Λίγο χρόνο και λίγο χώρο, ζήτησε ο Νικολούζος από την συνέλευση του Τεμπλονιού

Κατά ριπάς η οργή απείλησε αρκετές φορές να τινάξει την συζήτηση για τη διαχείριση των σκουπιδιών στον αέρα. Μπορεί η πρόεδρος Μάγδα Παπανικολοπούλου να διαχώρισε ευθύς εξαρχής τη θέση του συλλόγου από τη δράση της Επιτροπής Αγώνα που ανακοίνωσε ότι θα αποκλείσει τον ΧΥΤΑ όμως δημότες που συμμετέχουν σ' αυτήν, μετέφεραν στη συνέλευση, συχνά με άγριο τρόπο, τη γραμμή της «τελικής λύσης», «μας κοροϊδεύετε, το Τεμπλόνι έκλεισε», μην αφήνοντας και πολλά περιθώρια για συζήτηση.
Με την συνδρομή των πολλών ψυχραιμοτέρων η λαϊκή συνέλευση έγινε. Ο δήμαρχος ενημέρωσε για τις ενέργειες της δημοτικής Αρχής και για τις προσδοκίες του από την επικείμενη επίσκεψη της κερκυραϊκής αντιπροσωπείας στο υπουργείο Εσωτερικών. Ζήτησε λίγο χώρο και λίγο χρόνο για τη διευθέτηση των πιεστικών ζητημάτων, επαναλαμβάνοντας πως η προσωρινή λύση αφορά στην εγκατάσταση της Λευκίμμης, «εφόσον τα δέματα θα πρέπει να θαφτούν σε αδειοδοτημένο χώρο» όμως και σ' αυτήν την περίπτωση θα είναι η γενική κυβέρνηση που θα πρέπει να φροντίσει για την τήρηση των νομίμων... Στο σημείο αυτό δήλωσε για μια ακόμα φορά ότι πεποίθησή του ήταν και παραμένει πως δίχως κοινωνική συναίνεση δεν γίνεται κάτι τέτοιο.
Η λαϊκή συνέλευση ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 15:00 και όλοι, εκτός των κατοίκων, πήραν το δρόμο της επιστροφής. 

Διαβαίνοντας τον «βομβαρδισμένο» και σε πάρα πολλά σημεία επικίνδυνο δρόμο πρόσβασης στον ΧΥΤΑ συναντήσαμε καμια πεντακοσαριά μέτρα πριν από την πύλη, δέκα -  δεκαπέντε ανθρώπους στο υπόστεγο με τους αποθηκευμένους κάδους. Έξω από την πύλη δυο αυτοκίνητα της Αστυνομίας φρουρούσαν την ηλεκτρισμένη ησυχία του βροχερού κυριακάτικου απογεύματος...

Η καταγραφή θα ήταν λειψή εάν δεν περιλάμβανε και την πολλάκις εκδηλωμένη ανησυχία τουριστικών παραγόντων και επιχειρηματιών, πριν ακόμα δημοσιευτεί το ρεπορτάζ, με το μόνιμο και αγωνιώδες ερώτημα: «Μήπως ξέρεις τι θα απογίνει τελικά;».