Μια θέση σε ξενοδοχεία και εστιατόρια αναζητούν τα ηπειρωτικά προϊόντα!

ΓΙΑΝΝΕΝΑ. Ποιοτικά προϊόντα, σε καλαίσθητες συσκευασίες, με εξαιρετικά χαρακτηριστικά, που παράγονται στην Ήπειρο, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν κατακτήσει μεγάλες αγορές του εξωτερικού, δυσκολεύονται να… φτάσουν στους ηπειρώτες καταναλωτές.

Αυτό ήταν ίσως το χαρακτηριστικότερο συμπέρασμα του 1ου Πανηπειρωτικού Φόρουμ, που διοργάνωσε χθες η περιφέρεια Ηπείρου, με στόχο την προώθηση των ηπειρώτικων προϊόντων στις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου της περιοχής.

Μέλι, λάδι, τυρί, αρωματικά φυτά και βότανα, αλλαντικά, ελιές, γάλα γαϊδούρας, σαπούνια, ποτά (από κρασιά και μπύρα μέχρι λιμοντσέλο), αιθέρια έλαια, καλλυντικά και μια πλειάδα ακόμη προϊόντων, αποτελούν τους «κρυμμένους θησαυρούς» της Ηπείρου, που γίνεται προσπάθεια να έρθουν… στο φως.

Όσο και αν ακούγεται περίεργο, ιδιαίτερα σε αυτές τις εποχές, η μεγαλύτερη δυσκολία για τους περισσότερους παραγωγούς έγκειται στην προώθηση των προϊόντων τους, αφού όσοι έχουν καταφέρει να «ανοίξουν» μια αγορά, έχουν καταφέρει και να την κρατήσουν, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας. Και δε μιλάμε μόνο για μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά για μικρές, οικογενειακές, που τόλμησαν να δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή και την τυποποίηση και να επενδύσουν στην ποιότητα.

Πενήντα χιλιάδες τεμάχια σαπουνιών, ξενοδοχειακού τύπου, παράγει ανά βάρδια σαπωνοποιία με εγκαταστάσεις στον Ωρωπό Πρέβεζας. Εξάγει τα προϊόντα της σε Ευρώπη, Ρωσία, Αμερική και Ασία. Ωστόσο, δεν έχει καταφέρει να «μπει» στα ξενοδοχεία της περιοχής. Η αιτία; «Το πρόβλημα οφείλεται και σε εμάς τους ίδιους, που δεν ερχόμαστε κοντά στην προσπάθεια που κάνουν περιφέρεια και δήμοι. Επίσης είναι, κατά τη γνώμη μου, σοβαρό το πρόβλημα με τα επιμελητήρια, που θα έπρεπε να είναι πιο δραστήρια και να φέρνουν κοντά τις επιχειρήσεις», αναφέρει ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Γρηγόρης Διαμάντης, η οικογένειά του οποίου ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80 και, λόγω της ζήτησης του προϊόντος στο εξωτερικό, μπήκε πριν δέκα χρόνια και στην παραγωγή μικρών σαπουνιών για ξενοδοχεία.

Μια άτυπη ομάδα ελαιοπαραγωγών από την Πρέβεζα δημιούργησαν ελαιόλαδο, που πιστοποιήθηκε από τον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ (Agrocert) με το ευρωπαϊκό σήμα ΠΓΕ Πρέβεζα (ένδειξη γεωγραφικής προέλευσης), το οποίο βρισκόταν επί 23 χρόνια σε αδράνεια και κινδύνευε να χαθεί από την Ε.Ε. Η επιχείρηση λειτουργεί μόλις πέντε χρόνια και το τυποποιητήριο μόλις δύο. Ξεκίνησε απευθείας με εξαγωγές στο εξωτερικό (Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία) και σήμερα συζητά με εστιατόρια, ξενοδοχεία και ντελικατέσεν σε Ρωσία και Αγγλία. Στην Ήπειρο, τώρα αρχίζουν να γίνονται «γνωστοί». Και σε αυτή την περίπτωση, η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν το μάρκετινγκ και η προώθηση, αλλά –όπως και σε όλα σχεδόν τα προϊόντα- να πειστούν οι ιδιοκτήτες εστιατορίων και ξενοδοχείων ότι αξίζει να επενδύσουν στην ποιότητα.

«Ακόμη και αν τα τοπικά προϊόντα είναι ελάχιστα ακριβότερα, η ποιότητά τους δίνει προστιθέμενη αξία στην υπηρεσία που προσφέρεται, και αυτό, όπως έχουμε διαπιστώσει, επιλέγει τελικά ο καταναλωτής», σημειώνει εκ μέρους της επιχείρησης η Ροδιά Σπύρου. Η ομάδα παραγωγών ελπίζει σε αύξηση της ζήτησης των προϊόντων της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ώστε να αυξηθούν και οι συνεργαζόμενοι παραγωγοί της Πρέβεζας, που θα τηρούν, βέβαια, τις υψηλές προδιαγραφές που απαιτούνται.

