Το μήνυμα του ΚΚΕ για την εθνική επέτειo

ΑΘΗΝΑ. Η 28η Οκτωβρίου 1940 και τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δεκαετία του 1940 αποτελούν πηγή αγωνιστικής έμπνευσης και εξαγωγής ιστορικών διδαγμάτων. Αποτίουμε φόρο τιμής στα χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ, σε όλους κι όλες τους αγωνιστές και αγωνίστριες, που με οποιονδήποτε τρόπο βγήκαν στο δίκαιο αγώνα, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, διώχτηκαν, έδωσαν και τη ζωή τους για τα δίκια και τη λευτεριά του λαού μας.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν απότοκο των μεγάλων αντιθέσεων και αδιεξόδων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, της ανάγκης του να ξεπερνάει με βίαιο τρόπο τις οικονομικές κρίσεις, με το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής.
Ταυτόχρονα, στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ, τόσο του Αξονα (Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας), όσο και των ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας και των συμμάχων τους, ήταν η καταστροφή της Σοβιετικής Ενωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς και πρωτοστάτησε στη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Αυτό προσπαθούν να συγκαλύψουν όσοι ανιστόρητα εξισώνουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό, για να κρύψουν ότι τα δύο πραγματικά άκρα που συγκρούονται είναι ο σοσιαλισμός απ’ τη μια και ο καπιταλισμός απ’ την άλλη, είτε ασκεί την κυριαρχία του με την κοινοβουλευτική μορφή είτε με την κατάργησή της.
Το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης, ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή, διαψεύδει τα διάφορα «επιχειρήματα» ότι ο λαός μεγαλουργεί όταν συσπειρώνεται στους στόχους μιας επίπλαστης «εθνικής ενότητας», δηλαδή τους εκάστοτε στόχους της άρχουσας τάξης. Ούτε το 1940 ούτε στην πορεία αυτού του αγώνα υπήρξε «εθνική ενότητα», από τη σκοπιά των στόχων του εργαζόμενου λαού.
Αυτό που στην πραγματικότητα υπήρξε ήταν: Από τη μια μεριά η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε από τις γραμμές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, οι στρατιωτικοί που εξέφραζαν το γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό και το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης και το πλήρωσε με βαρύ φόρο αίματος. Και από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη και οι πολιτικές της δυνάμεις, οι οποίες άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή, οι δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες και μαυραγορίτες, άλλες διέφυγαν στο εξωτερικό κι άλλες, λιγοστές, που οργάνωσαν «αντιστασιακές ομάδες», με την καθοδήγηση των Βρετανών, έχοντας τα μάτια τους στραμμένα στις μεταπολεμικές εξελίξεις για τη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας και την υπονόμευση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Γι’ αυτούς τους λόγους μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στη χώρα μας εορτάζεται η έναρξη του πολέμου και όχι η απελευθέρωσή της, τον Οκτώβρη του 1944, ή η οριστική λήξη του πολέμου, την 9η Μάη 1945, με την αθάνατη εποποιία του Κόκκινου Στρατού και την άνευ όρων παράδοση των ναζί.
Σήμερα προβάλλεται ως «εθνικός στόχος» η καπιταλιστική ανάπτυξη, που στηρίζεται στα συντρίμμια των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων και η συμμετοχή της Ελλάδας σ’ όλα τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο όνομα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπηρετεί αυτούς τους σχεδιασμούς σε ρόλο σημαιοφόρου, ενισχύοντας και επεκτείνοντας τις βάσεις στην Ελλάδα, μετατρέποντας τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, εμπλέκοντας το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες.
Η ΕΑΜική Αντίσταση διαψεύδει κι όλους εκείνους ανάμεσά τους και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που με πρόσχημα τον αρνητικό διεθνή συσχετισμό, δικαιολογεί την πλήρη ενσωμάτωση και συνειδητή στήριξή της σε όλα αυτά τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια. Αν είχε επικρατήσει τότε στο λαό αυτός ο «ρεαλισμός», δεν θα υπήρχε η μεγαλειώδης ΕΑΜική Αντίσταση, που ο ΣΥΡΙΖΑ εμπορεύεται.
Ομοίως και τα άλλα αστικά κόμματα στηρίζουν αυτήν τη στρατηγική, όπως και τις συμφωνίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τις ΗΠΑ για τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς κι ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών. Ανταγωνισμοί που μπορούν να πάρουν και τη μορφή της γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης.
Αυτές οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο όσο ποτέ το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννά τον πόλεμο, τις κρίσεις, τη φτώχεια, το τέρας του φασισμού.
Ο λαός χρειάζεται να αποχτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη, στηριγμένος και στην ιστορική του πείρα να εμπιστευτεί το ΚΚΕ. Για να μη βρεθεί «κάτω από τη σημαία» των εκμεταλλευτών του, αλλά να χαράξει το δικό του δρόμο, για τη δική του εξουσία. Να συγκροτήσει τη δική του κοινωνική συμμαχία, με στόχο να γίνει ο ίδιος κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, έξω από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.