Η τοποθέτηση της Ισμήνης Μώρου στο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής
ΚΙΝΑΛ
02 Απριλίου 2019
/ 06:24
ΑΘΗΝΑ. Στο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής μίλησε η Υποψήφια Ευρωβουλευτής Κινήματος Αλλαγής και Μέλος Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής, Ισμήνη Μώρου.
Η τοποθέτησή της
Είμαστε εδώ γιατί δεν είμαστε φανατικοί ούτε ιδιοτελείς. Είμαστε εδώ γιατί είμαστε τέκνα της γνήσιας Ανανεωτικής Αριστεράς και όχι θαυμαστές τριτοκοσμικών ιδεολογικών συστημάτων. Πολύ φοβούμαστε ότι για τη χώρα μας ήρθε η ώρα που ο καθένας μας πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο.
Η επίκληση αρχών για μια νέα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δικαιολογεί και να συγχωρεί τις παλαιές αυταπάτες, όχι γιατί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί, αλλά γιατί αυτό συμβαίνει συνεχώς και είναι μια δικαιολογία για παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση και τη διαχείριση της εξουσίας.
Η βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει τις μνήμες από τη μέχρι σήμερα πολιτική του τον καθιστά απρόβλεπτο παίκτη. Η αντίληψη του για τους θεσμούς ξεφεύγει από τους κανόνες χρήσης τους. Άλλωστε επαίρονται και το έχουν δηλώσει ότι «εμείς οι άσχετοι μπορούμε και ξεπερνάμε τα θεσμικά εμπόδια». Το παράλληλο σχέδιο δεν είναι μόνο το «Σχέδιο της Θεσσαλονίκης».
Η οικονομική κρίση της χώρας προσφέρει στο ΣΥΡΙΖΑ το κατάλληλο κοινωνικό υπόβαθρο γι΄αυτό. Η αποδοχή της συρρίκνωσης των εισοδημάτων και προπάντων η καταστροφή της μεσαίας τάξης του παρέχει τη δυνατότητα να μεταβάλλει τις κοινωνικές στρωματώσεις της χώρας. Η υπερφολόγιση των δυναμικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και η προϊούσα φτωχοποίηση τους δεν είναι αποτέλεσμα αλλά στόχος για το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας άλλος κόσμος που χάνει την οικονομική και ιδεολογική του αυτονομία και που εύκολα ποδηγετείται με επιδοματικές πολιτικές και καταγγελία των πολιτικών αντιπάλων.
Αυτό το παιχνίδι ο ΣΥΡΙΖΑ θα το πάει μέχρι τέλους.
Εδώ νομίζω ότι έρχεται απολύτως και ταιριάζει η απαίτηση για Στρατηγική Ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι όμως για να κερδίσει η Δεξιά, που παραμένει ο ιδεολογικός μας αντίπαλος, αλλά για να υπερασπιστούμε τη χώρα μας απέναντι στην επίθεση που δέχεται η δημοκρατία της ελεύθερης σκέψης και απέναντι στη μετάβαση σε καθεστώς ποδηγετούμενο και κομματικοκρατίας.
Η εξαγγελία της «ολιγαρκούς αφθονίας» είναι η παραδοχή της κατάστασης ενός μέλλοντος που ονειρεύονται και μας επιφυλάσσουν.
Φίλες και Φίλοι
Η απάντηση σ΄αυτή την εκπαίδευση που μας κάνουν και στις ονειρώξεις μιας ιδεοληπτικής και φανατικής ηγεσίας, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να απαντήσει με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι η καθημερινή και συνεχής αποκάλυψη του περιεχομένου της προπαγάνδας τους και ο άλλος η αναζήτηση και η δημιουργία συμμαχιών μέσα στην κοινωνία που διαμορφώθηκε κατά την κρίση. Αυτό το δεύτερο είναι η κυρίαρχη απαίτηση για επιβίωση του Σοσιαλδημοκρατικού πολιτικού χώρου. Η στήριξη μας πάνω σε ιδεολογικά πλαίσια και σε στρώματα που πεισματικά αντιστέκονται σε παραπλανητικές εξαγγελίες θα πρέπει να ενισχυθεί. Πρέπει να συμμαχήσουμε και με εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν επιθυμία δημιουργίας και αύξησης του πλούτου της χώρας και είναι διατεθειμένες να πάνε τη χώρα μπροστά. Πρέπει να απαιτήσουμε να δημιουργηθούν συνθήκες συμμετοχής όλων σε ένα νέο όραμα κοινωνικής και εθνικής ευημερίας με σύγχρονους όρους που θα αντιμετωπίζουν τις δράσεις της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και θα αμβλύνουν τις απάνθρωπες συνθήκες μιας οικονομίας καζίνου.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στο άλλο επίδικο του Συνέδριου μας:
Πρέπει να ενισχύσουμε τη δυναμική του Κινήματος Αλλαγής με νέες οργανωτικές διεργασίες, οι οποίες θα επιτρέψουν τη σύνθεση διαφορετικών απόψεων και την ώσμωση των τάσεων, εγκαταλείποντας αντιλήψεις συναισθηματικής βάσης με αναφορά σ΄ένα ένδοξο παρελθόν με τελικό στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού ενοποιημένου και δυναμικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
.
