οι άλλες δημοτικές αρχές  αναλώνονται σε δευτερεύουσες μεταξύ τους αντιπαραθέσεις.

Μπορεί πολλοί να κάνουν αγωνιώδεις προσπάθειες για να αποδείξουν ότι ήταν οι εμπνευστές αυτής της «λύσης» αλλά το κρίσιμο είναι να δικαιωθεί ο κερκυραϊκός λαός, να μην παίζουν μπάλα με την αγωνία του, να μην προωθούνται εν κρυφτώ επιχειρηματικοί σχεδιασμοί και επιβάλλονται δια της πλαγίας χωροθετήσεις (Τεμπλόνι και Λευκίμμη).

Όπως και στα άλλα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, έτσι και στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των αποβλήτων, ολοκληρωμένη και διαρκής λύση, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης μπορεί να εξασφαλιστεί.

Για να ανοίξουμε αυτόν τον ελπιδοφόρο δρόμο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών παλεύουμε για τη βελτίωση των όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, της ποιότητας ζωής των εργαζομένων, προβάλλοντας ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο αιτημάτων για άμεση διεκδίκηση και πάλη και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων με προμετωπίδα:

• ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή, όχι στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης.

• ΟΧΙ στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Το κόστος των προγραμμάτων, εξοπλισμού και έργων για την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και του περιβάλλοντος, να προέρχονται από κεντρικούς δημόσιους πόρους που θα τροφοδοτούνται σε σημαντικό βαθμό και από μια μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου.

• Παλεύουμε για την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζόμενων, σε δημόσιους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα».