Δήλωση του Κώστα Παυλίδη για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μία από τις πρώτες και πιο εμβληματικές κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από το γυναικείο κίνημα.
Οι αγώνες των εργατριών του προηγούμενου αιώνα καθώς και οι αγωνιστικές διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος που ακολούθησαν και τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν βελτίωσαν τη θέση της γυναίκας σε όλα τα επίπεδα, αλλά η πολυπόθητη ισότητα εξακολουθεί να παραμένει μια διαρκής καθημερινή μάχη καθόλου αυτονόητη ακόμα και για τις ανεπτυγμένες κοινωνίες του δυτικού κόσμου.
Παρά τις προσπάθειες της ισότιμης και αξιοπρεπούς εδραίωσης της θέσης της γυναίκας στο κοινωνικό γίγνεσθαι, σύμφωνα με Έκθεση Ισότητας των Φύλων της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Επιτροπής, οι γυναίκες και στον 21ο αιώνα εξακολουθούν να αποτελούν το ισχυρότερο πλειοψηφικά κοινωνικό ρεύμα των οικονομικά ανενεργών ατόμων. Παράλληλα παραμένουν πιο ευάλωτες στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την έμφυλη βία.
Στην Ελλάδα, τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία δέχτηκαν εκτός των άλλων και την πολύπλευρη επίθεση της κρίσης και των μνημονίων. Πάρα πολλές φορές η συρρίκνωση της απασχόλησης σήμαινε και επιστροφήτης γυναίκας στο σπίτι καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων φάνταζε ως το εύκολο θύμα των απολύσεων.Το έλλειμμα του κοινωνικού κράτους γινόταν ακόμη πιο μεγάλο με την απλήρωτη παροχή υπηρεσιών φροντίδας, τη φυλετική διάκριση, και τις σεξιστικές επιθέσεις στον εργασιακό τομέα.
Δυστυχώς τα παραπάνω φαινόμενα τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια ζωή, συνιστούν σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα, το οποίο δεν μπορεί να απαξιώνεται, καθώς  οι συνέπειες αυτού είναι δραματικές για την κοινωνία που οραματιζόμαστε.
Αποτελεί αλήθεια ότι την τελευταία 4ετια έχουν γίνει αρκετά βήματα για την ισχυροποίηση του ρόλου της γυναίκας στον ιδιωτικό και δημόσιο βίο. Η Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων και τα αρμόδια Υπουργεία έχουν παράξει σε σύντομο χρονικό διάστημα χρήσιμο έργο βρίσκοντας μεγάλη κοινωνική αποδοχή. Η ουσιαστική ισότητα των φύλων συνιστά στρατηγικό στόχο και αδιαπραγμάτευτη επιδίωξη της κυβέρνησης. Φαινόμενα σεξιστικών επιθέσεων ή επιθέσεων βιασμού, κοινωνικού αποκλεισμού, έμφυλης βίας, είτε σε εργασιακούς χώρους είτεενδοοικογενειακά, καταγγέλλονται και αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα και καλύτερα αποτελέσματα.Όμως ο τερματισμός της κοινωνικής αναπαραγωγής στερεοτύπων και προκαταλήψεων είναι καθήκον όλων μας. Η χειραφέτηση της γυναίκας οφείλει να γίνει ένα πανδημοκρατικό κοινωνικό αίτημα.
Η  8η Μαρτίου ως μέρα είναι χρήσιμη αν λειτουργεί ως ημέρα μνήμης και αφύπνισης. Η προσπάθεια κατάκτησης όλων των παραπάνω όμως  πρέπει να ναι διαρκής και σε όλους τους κοινωνικούς χώρους.