Είμαστε εδώ γιατί δεν είμαστε φανατικοί ούτε ιδιοτελείς. Είμαστε εδώ γιατί είμαστε τέκνα της γνήσιας Ανανεωτικής Αριστεράς και όχι θαυμαστές τριτοκοσμικών ιδεολογικών συστημάτων. Πολύ φοβούμαστε ότι για τη χώρα μας ήρθε η ώρα που ο καθένας μας πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο.
Η επίκληση αρχών για μια νέα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δικαιολογεί και να συγχωρεί τις παλαιές αυταπάτες, όχι γιατί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί, αλλά γιατί αυτό συμβαίνει συνεχώς και είναι μια δικαιολογία για παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση και τη διαχείριση της εξουσίας.
Η βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει τις μνήμες από τη μέχρι σήμερα πολιτική του τον καθιστά απρόβλεπτο παίκτη. Η αντίληψη του για τους θεσμούς ξεφεύγει από τους κανόνες χρήσης τους. Άλλωστε επαίρονται και το έχουν δηλώσει ότι «εμείς οι άσχετοι μπορούμε και ξεπερνάμε τα θεσμικά εμπόδια». Το παράλληλο σχέδιο δεν είναι μόνο το «Σχέδιο της Θεσσαλονίκης».
Η οικονομική κρίση της χώρας προσφέρει στο ΣΥΡΙΖΑ το κατάλληλο κοινωνικό υπόβαθρο γι΄αυτό. Η αποδοχή της συρρίκνωσης των εισοδημάτων και προπάντων η καταστροφή της μεσαίας τάξης του παρέχει τη δυνατότητα να μεταβάλλει τις κοινωνικές στρωματώσεις της χώρας. Η υπερφολόγιση των δυναμικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και η προϊούσα φτωχοποίηση τους δεν είναι αποτέλεσμα αλλά στόχος για το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας άλλος κόσμος που χάνει την οικονομική και ιδεολογική του αυτονομία και που εύκολα ποδηγετείται με επιδοματικές πολιτικές και καταγγελία των πολιτικών αντιπάλων.
Αυτό το παιχνίδι ο ΣΥΡΙΖΑ θα το πάει μέχρι τέλους.
Εδώ νομίζω ότι έρχεται απολύτως και ταιριάζει η απαίτηση για Στρατηγική Ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι όμως για να κερδίσει η Δεξιά, που παραμένει ο ιδεολογικός μας αντίπαλος, αλλά για να υπερασπιστούμε τη χώρα μας απέναντι στην επίθεση που δέχεται η δημοκρατία της ελεύθερης σκέψης και απέναντι στη μετάβαση σε καθεστώς ποδηγετούμενο και κομματικοκρατίας.
Η εξαγγελία της «ολιγαρκούς αφθονίας» είναι η παραδοχή της κατάστασης ενός μέλλοντος που ονειρεύονται και μας επιφυλάσσουν.
Φίλες και Φίλοι
Η απάντηση σ΄αυτή την εκπαίδευση που μας κάνουν και στις ονειρώξεις μιας ιδεοληπτικής και φανατικής ηγεσίας, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να απαντήσει με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι η καθημερινή και συνεχής αποκάλυψη του περιεχομένου της προπαγάνδας τους και ο άλλος η αναζήτηση και η δημιουργία συμμαχιών μέσα στην κοινωνία που διαμορφώθηκε κατά την κρίση. Αυτό το δεύτερο είναι η κυρίαρχη απαίτηση για επιβίωση του Σοσιαλδημοκρατικού πολιτικού χώρου. Η στήριξη μας πάνω σε ιδεολογικά πλαίσια και σε στρώματα που πεισματικά αντιστέκονται σε παραπλανητικές εξαγγελίες θα πρέπει να ενισχυθεί. Πρέπει να συμμαχήσουμε και με εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν επιθυμία δημιουργίας και αύξησης του πλούτου της χώρας και είναι διατεθειμένες να πάνε τη χώρα μπροστά. Πρέπει να απαιτήσουμε να δημιουργηθούν συνθήκες συμμετοχής όλων σε ένα νέο όραμα κοινωνικής και εθνικής ευημερίας με σύγχρονους όρους που θα αντιμετωπίζουν τις δράσεις της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και θα αμβλύνουν τις απάνθρωπες συνθήκες μιας οικονομίας καζίνου.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στο άλλο επίδικο του Συνέδριου μας:
Πρέπει να ενισχύσουμε τη δυναμική του Κινήματος Αλλαγής με νέες οργανωτικές διεργασίες, οι οποίες θα επιτρέψουν τη σύνθεση διαφορετικών απόψεων και την ώσμωση των τάσεων, εγκαταλείποντας αντιλήψεις συναισθηματικής βάσης με αναφορά σ΄ένα ένδοξο παρελθόν με τελικό στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού ενοποιημένου και δυναμικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
.