Μέλι και όλα τα υποπροϊόντα του, καθώς και μύρτιλλα, παράγει και καλλιεργεί ο Τρύφωνας Παπαϊωάννου στην ορεινή Κυψέλη Άρτας, στα Τζουμέρκα. Όπως σημειώνει, δεν μπορεί κανείς να περιμένει να διαθέσει τα προϊόντα του σε ένα χωριό 300 κατοίκων, οπότε τέτοιες δράσεις, όπως και η συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις, είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Εξίσου σημαντική, όμως, είναι η γνωριμία των παραγωγών μεταξύ τους. «Οι παραγωγοί που είδα εδώ, είναι πάρα πολλοί, είμαστε για παράδειγμα 20-30 μελισσοκόμοι. Αν έρθει ένα ξενοδοχείο και μας ζητήσει ετήσια κάλυψη, κανένας μας δεν μπορεί να την καλύψει, νομίζω. Άρα το ζητούμενο είναι η συνεργασία. Αν δεν μπούμε στη διαδικασία να δημιουργήσουμε ένα είδος Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης ή ομάδας παραγωγών, δεν πρόκειται να αντέξει ο καθένας μόνος του το κόστος, ούτε το προϊόν επαρκεί», τονίζει και ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Αγροτουρισμού Ηπείρου, υπογραμμίζει την ανάγκη των συνεργειών, σε όλα τα επίπεδα. Και μεταξύ παραγωγών και μεταξύ επιχειρήσεων του αγροτικού και τουριστικού τομέα.

«Υπάρχουν πολλά, καινοτόμα προϊόντα στην Ήπειρο και πολλοί νέοι παραγωγοί. Ο τόπος μας έχει τα πάντα», σημειώνει ο Βασίλης Κίτσος από την Πλατανούσα. Ο ίδιος καλλιεργεί λουλούδια, όπως τριαντάφυλλο, αρωματικά και βότανα, παράγοντας αιθέρια έλαια, εκχυλίσματα και αποστάγματα. Το προϊόν καταλήγει σε καταστήματα καλλυντικών και φαρμακευτικές εταιρίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. «Ήταν πολύ σωστή η κίνηση αυτή της περιφέρειας, να διοργανώσει μια τέτοια εκδήλωση. Ελπίζουμε και οι επιχειρηματίες της περιοχής να τιμήσουν τα φυσικά, ποιοτικά προϊόντα της περιοχής», σημείωσε.

Η επιχείρηση του κ. Κίτσου λειτουργεί λιγότερο από τέσσερα χρόνια, ενώ ακόμη πιο νέα είναι μια επιχείρηση βιολογικής καλλιέργειας βοτάνων και αρωματικών στα Πετράλωνα της Ζίτσας. Στόχος της επιχείρησης είναι οι εξαγωγές, αλλά και η προώθηση των προϊόντων της στο λιανεμπόριο και τις επιχειρήσεις καφέ και αφεψημάτων. Η καλλιέργεια, συλλογή, επεξεργασία και τυποποίηση δε δυσκόλεψε την επιχείρηση, αντίθετα με το κομμάτι του μάρκετινγκ και της προώθησης. «Πρώτη φορά συμμετέχουμε σε μια τέτοια εκδήλωση, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο, παίρνουμε ιδέες, μπορεί να υπάρξουν συνεργασίες και μεταξύ των παραγωγών. Δε γνώριζα ότι παράγονται όλα αυτά τα προϊόντα στην Ήπειρο», σημείωσε η Βάσω Κασκανάκου.

Ανάμεσα στις δύο πλευρές, των παραγωγών και των επιχειρήσεων τουρισμού, αλλά και εστίασης, φαίνεται πως υπάρχει μια μεγάλη απόσταση, η οποία δειλά δειλά, αρχίζει να καλύπτεται, κατ’ αρχήν γνωρίζοντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου.

Η πρόεδρος της Ένωσης Τουριστικών Επιχειρήσεων Ζαγορίου Ελένη Παγκρατίου επισημαίνει μια επιπλέον δυσκολία. «Νομίζω ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι και στις δύο πλευρές υπάρχουν πολύ μικρές επιχειρήσεις, είναι μικρής κλίμακας, άρα δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να γίνουν γνωστές. Χρειάζεται ένα μέσο καταλυτικό, όπως αυτό το φόρουμ», σημειώνει, προσθέτοντας πως ακόμη και αν κάποια τοπικά ποιοτικά προϊόντα κοστίζουν ακριβότερα, η αγορά τα προτιμά. «Πρέπει, όμως, εμείς οι ίδιοι πρώτα να το αξιολογήσουμε, να ξέρουμε γιατί είναι καλό και να το προωθήσουμε. Αλλάζει η νοοτροπία. Πολύ αργά, αλλά αλλάζει», αναφέρει.

«Είναι μια προσπάθεια που βρίσκεται στα σπάργανα», τόνισε ο περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης, ο οποίος έλαβε την πρωτοβουλία για αυτή την εκδήλωση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κρήτης. Μάλιστα, πρόσθεσε ότι στόχος είναι αυτή να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια με τη συνεργασία των τεσσάρων επιμελητηρίων της Ηπείρου, της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων κ.ά., ενώ στη σκέψη της περιφέρειας είναι να δημιουργηθεί όχι μόνο μόνιμο εκθετήριο, αλλά και πωλητήριο αγροτικών προϊόντων. 

Τα αμοιβαία οφέλη της συνεργασίας παραγωγών και επιχειρήσεων του τουρισμού σημείωσε ο αντιπεριφερειάρχης Στράτος Ιωάννου. «Είναι μείζον ζητούμενο, αναμφίβολα επωφελές για όλους, οι τουριστικές επιχειρήσεις, είτε είναι ξενοδοχεία, είτε χώροι εστίασης, να γίνουν ταυτόχρονα κέντρα προώθησης, δοκιμής και προβολής των ηπειρώτικων προϊόντων. Και αυτό δεν είναι κάτι καλό μόνο για τον επισκέπτη της Ηπείρου. Είναι καλό για όλους τους Ηπειρώτες και για τους ίδιους τους επιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου», σημείωσε μεταξύ άλλων.