Στην τελική ευθεία η παραχώρηση δραστηριοτήτων του λιμανιού της Κέρκυρας

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Τον τύπο του σχεδίου νόμου περιβάλλεται η μεταμνημονιακή υποχρέωση για την παραχώρηση δραστηριοτήτων στα λιμάνια, μαζί και της Κέρκυρας, σε ιδιώτες επενδυτές. Αυτήν την πραγματικότητα, ο γ.γ. Λιμένων του υπουργείου Ναυτιλίας, Χ. Λαμπρίδης θέλησε να την παρουσιάσει στο πρόσφατο συνέδριο στο Αργοστόλι ως «ανατροπή του σχεδιασμού προηγούμενων κυβερνήσεων να ιδιωτικοποιηθεί (σ.σ. μεταξύ των άλλων και) ο Οργανισμός Λιμένα Κέρκυρας Α.Ε. (ΟΛΚΕ)» (sic)! Η δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου (http://www.opengov.gr/ynanp/?p=1207) ολοκληρώθηκε στις 15 Νοεμβρίου και η συμμετοχή σ' αυτήν αποδείχθηκε μικρή (οι παρατηρήσεις δεν ξεπέρασαν τις 18 σε κάποιο σχετικό άρθρο ενώ δεν διαπιστώθηκε κάποια κερκυραϊκής προέλευσης και χρώματος). Προβλέπεται το δικαίωμα του ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει σε παραχώρηση δραστηριοτήτων και των σχετικών υποδομών σε ιδιώτες στα λιμάνια Κέρκυρας, Ηγουμενίτσας, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Βόλου, Ελευσίνας, Ηρακλείου, Λαυρίου, Πάτρας, Ραφήνας. Όσον αφορά στον ΟΛΚΕ εκτιμάται ότι έχει ανιχνευτεί το επενδυτικό ενδιαφέρον για την κρουαζιέρα, δραστηριότητα που δημιουργεί τα περίπου 2/3 του ετήσιου τζίρου του λιμανιού. Τα δεδομένα ελέγχονται εξονυχιστικά από την εταιρεία Ernst & Young. Σύμφωνα με πληροφορίες αποδιδόμενες στην Διοίκηση του Οργανισμού, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ζητήθηκαν στοιχεία για την προέλευση των εσόδων του ΟΛΚΕ, ανά κωδικό και για τα τρία τελευταία έτη χρήσης από το 2015. 

 

Η κρουαζιέρα και δυο μαρίνες

 

Σε σχετικά προ μηνών ρεπορτάζ, το enimerosi.com είχε αποκαλύψει ότι σχεδιάζεται η παραχώρηση της κρουαζιέρας, του ημιτελούς καταφυγίου τουριστικών σκαφών στο Καφέ Γυαλί και της μαρίνας μεγαγιότ (από τα σχέδια, εκεί όπου παραμένει σήμερα το καρνάγιο έως το λιμανάκι των ψαράδων). Δεδομένου του γεγονότος ότι ο συντάκτης του σχεδίου νόμου δεν υπεισέρχεται σε άλλες λεπτομέρειες εκτός του δικαιώματος παραχώρησης στο ΤΑΙΠΕΔ (σ.σ. μόνο τα τέσσερα από τα 26 άρθρα αφορούν την αξιοποίηση των λιμανιών), δύσκολα επιβεβαιώνεται το ενδιαφέρον κ.α. επιμέρους όροι, χρόνος, μορφή και τίμημα, που θα είναι το περιεχόμενο της κάθε μιας σύμβασης του Ταμείου/ΟΛΚΕ με έναν έκαστον των επενδυτών κατά περίπτωση. Έτσι δεν διευκρινίζεται εάν εκτός της κρουαζιέρας και του λιμενικού Σταθμού έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τις άλλες δυο μαρίνες ή εάν το ελληνικό Δημόσιο φτιάχνει κατ' αυτόν τον τρόπο το «πακέτο», προκειμένου να επιβαρύνει τον επενδυτή με την αποπεράτωση του καταφυγίου και την εξ αρχής κατασκευή της μαρίνας. Σημειώνεται ότι μετά τις επανειλλημμένες αστοχίες ΟΛΚΕ και Περιφέρειας, για την κατασκευή του καταφυγίου στο Καφέ Γυαλί απαιτούνται επί πλέον περί τα 7,5 εκατ. €, τα οποία αρχικώς υπήρξαν σκέψεις να εξοικονομηθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στην συνέχεια από το Πρόγραμμα 2014-2020 (ΕΣΠΑ) των Ιονίων Νήσων και τώρα όλα δείχνουν πως καρτερούν τις εξελίξεις.

 

Η βιωσιμότητα

 

Όσον αφορά στις ρυθμίσεις του σχεδίου Νόμου, προβλέπεται πως το οικονομικό αντάλλαγμα από την παραχώρηση των δραστηριοτήτων θα «... διατίθεται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους», συμφώνως προς τον ιδρυτικό Νόμο του ΤΑΙΠΕΔ.

Ο συντάκτης του νομοσχεδίου προβλέπει, εκτός του αντάλλαγματος, και την καταβολή ανταποδοτικού τέλους από τον παραχωρησιούχο έως και 5% επί του ετήσιου τζίρου υπέρ του ΟΛΚΕ, ποσοστό που μπορεί και να αυξηθεί εφόσον προκύψει ζήτημα βιωσιμότητας του Οργανισμού κατά την εξυπηρέτηση των εναπομεινασών δραστηριοτήτων του (στην περίπτωσή μας, κυρίως των εσωτερικών πλόων). Σύμφωνα με τον τελευταίο ισολογισμό του ΟΛΚΕ, το περίπου 55%(+) των περίπου τριών εκατ. € του ετήσιου τζίρου του προέρχεται από την κρουαζιέρα, που σημαίνει ότι η υπόλοιπη δραστηριότητα του Λιμανιού του αποφέρει λίγο περισσότερο από ένα εκατ. €/έτος. Πηγές προσκείμενες στην Διοίκηση του ΟΛΚΕ εκτιμούν ότι εφόσον δεν αλλάξουν δραματικά αυτά τα μεγέθη, δεν τίθεται ζήτημα βιωσιμότητας του.

 

Ιδιωτικό αντί κρατικού μονοπωλίου

 

Ενστάσεις προκαλούνται στην αγορά από την προοπτική αυτών των εξελίξεων και την αντικατάσταση του κρατικού σήμερα μονοπωλίου από ιδιωτικά, με ιδιαιτέρως αξιοσημείωτη την παρέμβαση του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) στη δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου. Ο ΣΜΕ εκπροσωπεί τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις της χώρας που χρησιμοποιούν αρκετά από τα περιφερειακά λιμάνια. Σύμφωνα με την επισήμανση του Φώτη Κόλλια στο euro2day, o ΣΜΕ υποστηρίζει πως «η ορθή αναβάθμιση των λιμένων και ιδιαίτερα του εμπορικού τμήματος, θα επιτευχθεί με την παραχώρηση των προβλητών σε περισσότερους του ενός επενδυτές, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα και η ελεύθερη διαμόρφωση των τιμολογίων. Προς αυτή την κατεύθυνση, παράδειγμα αποτελεί το Λιμάνι της Αμβέρσας, όπου ο δήμος παραχώρησε το δικαίωμα του Λιμένα σε μια ανεξάρτητή εταιρεία επ' ονόματι Λιμάνι Αμβέρσας, με μόνο μέτοχο τον ίδιο τον δήμο. Το λιμάνι της Αμβέρσας κατόπιν παραχωρεί χωροθετημένα τμήματα (concessions) σε ενδιαφερομένους ιδιώτες, οι οποίοι είναι πολλοί και διαφορετικών συμφερόντων. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μείωση του ρίσκου του Δημοσίου από ενδεχόμενη επισφαλή χρήση του λιμένος ή ακόμα και οικονομική κατάρρευση του παραχωρησιούχου».